زنان در مسیر رهایی (شهریور ۹۹)

اسد طاهری

 

رژیم زن ستیز و سرکوبگر جمهوری اسلامی در اثر مبارزه و مقاومت زنان برای سهم گرفتن در انجام  ورزش های مورد علاقه شان و همچنین شرکت در تماشای ورزش در استادیوم ها، به خاطر گسترش مبارزه علیه حجاب اجباری و لغو آن توسط خیل عظیمی از زنان، به خاطر سهم چشم گیر زنان در مبارزات و جنبشهای گوناگون، زخمی قابل دید بر پیکر پاره پاره اش وارد شده است.  اگرچه رژیم از زمان قدرت گیری تا کنون بر پایه سرکوب، بازداشت، زندان، شکنجه، خودکشی شدن زندانیان و اعدام، خود را سراپا نگاه داشته، اما در شرایط کنونی که از هر گوشه جامعه صدای خواست تغییر و سرنگونی این رژیم بیرون زده است، بیش از هر زمان دیگری می خواهد با به کارگیری خفقان بیشتر، سرکوب وحشیانه تر، مقابله با اولیه ترین خواسته های مردم ستمدیده، با احکام طویل المدت برای زندانیان سیاسی از فعالان کارگری و حامیان شان گرفته تا زنانی  که جسارت برداشتن حجاب در اماکن عمومی را داشتند، از ادامه مبارزه که می تواند به شکل گیری یک حنبش انقلابی سراسری کمک کند، جلوگیری نماید.

 

«ابرو تیمتک» پس از 238 روز اعتصاب غذا جان سپرد

«ابرو تیمتک» وکیل و کنشگر  حقوق بشر که در اعتراض به بی عدالتی دستگاه قضایی ترکیه در اعتصاب غذا بود، پس از ۲۳۸ روز اعتصاب غذا در یکی از بیمارستانهای استانبول جان سپرد. این چندمین مبارز است که در اعتراض به نبود عدالت در ترکیه با اعتصاب غذای طولانی جان می بازد. یادش گرامی باد.

 

زن کُشی زیر سایه جمهوری اسلامی

یک زندانی که به دلیل بدهکاری مهریه و دیه ضرب و جرح همسر سابق خود در زندان بود با گرفتن مرخصی از زندان همسر سابق اش را به قتل رساند. دادستان یاسوج با تایید این خبر اعلام کرد که وی در پی اختلافات خانوادگی با همسرش پیشتر او را مورد ضرب و شتم قرار داده و موجب مجروحیت شدید او از ناحیه صورت شده بود. متهم با شکایت همسرش زندانی شده و با گذراندن حبس، جنبه کیفری جرم را گذرانده و به سبب عدم پرداخت مهریه و دیه همسرش، به عنوان بدهکار مالی در حبس بود که در ایام مرخصی، این زن را به قتل رسانده و متواری شده بود.

در فیلم یکی از بستگان مقتول که می‌گوید قاتل قبلا زنش را با تبر زد اما نتوانست او را بکشد و‌ زندانی شد اما به خاطر اعمال نفوذ برادران نظامی ‌اش توانست از زندان به مرخصی باید و قتل ناتمام را تمام کند. این بار با اسلحه.

 

جرقه اعتصابات علیه زن کشی در مکزیک

در مکزیک، جایی که به طور میانگین هر روز ۱۰ زن به قتل می ‌رسند، بسیاری مضطرب و از ای ن میزان خشونت خشمگین شده ‌اند.

اما اخبار تکان دهنده‌ زن‌ کشیهای اخیر، که احتمال داده می ‌شود یا ثابت شده است که انگیزه ‌هایی مرتبط با جنسیت داشته ‌اند، موجب اعتراض شده است.

