|
فتح الله کیائیها
آیا عدالتی در کنارت هست؟ آیا احساسش می کنی؟ عدالت احساس رامش است و آرامش لبخند توست وقتی که کودکانت را ایمن می بینی و شاد۔ هرگز از خودت پرسیده ای آیا کودکان همه آرامند و احساس امنیت دارند؟ آیا از خودت هیچ پرسیده ای که جهان جای امنیست؟ و احساس می کنی که جهان را امن کرده ای؟ اگر شک داری با من بیا امروز آنها می میرند۔ افغان هستند آنها کرد هستند آنها ایزدیند دیروز از شما حمایت کردند و اینک تنهایند نپرس چرا جواب را می دانی آنها تو را باور کردند ولی اگر دولت بلژیک بگذارد اگر منافع آنها با منافعت در تضاد نباشد۔ آنها دیری و دوریست که منافع خود را منافع بشری می دانند و این یعنی که چی؟ یعنی آنها باور کرده اند که بشرند و ما؟؟؟؟ هیمه های بشر دوستی و این یعنی ما می سوزیم و آنها بر اجسادمان اشک تمساح می ریزند۔ افسوس که اشک بشر دوستی آنها بد جوری بوی نفت می دهد. لعنت به هر چه اشک.
من نمی خواهم که بمیرم می دانم که تو هم زندگی را دوست داری۔ بیا برای زندگی بجنگیم بیا! منبع: نبرد خلق شماره ۴۵۳، شنبه اول مرداد ۱۴۰۱ - ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۲ |