گرامی باد خاطره رفیق مهرنوش ابراهیمی

تنظیم: امیر ابراهیمی

 

رفیق مهرنوش در سال ١٣٢۶ در روستای روشن ‌آباد در شهرستان بابل متولد شد. تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در تهران به پایان رساند. در سال ١٣۴۵ وارد دانشکده پزشکی دانشگاه تهران شد. دو سال بعد با رفیق چنگیز قبادی ازدواج کرد. مدتی بعد با سازمان ارتباط برقرار کرد. تا سال ١٣۵٠ ضمن فعالیت سیاسی، در بیمارستانهای تهران کار می ‌کرد. سپس عضو تیم تدارکاتی عملیات روستا شد و به طور خستگی ‌ناپذیر و با پیگیری سرشار از عشق به مبارزه، وظائف خطیر تدارکاتی را دنبال کرد. پس از متلاشی شدن این تیم تدارکاتی در تهران به تیم رفیق جمشیدی پیوست. پس از ضربه به خانه تیمی سه راه آذری، ضربه به تیم رفیق جمشیدی، رفقا به تیم خیابان ابطحی منتقل می شوند. رفیق سرکاری عضو این تیم، در سر قرار دستگیر می ‌شود. پس از دستگیری این رفیق، رفقای خانه تیمی تصمیم به تخلیه خانه می ‌گیرند. ساعت پنج صبح رفقا مهرنوش ابراهیمی و منوچهر بهائی‌پور با کلیه مواد منفجره و اسلحه موجود، خانه را ترک می‌کنند. اما دیگر دیر شده بود، رفقا در محاصره مزدوران امنیتی قرار می‌ گیرند. مقاومت رفقا مهرنوش و منوچهر این امکان را به رفیق جمشیدی رودباری می‌ دهد که خط محاصره را شکسته و به سلامت از منطقه خارج شود. رفیق بهائی‌پور در نزدیکی خانه جان ‌می ‌بازد و مهرنوش که زیر چادر خود مسلسل حمل می‌کرد با پرتاب نارنجک و گشودن آتش به روی دشمن نبردی حماسی و شگفت ‌انگیز را آفرید. به این ترتیب نخستین رفیق فدائی زن، در جریان یک نبرد مسلحانه علیه مزدوران رژیم شاه در دهم مهرماه ١٣۵٠ به شهادت رسید.

 

برگرفته از سایت جوخه های رزمی

منبع: نبردخلق شماره ۴۱۶، دوشنبه ۱ مهر ۱۳۹۸ ـ ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۹

 بازگشت به نبردخلق

بازگشت به صفحه اول