اولین اعتصاب تمام زنان کارگر در تاریخ کشور، می ‌تواند تاثیر چشمگیری داشته باشد. حدود ۲۲ میلیون زن در نیروی کار قرار است در این اعتراض مشارکت داشته باشند و ارزیابی می شود اگر همگی برای یک روز دست از کار بکشند، امکان دارد ضرر اقتصادی تا ۲۶میلیارد پزو (۱ میلیارد یورو) به سیستم و کشور وارد شود.

 

هزینه خشونت علیه زنان

سازمان ملل متحد، هزینه خشونت علیه زنان را تقریباً دو درصد تولید ناخالص داخلی جهان یا هزار و ۵۰۰  میلیارد دلار تخمین زده است. به گفته سازمان ملل، خشونت علیه زنان، در کنار آسیبهای اجتماعی، هزینه ‌های اقتصادی هنگفتی به کشورها تحمیل می ‌کند از جمله ارائه خدمات به قربانیان و دادرسی کیفری.

سازمان ملل پیش ‌بینی می‌کند که با افزایش خشونت علیه زنان در پی شیوع کرونا، این رقم در سال جاری بالاتر خواهد رفت. همه گیری کرونا بیشتر کشورهای جهان را دچار رکود اقتصادی کرده و همزمان بالا رفتن هزینه ‌های اجتماعی شیوع کرونا از جمله خشونتهای خانگی فشار اقتصادی بر دولتها را بیشتر کرده است.

 

زن ۳۵ ساله خود و فرزندش را به آتش کشید

با  تحقیقات  پلیس در خصوص آتش ‌سوزی یک خودرو پراید مقابل امامزاده محمد کرج و فوت سرنشینان آن، هویت همسر زن ۳۵ ساله و محل سکونتش در یکی از مناطق تهران شناسایی شد. پس از احضار، این مرد به پلیس آگاهی استان البرز در توضیح زوایای پنهان این پرونده گفت؛ با  همسرش دچار اختلاف خانوادگی بودند که در روز حادثه این اختلافات شدت گرفته و همسرش به همراه دختر هشت ساله اش که دچار بیماری صعب العلاج بوده در نتیجه یک تصمیم عجولانه منزل را ترک کرده و سوار بر خودرو شخصی شان به سمت نقطه نامعلومی حرکت می کنند.

این خانم پس از حرکت به سمت شهر کرج خودرو را مقابل امامزاده محمد پارک کرده و باریختن بنزین به داخل خودرو آن را آتش می زند که در این حادثه فرزندش داخل خودرو  فوت کرده و خود نیز پس از انتقال به مراکز درمانی  به علت شدت سوختگی فوت می‌ کند.

 

درج نام مادر در شناسنامه های افغانستان

با درخواست فعالان مدنی؛ کمیته قوانین افغانستان درج نام مادر در شناسنامه را تایید کرد.

دفتر معاونت دوم ریاست جمهوی افغانستان اعلام کرد که در یک جلسه فوق ‌العاده، کمیته قوانین، تعدیل برخی از مواد قانون "ثبت أحوال نفوس" این کشور از جمله درج نام مادر در شناسنامه تایید شده است. اما برای اجرایی شدن این اقدام باید این تصمیم نخست درکابینه و بعدا در پارلمان افغانستان تصویب شود.

محمد هدایت، مسئول مطبوعات معاونت دوم ریاست جمهوری افغانستان روز سه‌شنبه ۱۱ شهریور گفت که چندی پیش کارزار "نامم_کجاست؟" از سوی فعالان حقوق زن راه اندازی شد که خبر آن به ریاست جمهوری رسید و تصمیم به دادن یک پاسخ "قناعت بخش" به این خواست زنان گرفته شد.

 

توقیف پاسپورت فرزانه جلالی، فعال حقوق زنان

فرزانه جلالی اعلام کرد: روز سه ‌شنبه ۴ شهریور مرداد پس از مراجعه به کنسولگری ایران برای تمدید پاسپورت به مدت یک ساعت مورد بازجویی قرار گرفته است.

