دموکراتها نتوانستند مانع ترامپ شوند، اعتراضها توده ای و اقدام طبقه کارگر می تواند
تلاش
دموکراتها برای از جذب حامیان ترامپ به وسیله گردش به راست به طور قطعی
شکست خورده است. آنچه ما نیاز داریم یک آلترناتیو طبقه کارگر برای هر
دو حزب اصلی است.
آلترناتیو سوسیالیستی برگردان: بابک
بیانیه آلترناتیو سوسیالیستی در مورد نتایج انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ پیروزی تکاندهنده ترامپ یک شکست عظیم و ناراحت کننده برای طبقه کارگر، فقرا و مردم به حاشیه رانده شده، نه تنها در ایالات متحده، بلکه در سراسر جهان است. در زمان نگارش این مقاله، ترامپ نه تنها قاطعانه در کالج انتخاباتی پیروز شده است، بلکه آرای مردمی را نیز به دست آورده است. این اولین بار از سال ۲۰۰۴ است که یک جمهوریخواه موفق به این کار می شود. جمهوری خواهان همچنین سنا را جارو کرده اند و همچنان دیوان عالی را کنترل می کنند. دستور کار دست راستی و دیستوپیایی ترامپ برای عملی شدن موانع کمی در تالارهای قدرت سیاسی خواهد داشت. ما اکنون با تهدید اخراجهای دسته جمعی و آماجهای اقتدارگرایانه پروژه ۲۰۲۵ روبرو هستیم. رژیم خطرناک تر ترامپ به طور موثری حملات علیه آسیب پذیرترین افراد را آغاز خواهد کرد. او از جنگ نسل کشی دولت اسراییل علیه غزه حمایت کامل خواهد کرد و به تشدید درگیری امپریالیستی با چین ادامه خواهد داد و ما را به درگیری نظامی گسترده نزدیک تر خواهد کرد. ترامپ از سوی تعداد بی سابقه ای از حامیان ثروتمند مانند «ایلان ماسک» حمایت شد. این واقعیت که ماسک، ثروتمندترین مرد جهان، احتمالا بخشی از دولت ترامپ خواهد بود، نشان می دهد که دولت ترامپ نماینده چه کسی خواهد بود: نه آمریکاییهای عادی آن طور که ادعا می کند، بلکه میلیاردرها! ماسک مشتاقانه به ترامپ کمک خواهد کرد تا میلیاردها دلار از برنامه های ناچیز دولتی را که خانواده های فقیر به آن متکی هستند، کاهش دهد و به دنبال «ویروس ذهن بیدار ترنس» به عنوان راهی برای منحرف کردن حواس از منبع واقعی مشکلات ما برود: سیستم نابرابر و استثمارگرانه سرمایه داری. برخلاف آنچه دموکراتها در آن زمان می گفتند، جناح راست با شکست ترامپ در سال ۲۰۲۰ شکست نخورد، در واقع در دوران «بایدن» رشد کرد. این دقیقا همان چیزی است که سوسیالیستها هشدار دادند که اتفاق خواهد افتاد. دموکراتها نمی توانند جلوی راست را بگیرند، اما اعتراضها توده ای و اقدام طبقه کارگر می تواند.
