|
م . وحیدی (م. صبح)
برای «شورای ملی مقاومت» دیرپاترین ائتلاف تاریخ ایران در آستانه چهلمین سالگرد تاسیس آن
آبشاری زلال درکام تشنگی زمین چشمه ای جوشان از حقیقت و آفتاب عطر پونه ها صدای توست میان آبیها ترجیع جویباری و ترانه و آفرینش جهانی که فصلهایش ترنم فرداست چنان که رود و سنگ و گیاه با شاخه هاشان بال و پر می سازند وقتی ازپس هزاره ظلمت طلوع می کنی مسافران کویر از فلات رنج عبور می کنند سفرت سبز! غزلت پر رونق باد!
در دقایق آخرین که جهان از بودن تهی می شود و صلیبها به اهتزاز آمده اند روز را زبان لحظه هایی با اندیشه آسمانی که در تو وسیع تر می شود میلادت تن پوش سربازانی ست که از فتح بازمی گردند کهکشانها در زیر پوست تو می دوند با باران شراره هایی که زمین را از شب و مه می رانند
منبع: نبرد خلق شماره ۴۳۵، آدینه اول اسفند ۱۳۹۹ ـ ۱۹ فوریه ۲۰۲۱
|