در این بازجویی از  فرزانه جلالی در مورد فعالیتهای دانشجویی وی پرسیده شده، سپس پرسشهایی در رابطه با خیزشهای سالهای ۸۸ و ۹۶ به میان آمده و سرانجام از رابطه‌ او با احزاب کُرد سوال شده است. در پایان به خانم جلالی گفته شده که از طرف حکومت ایران دستور دارند که گذرنامه ‌‌اش را توقیف کنند.

در سالهای گذشته تعدادی از فعالان ایرانی که در ترکیه پناهنده بوده ‌اند، توسط پلیس این کشور بازداشت و به ایران بازگردانده شده ‌اند. این افراد به اتهام فعالیتهای سیاسی اکنون در زندانهای ایران به سر برده و برای یک مورد به جرم شرکت در خیزش ۹۸ حکم اعدام صادر شده است.

یادآوری می شود که فرزانه جلالی در 5 اسفند 95 توسط ماموران اداره اطلاعات در کرمانشاه بازداشت شد و در ۲۲ اسفند ۹۵ با قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.

 

جنبش آزادی زنان فرانسه پنجاه ساله شد

پنجاه سال از آغاز جنبش آزادی زنان با عنوان ام ‌ال‌ اف می‌ گذرد، جنبشی فمینیستی که در سال ۱۹۷۰ در فرانسه شکل گرفت و از سوی بسیاری از فعالان حقوق زنان در سراسر جهان دنبال شد. مطالبه اصلی این جنبش «آزادسازی حق زنان بر بدن» خود است که به نوبه خود جامعه پدرسالار و مردسالار را به چالش می‌ کشد. این جنبش که بیشترین الهام خود را از انقلاب فرهنگی ماه مه سال ۱۹۶۸ فرانسه گرفته، آغاز راهی بود که به زنان فرانسوی این فرصت راداد تا به حقوق اساسی خود از جمله سقط جنین، لغو مجوز از سوی همسران برای کار و مسافرت، حق طلاق و بسیاری دیگر از حقوق برابری ‌خواهانه دست پیدا کنند.

اولین گروههایی از زنان که بعدا در غالب جنبش مشترک آزادی زنان تشکیل شدند، بین سالهای ۱۹۶۷ تا بهار سال ۱۹۷۰ با تشکیل نشست و جلسات کاملا زنانه، درباره راههای مبارزه برای دستیابی به حقوق اساسی زنان گفتگو می‌ کردند.

 

هشت قاضی زن برای نخستین بار در کویت سوگند یاد کردند

برای نخستین بار هشت زن در کویت به عنوان قاضی سوگند یاد کردند. این هشت زن در میان ۵۴ نفری بودند که به عنوان قاضی در دادگاه عالی منصوب شده ‌اند. به گفته یوسف موتاوا، قرار است عملکرد این قاضیان زن پس از مدتی ارزیابی شود. آقای موتاوا در مورد اینکه این ارزیابی چه مدت بعد انجام خواهد شد، توضیحی نداد.

در حالی جامعه کویت به یکی از پیشرفته و روشن‌ اندیش ‌ترین جوامع در حوزه کشورهای خلیج فارس بدل شده و زنان کرسیهای حکومتی را در دست می ‌گیرند ولی همچنان در برخی از خانواده‌ های سنتی، محدودیتهای شدیدی بر زنان در خانواده، اعمال می‌ شود.

«لولوه صالح الملا»، رئیس جامعه فرهنگی و اجتماعی زنان کویت، در این رابطه گفت که او مدتها برای رسیدن زنان به این شرایط مبارزه کرده است. وی اضافه کرد: «این قبیل انتصابات بسیار دلچسب است و ما در حال برداشتن گامهای رو به جلو برای پیوستن به کشورهای پیشرفته هستیم.»

زنان در سال ۲۰۰۵ حق رای دادن و کاندیداتوری برای مناصب سیاسی را به دست آوردند و چهار سال پس از آن نخستین قانونگذار زنان انتخاب شد.