چگونه به اینجا رسیدیم؟ شمار آرا در هر ایالتی که به نفع حقوق سقط جنین رای می داد، از تعداد آرای کامالا هریس بیشتر بود. ایالت میسوری را ترامپ برد، اما رای دهندگان در آنجا نیز افزایش ۱۵ دلاری حداقل دستمزد را تصویب کردند، حقوق سقط جنین را در قانون اساسی ایالتی به تثبیت رساندند و ممنوعیت سقط جنین موجود را نادیده گرفتند. فلوریدا را هم ترامپ برد، اما اکثریت رای دهندگان به قانونی کردن ماری جوانا رای دادند؛ چیزی که جمهوری خواهان «نظم و قانون» برای دهه ها به شدت با آن مخالفت کرده اند. در حالی که هر دو اقدام رفع ممنوعیت از سقط جنین و ماری جوانا در فلوریدا به دلیل قانون ضد دموکراتیکی که موضوع رای گیری را به کسب ۶۰درصد آرا مشروط می کند شکست خورد، با این حال همه پرسی در باره حق سقط جنین ۵۷درصد یعنی ۱.۴ میلیون رای بیشتر از هریس به دست آورد. اگر دموکراتها چیزی بیش از صحبت در مورد سقط جنین انجام می دادند، می توانستند آرای میلیونها نفر از طبقه کارگر، به ویژه زنان، را که می خواهند اقدام واقعی برای دفاع از حقوق باروری ببینند، به دست آورند. پس از چهار سال فاجعه بار در دوران بایدن و «هریس»، مردم به مبارزه دموکراتها برای منافع شان اعتماد نداشتند. دموکراتها در حال تامین مالی قتل عام در غزه و جنگ بی پایان در اوکراین بودند و تورم کیف پول کارگران را می بلعید. بایدن از اعتصاب احتمالی راه آهن جلوگیری کرد، نتوانست برای حداقل دستمزد ۱۵ دلاری یا قانون PRO Act، قانون حمایت از حق سازماندهی کارگران مبارزه کند، Roe v. Wade(۱) را تنظیم و قانونمند نکرد، تعهدات خود را برای اصلاحات پلیس پس گرفت، سیاستهای مرزی ترامپ را ادامه داد و وعده هایش را برای اقدام جدی در مورد تغییرات آب و هوایی کنار گذاشت. این در حالی بود که دموکراتها هر دو مجلس کنگره را در دو سال اول دوره بایدن کنترل می کردند. ترامپ از نگرانیهای اقتصادی واقعی میلیونها آمریکایی استفاده کرد که بسیاری از آنها اکنون از نظر مالی در وضعیتی بدتر از چهار سال پیش در پایان اولین ریاست جمهوری ترامپ بسر می برند. ترامپ -کاملا به دروغ- خود را به عنوان یک چهره ضد طبقه ممتاز نشان داد، در زمانی که اکثریت مردم به طور قابل درک و به درستی از این طبقه منزجر هستند. در همین حال، دموکراتها و کامالا هریس بیش از همیشه به شهرت خود به عنوان سیاستمداران جاافتاده چسبیدند. هریس در ماه پایانی مبارزات انتخاباتی خود، سیاستهای اقتصادی محبوب تر خود را تحت فشار کسب و کارهای بزرگ کاهش داد. هریس خود را به عنوان یک مدیر قابل اعتماد سرمایه داری ایالات متحده معرفی کرد که میلیونها نفر را در شرایط وخیم شان به حال خود رها کرده است. مثل همیشه، کارشناسان طبقه ممتاز سعی می کنند کارگران بی سوادی را که نمی دانند چه چیزی برای آنها خوب است، سرزنش کنند، اما این گمراه کننده و تحقیر آمیز است. اوایل روز انتخابات، کارگران بویینگ اعلام کردند که پس از اعتصاب تاریخی هفت هفته ای علیه یکی از قدرتمندترین شرکتهای ایالات متحده، پیشنهادی از کارفرما را قبول کرده اند که شامل افزایش عمده دستمزد است. آنها قبل از این پیروزی، دو پیشنهاد بد را رد کرده بودند، اما متاسفانه بسیاری از آنها نیز به ترامپ، میلیاردر ضد اتحادیه، رای دادند. کارگران هر روز برای بهتر کردن زندگی خود می جنگند، اما قابل درک است که بسیاری هریس را راهی برای دستیابی به این هدف نمی دانند. پس از دهه ها رای دادن به دموکراتها به عنوان «شر کمتر» برای متوقف کردن جمهوری خواهان، اکنون نشانه هایی از پدیده مخالف را می بینیم: میلیونها نفر از مردم عادی بینی شان را می گیرند و به ترامپ رای می دهند، زیرا به دموکراتهای شرکت محور و واقعیت گریز سمپاتی کمتری دارند. بایدن حامیان ترامپ را مسوول عدم محبوبیت خود معرفی کرد و آنها را چند روز قبل از انتخابات «زباله» خواند. هریس بهیچوجه نتوانست از این روایت تحقیرآمیز فاصله بگیرد. آنچه با موجی از شور و شوق و تعداد بی سابقه جمع آوری کمکهای مالی از اهداکنندگان کوچک آغاز شد، به مبارزه انتخاباتی با امپریالیستهایی مانند «دیک» و «لیز چینی» تبدیل شد که به خود می بالند که «در مورد مهاجرت سخت گیرانه تر» از ترامپ هستند، قول می دهند که «مرگبارترین ارتش جهان» را بسازند و قاطعانه متعهد به حمایت از فرکینگ(۲) می شوند. تلاش دموکراتها برای جذب حامیان ترامپ به وسیله گردش به راست به طور قطعی شکست خورده است. آنچه ما نیاز داریم یک آلترناتیو طبقه کارگر برای هر دو حزب اصلی است.
