|
یادداشت سیاسی ... ادامه «بیانیه گام دوم» با شُعبَده ای نخ نما شده! مهدی سامع
در شماره های پیشین ماهنامه نبردخلق پیرامون «بیانیه گام دوم» به مثابه برنامه خامنه ای در مقام ولی فقیه برای رسیدن به «حکومت و تمدن اسلامی» را تحلیل کرده ام. این بیانیه که در ۲۲ بهمن سال ۱۳۹۷ به مناسبت چهلمین سالگرد سلطه «استبداد دینی» بر جامعه و کشور منتشر شد، تاکنون در چند فاز به شرح زیر پیش رفته است. فاز اول عملی شدن یکدست سازی، اشغال بهارستان در نمایشی سوت و کور بود. مجلس برآمده از این نمایش از ۷ خرداد ۱۳۹۹ کار خود را آغاز کرد. خامنه ای این کانون فساد و تبهکاری را «مجلس انقلابی» نامید. فاز دوم عملی شدن این بیانیه به کرسی نشاندن یک گماشته گوش به فرمان به نام ابراهیم رئیسی، در منصب ریاست جمهوری بود که در یک نمایش رسوا به نام انتخابات در روز جمعه ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ همراه با تحریم گسترده عملی شد. فاز سوم عملی شدن یکدست سازی، در روز جمعه ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ در یک شُعبده رسوا و در جدال «پاجوش» با «چنار» به مرحله دوم کشیده شد و خروجی آن اشغال بهارستان با سه تا هشت درصدیها شد. پیش از شروع کار مجلس ارتجاع در روز یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ خبر سقوط یک بالگرد و هلاکت ابراهیم رئیسی به سرعت در تمامی رسانه های داخلی و بین المللی پوشش پیدا کرد و این رویداد یک ضربه جدی و جبران ناپذیر به ولایت خامنه ای وارد کرد. در شماره پیشین ماهنامه نبرد خلق پیرامون کلان ضَربه فقدان «خادم الرضا» و «عزیز دردانه» ولی فقیه نوشتم: «اکنون که خامنه ای از فقدان رئیسی رنج می برد، این سوال مطرح می شود که آیا ولی فقیه از پروژه "گام دوم" کوتاه می آید و یا بر ادامه آن اصرار خواهد ورزید. اگر براین فرض مُهر تایید بزنیم که "گام دوم" تدبیری برای "امنیت ولایت" و در برابر پیشرفت جنبش انقلابی است، خروجی عقب نشینی از این پروژه، برآمدهای بسیار سهمگین تر و طوفانی تر از جنبش انقلابی و قیامهای پُرشکوه شش سال گذشته خواهد داشت. هرچند چرخ گردون، بازیها و بازیچه های بسیار دارد، اما تا آن جا که به خامنه ای مربوط می شود، "سه سه بار به نُه بار" قسم خورده و تاکید کرده که تصمیمی برای "نرمش" در برابر جامعه ندارد و جامعه نیز از قیام دی ماه نود و شش تاکنون و طی چندین هزار حرکت میدانی، نشان داده که کَف خواسته اش سرنگونی نظام در کلیت آن است.» (نبرد خلق شماره ۴۷۷، سه شنبه ۱ خرداد ۱۴۰۳) قرار است در روز هشت تیر امسال از شُعبده ای دیگر رونمایی شود. تا این لحظه شش تن از کارگزاران نظام که جملگی خود را «ذوب در ولایت فقیه» اعلام کرده اند بازیگر این نمایش باشند. اخباری که در رسانه های حکومتی پوشش پیدا کرده حکایت از آن دارد که حداقل دو تن از آنها پیش از روز نمایش از اجرای نقش به سود جلیلی یا قالیباف کناره گیری کنند. همین رسانه ها پیش بینی کرده اند که رقابت نهایی بین قالیباف، پزشکیان و جلیلی است. از عجایب شُعبده ولی فقیه وجود یکی از قاتلان در قتل عام زندانیان سیاسی با شعار «عشق» است. شعار آخوند پورمحمدی «قرار یعنی عشق و عاشقی، آرامش و متانت» است و مدعی شده که دولتش «دولت عشق و عاشقی» است. اصلاح طلبان حکومتی هم بنا بر عادت همیشگی، جامعه را از «خطر جنگ» و «ترامپ» می ترسانند تا شاید با برآمد پزشکیان بر سر سُفره پهن شده، سرود «اَنا شَریک» سر دهند و نمی گویند که اگر بر فرض محال جنگی جدی و نه نیابتی در چشم انداز باشد، کاندیدای مورد نظر آنان چه ابزارهایی برای جلوگیری از این فاجعه دارد. تا پایان ماه خرداد دو پیش نمایش تحت عنوان «مناظره» صورت گرفت که هیچ ربطی به مناظره واقعی و رایج ندارد. از «بیت آقا» فرمانهایی به بازیگران ابلاغ شده که در مورد برخی از مسایل از جمله نقد دوران رئیسی و کنکاش در مورد نهادهای تحت امر ولی، حرفی مطرح نشود. اما باوجود این محدودیتها و نصیحت ولی فقیه برای «لَجن پراکنی» نکردن، جدال بین کاندیداها و بین جلیلی و قالیباف با شدت ادامه دارد. آخوند حمید رسایی از اشغالگران بهارستان در شَبَکه ایکس نوشت: «آقایانی که ۲۰ سال است می خواهید یک نفر [بخوانید قالیباف] را رئیس جمهور کنید ، اگر با بستن دهانها قرار بود کسی رئیس جمهور شود، ناطق نوری در سال ۷۶ ، هاشمی رفسنجانی در سال ۸۴ ریس جمهور می شدند. ۲۰ سال است نتوانستید، باز هم نمی توانید. انتخابات ۱۱ اسفند نشان داد که صحن علنی جامعه غیر از صحن علنی مجلس است.» در پاسخ به این طَعنِه نیشدارِ رسایی به قالیباف، رسانه حکومتی جوان، وابسته به سپاه پاسداران با حمله به رسایی از باند پایداری نوشت: «آنچه امروز جبهه انقلاب گرفتار آن است فاصله گرفتن از کار تشکیلاتی از مرحله ثبت نام و اجازه "آتش به اختیار" برای ثبت نام‌ها و به هم ریختگی در فضای تبلیغاتی و زدن نامزدهای خودی در فضای مجازی -هرچند معتقدم تخریب رقیب در جبهه مقابل هم رفتاری زشت و تقبیح شده است- می باشد.» (سه شنبه ۲۲ خرداد ۱۴۰۳) به گُمانم از میان شش کاندیدا، یکی از این دو، قالیباف و جلیلی، مورد نظر خامنه ای است و از اینرو جدال بین «امام صادقیها» و «پادگانیها» از یک طرف و وجود «اعتدالیها» این بار با دفاع دروغ از «تهیدستان» از طرف دیگر، خروجی شُعبده هشت تیر را - اگر دو مرحله ای نشود و به شرطی که ولی فقیه در نسبت آرا به سود کاندیدای مورد نظر دخالت نکند - تعیین می کند. اگر نمایش در مرحله اول تعیین تکلیف نشود، تصمیم گیری برای خامنه ای سخت تر است. بدیهی است میزان شرکت کنندگان مثل همیشه چند برابر اعلام خواهد شد ولی آن چه مهم است نسبت آرای بازیگران است.
منبع: نبرد خلق شماره ۴۷۸، آدینه ۱ تیر ۱۴۰۳ - ۲۱ ژوئن ۲۰۲۴ http://www.iran-nabard.com/N478/yadasht%20478.htm
|