 

ترور روزنامه نگار زن توسط ارتش پاکستان در ایالت بلوچستان

ترور فعالان مدنی، سیاسی، رسانه ای و دانشجویی بلوچ در بلوچستان توسط ارتش پاکستان ادامه دارد.

«شاهینه شاهین» (موسی زهی) روزنامه نگار بلوچ روز شنبه ۱۵ شهریور، توسط نیروهای وابسته به ارتش پاکستان در شهر تربت از توابع شهرستان کیچ بلوچستان شرقی با شلیک مستقیم دو گلوله کشته شد.

منابع مطلع فرد ضارب را وابسته به ارتش پاکستان دانسته که دو گلوله به خانم شاهینه شاهین بلوچ شلیک کرده و متواری شد. شاهینه بلوچ توسط مردم به بیمارستان سول تربت منتقل شد که بر اثر جراحات وارده در بیمارستان جان باخت.

شاهینه شاهین موسی زهی (بلوچ) روزنامه نگار، هنرمند، نویسنده، سر دبیر مجله بلوچی دزگهار، مجری برنامه بلوچی تلویزیون بولان و فعال حقوق زنان در بلوچستان بود.

 

واکنش امنیتی دولت مصر علیه جنبش ضدتجاوز

بازداشت سه زن و سه مرد که شاهدان پرونده تجاوز دست ‌جمعی چند مرد ثروتمند بودند، فعالان جنبش زنان مصر را نسبت به ادعاهای دولت مبنی بر حمایت از شاکیان و شاهدان بی‌ اعتماد و ناامید کرد.

نیمه ‌شب دوشنبه ۱۷ شهریور نیروهای امنیتی مصر با یورش به خانه ‌های این شش شاهد پرونده تجاوز دست ‌جمعی، آنها را با اتهاماتی همچون «خدشه‌دار کردن ارزشهای خانوادگی مصر»، «تخریب تصویر عمومی مصر» و «هرزگی» رو به ‌رو کردند.

برخی از اعضای کارزار فمینیستی ضدتجاوز مصر خبر دادند که نیروهای امنیتی از این بازداشت‌ شدگان آزمایش واژن و مقعد گرفته ‌اند. یکی از محققان دیده‌ بان حقوق بشر در مصر گفت: «این لحظه‌ ای وحشتناک برای جماعت کوییر و جنبش فمینیستی مصر است.»

شورای ملی زنان که نهادی وابسته به حکومت مصر است، پیش از این تلاش کرده بود گزارشگران و بزه ‌دیده‌ های تجاوز را دعوت به گزارش و شهادت کند. اما با دستگیریهای اخیر، فعالان مصری خواهان استعفای رییس این نهاد هستند.

 

بازهم اسید پاشی به یک زن جوان توسط همسرش

روز دوشنبه ۱۷ شهریور، یک زن جوان در تهران توسط شوهرش مورد اسیدپاشی قرار گرفت و به بیمارستان منتقل شد.

فریبا که به سختی می توانست حرف بزند گفت: «لیسانس حقوق دارم و کارمند حقوقی یک شرکت هستم و چند سال قبل با سهیل آشنا شدم و با هم ازدواج کردیم و هر ۲ کار خوب و پر در آمدی داشتیم زندگی رضایت مند و با آرامشی داشتیم تا اینکه شوهرم در خوشگذرانیهای زندگی شروع به مصرف مواد مخدر کرد.

اسید، یکی از معدود محصولاتی است که بازار خرید و فروش آن در کشور هرگز از رونق نیفتاده است. علاوه بر سهولت دسترسی و تهیه اسید در بازارهای ایران، نبود قوانین پیشگیرانه کافی، تداوم جرمی تحت عنوان «اسیدپاشی» را آسان کرده است.

