بحران حزب کارگر؛ داروینیسم اجتماعی به جای اعتصاب

 

نتایج انتخابات محلی در انگلستان نشان می دهد که حزب کارگر هنوز پاسخی برای رویگردانی طبقه کارگر پیدا نکرده است

 

 

جانگل ورلد - آنتون لندگریو

برگردان: بابک

برای حزب کارگر انگلیس انتخابات محلی در تاریخ ۶ مه تقریباً یک افتضاح تاریخی بود. "بن هوچن" (Ben Houchen)، کاندیدای محافظه کار، در سنگر سابق خود، "تیس ولی" (Tees Valley)، ۷۳درصد آرا را به دست آورد. در همان نزدیکی، در شهر بندری "هارتلپول" (Hartlepool) که برای چند دهه از سنگرهای "حزب کارگر" بود، "جیل مورتیمر" (Jill Mortimer)، نامزد "حزب محافظه کار"، در انتخابات میان دوره ای کرسی مجلس عوام انگلیس را به دست آورد. کانون چپ انگلستان در شمال کشور به "حزب محافظه کار" نخست وزیر، بوریس جانسون، روی آورده است.

در "حزب کارگر" بر سر دلایل شکست اختلاف وجود دارد. چپ گرایان در کشورهای دیگر نیز با پرسشهای مشابه درگیر هستند. در فرانسه و ایتالیا، احزاب سوسیال دمکرات که پیش تر قدرتمند بودند، اکنون به حاشیه رانده شده و یا فرو پاشیده اند. در ایالات متحده، دونالد ترامپ با پشتیبانی فراوان کارگران صنعتی و تجاری، یعنی هواداران سنتی حزب دموکرات، روبرو شد.

براساس یک نظریه بسیار محبوب در بین چپ، این سقوط خودکرده است. در چند دهه گذشته احزابی مانند "حزب کارگر" یا دموکراتهای ایالات متحده از رای دهندگان سنتی خود دور شده و به محیط آکادمیک چپ-لیبرال در مراکز شهری روی آورده اند: سیاست هویتی به جای مبارزه طبقاتی.

در واقع، افول احزاب سوسیال دموکرات با پیروزی انگاشتهای رادیکال بازار در پایان دهه ۱۹۷۰ آغاز شد. در آن زمان توزیع مجدد ثروت اجتماعی آغاز شد که هنوز هم ادامه دارد و باعث شکافهای عمیق اجتماعی شده است. اتاق فکر "شرکت رند" (Rand Corporation)، باسابقه ای طولانی در آمریکا که در ابتدا برای مشاوره به نیروهای مسلح تاسیس شده بود، سال گذشته مطالعه ای در مورد رشد نابرابری اجتماعی در این کشور منتشر کرد. براساس این پژوهش، از سال ۱۹۷۵ تاکنون، نزدیک ۵۰ تریلیون دلار از ثروت تولید شده توسط ۹۰درصد جامعه، بین ۱۰درصد باقیمانده توزیع شده است.

آنگونه که "مجله تایم" (Time-Magazin) برآورد کرده، اگر این میزان به طور مساوی در دستمزد ماهانه کارمندان در بخش پایینی ۹۰ درصد توزیع می شد، آنها در کل این ۴۵ سال به طور ماهانه ​​۱۱۴۴ دلار بیشتر حقوق دریافت می کردند. اما فقط درآمد واقعی بخش بزرگی از مردم کاهش نیافت، بلکه ارایه خدمات عمومی نیز رو به کاهش گذاشت و زیرساختها ویران شد.

روند تحولات در بریتانیا نیز به همین صورت بوده. جامعه طبقاتی انگلیس نه تنها از جنگهای پس از انقلاب فرانسه، دو جنگ جهانی و پایان امپراتوری تقریبا بدون آسیب جان سالم به در برد، بلکه این مناسبات با سیاست اقتصادی لیبرال "مارگارت تاچر" (۱۹۷۹-۱۹۹۰) جان تازه ای گرفت. همانگونه که نویسنده و روزنامه نگار "رابرت ورکایک" (Robert Verkaik) در کتاب خود با عنوان "بچه پولدارها: چگونه مدارس دولتی، بریتانیا را رو به ویرانی می برند"(۱) می گوید، نتیجه این روند، ایجاد عمیق ترین شکاف اجتماعی در تاریخ انگلیس است.

صد خانواده ثروتمند در مجموع ۵۴۷ میلیارد پوند (۶۳۲ میلیارد یورو) ثروت دارند، در حالی که چهار میلیون از ۶۶ میلیون بریتانیایی در فقر دائمی زندگی می کنند. "ورکایک" تاکید می کند: "کسی که فقیر متولد می شود، احتمالاً فقیر نیز می میرد."

بنابراین بسیاری از اعضای "حزب کارگر" خواستار بازگشت به برنامه های مترقی هستند. اما قوانین بازار رادیکال که براساس آن تلاش برای دستیابی به منافع فردی باید بدون چون و چرا حمایت شود، فقط پیامدهای وخیم مادی برای طبقات پایین اجتماعی ندارد. آنها در بیشتر موارد باور به بهبود سرنوشت فردی خویش از طریق کنش جمعی مستقل را از دست داده اند. به گفته سازمان بین المللی کار (ILO)، در حالی که به طور متوسط ​​در سال ۱۹۷۰ در انگلیس سالانه حدود ۲۰۰ اعتصاب صورت می گرفت، سه دهه بعد این رقم به حدود ۱۵۵ رسید.

در طبقات پایین اجتماعی نیز همبستگی غالبا جای خود را به ایمان داروینیستی اجتماعی داده است: مشروع چیزی ست که مفید باشد. سیاستمداران پوپولیست موفق هستند نه با وجود، بلکه دقیقا به خاطر آنکه بی شرم و حیا هستند، دروغ می گویند و به هزینه دیگران برای خود سود می سازند. "جانسون" این انتظارات را استادانه برآورده می کند. او یک ناسیونالیسم تهاجمی را تبلیغ می کند و آن را به یک سیاست اجتماعی سخاوتمندانه مرتبط می سازد. بر همین اساس نیز او اکنون به منظور جلب آرای رای دهندگان سابق "حزب کارگر"، به شهرداریهای شمال انگلیس مانند "تیز ولی" پول پمپاژ می کند. این ترفند جواب می گیرد و "حزب کارگر" تاکنون پاسخی برای آن پیدا نکرده است.

 

پانویس:

(1) Posh Boys: How English Public Schools Ruin Britain، Robert Verkaik، 2018

منبع: نبرد خلق شماره ۴۳۸، شنبه اول خرداد ۱۴۰۰ – ۲۲ مه ۲۰۲۱

http://www.iran-nabard.com/

https://t.me/nabard_khalgh

بازگشت به صفحه اول