مبارزه اکنون شروع می شود ما به اعتراضها توده ای و سازمانیافته نیاز داریم تا نشان دهیم که دستور کار شرکت محور ترامپ در واقع پایه مردمی ندارد. این مهم تنها با متحد کردن طبقه کارگر گرد سیاستهای مردمی و پرطرفدار مانند افزایش حداقل دستمزد، بیمه بهداشتی برای همه، گسترش دسترسی به سقط جنین، پایان دادن به جنگها و برنامه ای برای ایجاد مشاغل سبز ممکن می شود؛ سیاستهایی که دموکراتها به طور قابل اتکایی دنبال نمی کنند. قلدرهایی مانند ترامپ فقط زبان قدرت را می فهمند و مقاومت توده ای تنها چیزی بود که او را در دوره اول ریاست جمهوری خود به عقب نشینی واداشت. دهها هزار نفر بلافاصله پس از انتخاب ترامپ در سال ۲۰۱۶ در اعتراضهای که توسط حزب سوسیالیست آلترناتیو فراخوانده شده بود، شرکت کردند. این اعتراضها لحن جنبش اولیه ضد ترامپ را تعیین کرد که با راهپیماییهای عظیم زنان در نزدیکی مراسم تحلیف او آغاز شد و به تصویر ترامپ در روزهای اول دولت او آسیب رساند. تنها چند روز بعد، بخشهای بزرگی از اقتصاد تحت تاثیر اشغال فرودگاهها قرار گرفت، رانندگان تاکسی اعتصابی در نیویورک «ممنوعیت مسلمانان» نژادپرستانه او را متوقف کردند و در سال ۲۰۱۹، تهدید کارگران فرودگاه ها به اعتصابات گسترده، بر برنامه دولتی ضد مهاجران او نقطه پایان گذاشت. در دور نخست ریاست جمهوری، ترامپ زمانی عقب نشینی می کرد، که سود شرکتها و میلیاردرها به خطر می افتاد. ترامپ یک دروغگو است. او باید به عنوان یک مزدور کنسرنها افشا شود، اینگونه بسیاری از حملات او عمیقا نامحبوب خواهد شد. نظرسنجیهایی که بیانگر حمایت تاریخی از اتحادیه ها، از جمله اعتصابات اخیر و حق سقط جنین است، نشان می دهد که فضا برای یک نیروی سیاسی واقعی طبقه کارگر که بتواند یورش ترامپ و ترامپیسم را یک بار برای همیشه شکست دهد، وجود دارد. برای ایجاد این نیرو باید یکبار برای همیشه از حزب دموکرات که اتحاد طبقه کارگر حامیان میلیاردر آن را به همان اندازه ترامپ تهدید می کند، گسست. آلترناتیو سوسیالیست از رای اعتراضی به «جیل استاین» حمایت کرد، اما همانطور که هشدار داده بودیم، کمپین او برای آنچه که در خطر است، به طرز تاسف باری ناکافی بود. جنبش کارگری اگرچه هنوز در حال بهبودی از دهه ها عقب نشینی است، اما همچنان نماینده ده ها میلیون کارگر است و منابع کافی برای راه اندازی یک حزب جدید ضد جنگ و طرفدار طبقه کارگر کاملا مستقل از منافع شرکتها دارد. متاسفانه، اکثر رهبران کارگری قدرت خود را با طرفداری از هریس به باخت دادند. دیگران مانند «شان اوبراین»، رییس اتحادیه «تیمستر»(۳)، اشتباه واژگونه ای را مرتکب شدند و از لفاظیهای ملی گرایانه ترامپ مثل «اول آمریکا» که برای تفرقه بیشتر بین کارگران طراحی شده، حمایت کردند.
