شرابه های نور

م . صبح

 

تصویر پرنده و باد

در سپیده ای گداخته

میان عبور ابری خاکستری

و صبوری آسمانی

که خویشاوند زمین است

به فصلی دیگر برآمدیم

با طرح آزادی

و خطابه ای نو

در انتهای غروبی سوکوار

اینک

در جلوه گاه حادثه

روشنی را اندازه بگیر!

از ساقه گلسرخ

تا سپیده

مسافت چند است؟

 

بر آنم

تا تصویر الفاظ نهان باشم

میان فصل برگریزان

و زمزمه های مصلوب شده

 

بر بال سنجاقکها

پلی بساز!

شاهراهی

با سنگفرش شعر و حماسه  

و سرخی آرمانی

که خیابان را ورق می زند

آنک

رزمجویانند

قصه پردازان دقایق خاموش

شرابه های نوری

که رفتار آتش  دارند

درپای بازترین پنجره ها

و غوغای سرودی

            پراز پرنده و آفتاب  

 

 

 منبع: نبرد خلق شماره ۴۲۷، چهارشنبه اول مرداد ۱۳۹۹ ـ ۲۲ ژوییه ۲۰۲۰

بازگشت به صفحه اول