|
هشدار پیرامون پرونده بچه‌های اکباتان گلرخ ایرایی
بچه های شهرک اکباتان محاکمه شدند. بعد از دو سال تحمل انفرادی، بازجویی و شکنجه و بی کمترین توجه و مهری از سوی افکار عمومی. برای برخی شان بیمِ صدور و اجرای حکمِ مرگ می رود. بی توجهی نسبت به پرونده بچه های اکباتان کار را برای رژیم راحت تر می کند. برخی شان به قید وثیقه از زندان آزاد شده بودند؛ آنان را هم بدون توضیحی به خانواده یا وکلا بعد از پایان جلسه دادگاه به زندان بردند و این نیز برای افکار عمومی مساله نشد. بچه های اکباتان در خیزش انقلابی ۱۴۰۱ با ما در خیابان بودند و پا به پای ما علیه ستم شوریدند. ما جان به در بردیم و آنها زیر تیغ و روی سکوی مرگ ایستاده اند. دادگاه شان بدون کمترین واکنشی از سوی افکار عمومی برگزار می شود و نظر فعالان سیاسی و حقوق بشری را به شکلی که باید به خود جلب نمی کند. مثل بچه های عرب که چند هفته پیش به انفرادی برده شدند و هیچ خبری از آنان نیست. فراموش شان کردیم و خانواده های شان را پشت دیوارهای زندان اهواز رها کردیم. وقتی ما خسته از خمیازه های یک روزِ کشدار و در خلسه جامعه ای رو به زوال، بی تفاوت به آنچه در حال وقوع است، سوار بر موجهای ریز و درشت مجازی به این سو و آن سو می رویم، بچه ها در چرخه قتلهای حکومتی کشته می شوند. بی کمترین هزینه ای برای رژیم. ما در آنچه رخ می دهد سهیم هستیم. گلرخ ایرایی/ آبان ۱۴۰۳/ زندان اوین منبع: نبرد خلق شماره ۴۸۳، پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ - ۲۱ نوامبر ۲۰۲۴
|