ناگفته های از قلم افتاده اصغر فرهادی در جشنواره کن

فتح الله کیائیها

 

جناب فرهادی عزیز! متاسفانه هنوز امکان آشنایی با "قهرمان" شما در جشنواره  کن را نیافته ام و قول می دهم که پس از آشنایی با ایشان گزارشی داشته باشم از صفات بارز و رادمردانه این قهرمان و او را آنطور که در بضاعت خویش دارم به مخاطبان معرفی کنم. پس اجازه دهید در این مختصر نگاهی داشته باشم به بعضی از گفته ها و عملکردهایتان تا بلکه گشایشی شود در شناخت شما "قهرمان بی هماورد فرشهای قرمز اسکار و کن"؛ جایی که چشم و گوش هزاران بیننده و شنونده به گهرباری و افاضات برندگان این رویدادهای هنری دوخته می شود.

فرهادی عزیز شما در مصاحبه هایتان پس از برگزاری مراسم جشنواره به نکاتی بسیار صحیح و درست اشاره کردید که مایلم یکی یکی آنها را بررسی کنم، البته پیرو یکی دیگر از سخنان گرانبها و کلیدی خود شما که گفتید یکی از راههای نجات کشورم آگاهی بخشی است و البته غیرمستقیم خود را یکی از رهروان این راه معرفی کردید.

شما در تکذیب مصاحبه منتشر شده خود در "ورایتی" گفتید که مترجم "جامعه بسته" مورد اشاره شما را به "کشور سرکوبگر" ترجمه کرده (که البته گاهی از این مشکلات در ترجمه های مستقیم  به چشم می خورد)، اما در پاسخ به خبرنگار "ایران اینترنشنال" که پرسیده بود آیا در باره زندگی نوید افکاری و بعضی از قهرمانان دیگر جانباخته در چنگال رژیم آخوندی فیلمی خواهید ساخت؟ قاطعانه گفتید: "در شرایط امروز نه." این "نه" شما نشانگر دولت سرکوبگر بود یا جامعه ی بسته؟ بگذریم از اینکه عده ای بدگمان، برچیده شدن سفره فیلم جشنواره ای را در نظر می گیرند.

گفتید که "هنرمند، بیانیه نویس سیاسی نیست"، ولی نگفتید که چرا خانم انصاری به نمایندگی از شما که در مراسم اسکار غیبت اعتراضی داشتید، علیه تصمیم - غلط - ترامپ مبنی بر ممنوعیت ورود "ایرانیان" به آمریکا، بیانیه سیاسی صادر و قرائت کرد، در حالی که شما در قبال رهبر ام القرا که خرید واکسن کرونا را ممنوع کرد، سکوت کرده و هنرمند را بیانیه سیاسی نویس ندانستید؟ راستی می دانید چند هزار نفر از همان "ایرانیان" بر اثر این تصمیم احمقانه جان سپردند؟

شما گفتید با تمامی مشکلات موجود سی و شش سال است که به امر نوشتن و فیلم ساختن مشغولید و علیرغم همه مشکلاتی که در سر راهتان وجود دارد و برای عشق به آگاهی مردم و تبادل نظر با آنان از این کار دست نمی کشید، اما روشن نکردید که این مشکلات چه هستند و از طرف چه کس یا ارگانی پدید می آید و چرا در باره مشکلاتی که بسیاری از همصنفیهای شما را خانه نشین کرده حرفی نمی زنید؟ این مساله که دیگر موضوعی صنفی است و ربطی به سیاست ندارد! مگر آنکه در شتر سواری دولا دولا ید بیضایی داشته باشید. و البته که نگفتید حاصل این تلاشهای سی و شش ساله شما چه تاثیری بر زندگی و افکار مردم داشته است و آگاهی رسانی شما تاکنون چه کرده است؟

شما در گوشه دیگری از بیانات خود گفتید که به جای مبارزه با ستم به مبارزه با جهل پرداخته اید. بله، این کاری بسیار نیکو و گرانقدر است، اما نگفتید که سکوت در قبال همه اتفاقات و جنایاتی که به علت جهل حاکمیت و دستگاههای حاکمه اش در کشور صورت می گیرد از نشانه های بارز مبارزه با جهل است یا ترویج و تایید جهل؟ می دانم  از تشنگی مردم کشورتان در خوزستان و گرسنگی بیش از هشتاد در صد هموطنان تان باخبر هستید، لابد شرط انصاف ندانستید که با اشاره به آنها میهمانی کن را بر ذائقه خود، دخترتان، اسپانسرها و بازیگر- خودفروخته ها و دیگر مدعوین تلخ کنید.

در قسمتی بسیار باور نکردنی تر گفتید که برایتان "جدیت هنرپیشه ها در اجرای نقش مهم است نه عملکردهای آنان"، اما نگفتید که بر اساس این استدلال سُست آیا شکنجه گران وزارت اطلاعات یا قاتلان نداها و افکاریها و شلیک کنندگان به هواپیمای مسافربری که الحق و الانصاف بازیگران بسیار خوب و کار کشته ای هم هستند، می توانند در فیلمهای شما نقشی داشته باشند؟ مثل همین دو نفر که با عینکهای دودی و لباسهای شیک و گرانقیمت ادای هنرمندان بزرگ و صاحب نام سینما را دلقک وار به نمایش می گذاشتند. به راستی آنها بازیگر سخت کوش هستند یا جواز کسب مرغوب؟

شما گفتید که "همه مردم ایران مثل پاندول در میانه خودشیفتگی و خودباختگی در نوسانند"، اما نگفتید که پاندول شما به کدام جهت بیشتر متمایل است: خود باختگی؟ یا خودشیفتگی؟  البته این سوال نابجاست اگر خود را شامل مردم ایران نمی دانید.

اما یادتان باشد که مردم سرزمین من پاندول نیستند، خودشیفته یا خودباخته نیستند، آنها این روزهای سخت را از یاد نخواهند برد و آنهایی را که در کنارشان بودند و آن دسته دیگر که می توانستند و نبودند.

بر من ببخشید اگر  هنری نویس و بیانیه نویس سیاسی آنهم به صورت توامان هستم.

            منبع: نبرد خلق شماره ۴۴۰، آدینه ۱ مرداد ۱۴۰۰- ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۱

 

http://www.iran-nabard.com/

https://t.me/nabard_khalgh

بازگشت به صفحه اول