ترامپ یک نشانه است، مرض سرمایه داری ست آنچه مورد نیاز است یک جنبش بین المللی طبقه کارگر است که به طور واقعی بتواند بحرانهای ناشی از سیستم بیمار سرمایه داری را حل کند. در حالی که رقابت بین امپریالیستی بین آمریکا و چین به طور فزاینده ای رویدادهای جهانی را شکل می دهد، ناسیونالیستهای دست راستی اوج می گیرند. از آنجایی که جنگهای تجاری حمایت گرایانه باعث تورم و جنگ می شود و تغییرات آب و هوایی میلیونها نفر را آواره می کند، سیاستمداران با کمال میل مهاجران را سپر بلا می کنند تا خشم فزاینده از نخبگان میلیاردری را که همچنان ثروتمندتر می شوند، منحرف کنند. اعتراضها گسترده بهترین راه برای نشان دادن این امر است که ترامپ هیچ نمایندگی برای پیشبرد برنامه ارتجاعی خود ندارد. این حرکت باید با تهدید به تعطیلی کسب و کار ترامپ و طبقه میلیاردر همراه باشد. ما باید اعتراض کنیم، اشغال کنیم، سازماندهی کنیم و اعتصاب کنیم. ما باید طبقه کارگر را با برنامه ای متحد کنیم که بی کم و کاست برای منافع ما بجنگد و می تواند افرادی را که به ترامپ رای داده اند اما در مناطقی مانند فلوریدا از سقط جنین نیز حمایت می کنند، جلب کند. بر پایه مقاومت توده ای طبقه کارگر، ترامپ را می توان یک بار برای همیشه شکست داد. برای شکست تعیین کننده ترامپیسم و راست افراطی، ما باید سیستم به عنوان یک کل را هدف قرار دهیم. ترامپ یک نشانه است، مرض سرمایه داری ست. ما برای مبارزه برای یک جامعه سوسیالیستی که به طور دموکراتیک و بر اساس نیازهای مردم زحمتکش و کره زمین سازمان یافته باشد و نه برای میلیاردرها، به تغییر انقلابی نیاز داریم. اعضای آلترناتیو سوسیالیست در سراسر کشور در حال حاضر سخت در حال سازماندهی اعتراضها علیه ترامپ و دستور کار ارتجاعی او هستند. به ما بپیوندید و به ما کمک کنید تا مقاومتی بین المللی در برابر راست افراطی و سرمایه داری ایجاد کنیم.
پانویس: (۱) Roe v. Wade، یک پرونده حقوقی که در آن دادگاه عالی ایالات متحده در ۲۲ ژانویه ۱۹۷۳، (۷-۲) رای داد که مقررات محدود کننده غیرمنصفانه ایالتی در مورد سقط جنین خلاف قانون اساسی است. (۲) fracking فرم کوتاه شده شکست هیدرولیکی است و به حفاری در اعماق زمین برای استخراج گاز و نفت شیل از سنگهای متخلخل زیرزمینی از طریق انفجار آنها با مخلوطی از آب، شن، و مواد شیمیایی، با فشار بالا گفته میشود. (۳) International Brotherhood of Teamsters یک اتحادیه کارگری در ایالات متحده و کانادا است. این اتحادیه در سال ۱۹۰۳ با ادغام اتحادیه بینالمللی رانندگان و اتحادیه ملی تیمسترها (رانندگان کامیون) تشکیل شد. این اتحادیه اکنون نماینده اعضای متنوعی از کارگران یقه آبی و سفید در هر دو بخش دولتی و خصوصی است.
منبع: نبرد خلق شماره ۴۸۳، پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ - ۲۱ نوامبر ۲۰۲۴
|