 

تداوم بازداشت و بلاتکلیفی رقیه قدیمی نوران در زندان بوشهر

رقیه قدیمی نوران، شهروند اهل شهرستان تنگستان، با گذشت ۱۷ روز از زمان دستگیری کماکان به صورت بلاتکلیف در زندان بوشهر بسر می‌برد. خانم قدیمی پس از شیوع بیماری کرونا در روستای خاییز به صورت داوطلبانه در راستای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا و پرستاری از بیماران مبتلا به کرونا فعالیت می‌ کرد و در تاریخ ۳ شهریور با شکایت شبکه بهداشت و درمان و فرمانداری تنگستان مواجه و بازداشت شد. رقیه قدیمی مبتلا به سرطان غدد لنفاوی و بیماری دیابت است، این امر می‌ تواند در صورت ابتلای وی به بیماری کرونا در زندان، جان او را در معرض خطر قرار دهد. خانم قدیمی به «جعل و تزویر و نشر اکاذیب» متهم شده و پرونده وی در شعبه ۱۰۱ کیفری ۲ شهرستان تنگستان درحال بررسی است.

 

صلح با طالبان، نیمی از جامعه را به پستوی خانه باز می ‌گرداند

نسل جدیدی از زنان افغان که کار کردن را حق خود می‌ دانند، از این می ‌ترسند که مذاکره با طالبان موجب بازگشت آنها به قدرت شده و همه تلاشهای‌ شان برای دفاع از این حق قانونی بر باد رود. زمانی که گیسو یاری ۶ ساله بود، او را به عقد پسر ۶ساله یکی از فرماندهان حامی طالبان در شرق افغانستان درآوردند. خانم یاری می ‌گوید وقتی ۱۸ ساله شد از این ازدواج اجباری فرارکرد و به کمک سربازان آمریکایی به ایالات متحده گریخت. او پس از دریافت مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه کلمبیا ۵ سال قبل به کشورش بازگشت و اکنون به عنوان کمیسیونر خدمات مدنی برای دولت افغانستان کار می‌کند. اما خانم یاری که اکنون ۳۲ ساله است، بیم دارد که جایگاه فعلی ‌اش و هر آنچه تاکنون به دست آورده با بازگشت طالبان به قدرت و خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان بر باد رود. روزنامه آمریکایی «نیویورک‌تایمز» در گزارشی می ‌نویسد: برای زنان شاغل که شانسی برای کار کردن در دوران حکومت طالبان نداشتند، بازگشت افراط‌ گرایان به قدرت بسیار نگران‌کننده است. در این ۱۹ سالی که از سرنگونی حکومت طالبان می‌گذرد هزاران زن افغان توانسته ‌اند برای خود شغل و نقشی در جامعه دست و پا کنند. طالبان در دوران حکومت خود بر افغانستان زنان را در خانه زندانی می ‌کرد و هر کس این محدودیتها را زیر پا می‌ گذاشت به شکل وحشیانه ‌ای مجازات می‌شد. تنها ۴ تن از۲۱ عضو تیم مذاکره‌ کننده دولت افغانستان را زنان تشکیل می‌دهند. فوزیه کوفی، یکی از اعضای تیم مذاکره کننده مورد حمله افراد مسلح ناشناس قرار گرفت اما از این حادثه جان سالم به در برد. خانم یاری و ۳ زن دیگر در گفت ‌و گو با نیویورک‌ تایمز از نگرانیهای ‌شان صحبت کردند. همگی متفق ‌القول می ‌گفتند، جدای از نگرانی در خصوص بازگشت طالبان باید با جامعه ‌ای مردسالار نیز که به ‌شدت با برابری حقوق مرد و زن مخالف است مبارزه کنند.

 

(منابع: اعتماد، ایندپندنت، یورو نیوز، رادیو فردا، بی بی سی،  هرانا، رویترز، صدای امریکا، فرار، ایسنا)

 

منبع: نبردخلق شماره ۴۲۹، سه شنبه ۱ مهر ۱۳۹۹ ـ ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۰

http://www.iran-nabard.com/

https://t.me/nabard_khalgh

بازگشت به صفحه اول