|
ساختار فاسد حکومت و ورشکستی در انرژی زینت میرهاشمی در حالی که نیروهای کار، بازنشستگان، فرهنگیان، بازاریان، نانوایان و... خشمگین و شوریده در کف خیابان با شعارهای شان، حکومت درمانده در گنداب فساد و بن بست را نشانه می روند، خامنه ای طمعکار بیشرمانه ورشکستگی و فروپاشی اقتصاد را «پیشرفت» و خودش را به کوری و کری زده و بار دیگر گفت: «به کوری چشم دشمنان، به پیشرفتهای چندین برابری دست خواهد یافت.» پنهان کردن واقعیت همان پدیده ای است که رسانه ها تحت عنوان «شکاف میان روایت رسمی و واقعیت میدانی» مطرح می کنند. (یادگار امروز، یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ۴۰۴) در ادامه کاهش قدرت خرید مردم، ناهمخوانی مزد با تورم، حقوقهای عقب افتاده و... قطع برق به مدت طولانی و تعطیلی مدارس و صنایع که بیکاری و افزایش بهای کالا را به همراه خواهد داشت، چشم اندازی بس فاجعه بارتر دز زندگی و معیشت مردم در انتظار است. اما آنچه که در کف جامعه خود را نشان می دهد، در میانه این بحران ورشکستگی، سکانداران قبیله ولایت از رانت خواران، کاسبان تحریم، برادران قاچاقچی، مافیای سوخت، سپاه تروریستی پاسداران، هلدینگهای ستاد اجرایی فرمان امام (خامنه ای) و شرکتهای وابسته به آن در صنایع نفت، گاز، انبوه سازی، دارویی و ارتباطات و... راهکاری برای مهار بحران یا به قول خودشان ناترازی ندارند. رسانه حکومتی هم‌میهن در گزارشی از وضعیت فقر در جامعه نوشت: «مطالعات دفتر رفاه اجتماعی وزارت کار نشان می دهد، درصد بالایی از کودکان در خانوارهایی زندگی می‌کنند که دچار فقر پولی (۳۸ درصد از کودکان زیر خط فقر) هستند و حدود ۵۰ درصد از والدین، تحصیلات متوسطه دوم ندارند.» (شنبه ۲۷ اردیبهشت ۴۰۴) خیر «مرگ روزانه ۲۶ کارگر در محیط های شغلی» که رسانه حکومتی کار و کارگر در شماره روز پنجشنبه ۲۵ اردیبهشت ۴۰۴ آن را پوشش داد، ابعاد فاجعه سهمگین، غیر قابل باور و وحشتناک شرایط زندگی مردم تهیدست را برملا می کند. همین رسانه روز یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ۴۰۴ خبر داد که «حدود ۷ میلیون نفر در ایران در حاشیه شهرها رندگی می کنند.» البته واقعیت بسی فراتر از این است. ایستادگی حکومت بر سر غنی سازی و هزینه کلان برای حفظ و رونق تاسیسات هسته ای و رویای ساخت بمب اتم و... به بهای تحمیل فقر، تنگدستی، ریاضت کشی و به عقب راندن زندگی مردم به قرنها قبل نشانه همین است. از این منظر بستن راههای درآمدزایی حکومت به نفع مردم است. در جایی که حکومت مشروعیت در میان مردم ندارد، طبیعی است که هر فرآیندی که به امنیت و بقای رژیم یاری رساند از طرف مردم مردود است. باوجود شرایط سرکوب، مخالفت علنی با برنامه های اتمی رژیم را در موضع گیریها و در شعارهای کارگران و بازنشستگان در کف خیابان می توان دید. مردم به درستی این را درک کرده اند که تاسیسات هسته ای از غنی سازی و سانتریفیوژها تا تولید انبوه موشک، هیچ سودی در ارتقای زندگی آنها نداشته است و برعکس امنیت آنها را به خطر انداخته است. مذاکره ای که بین نمایندگان رژیم و نمایندگان ترامپ در جریان است، مذاکره ای بین نمایندگان مردم ایران و آمریکا نیست. تصمیم گیرندگان بر سر سرنوشت مردم رای اقلیت بسیار محدودی را پشت خود دارند. مشاور وزیر خارجه رژیم، مدعی شده بر اساس یک «نظر سنجی معتبر»: «اکثریت مطلق مردم با حفظ غنی سازی موافقند.» این کارگزار رژیم به دروغ در شبکه اجتماعی ایکس نوشته است که: «موضع رسمی کشور در رابطه با غنی‌سازی، مبتنی بر یک مطالبه غیرقابل عدول مردمی است.» دفاع سرکردگان رژیم برای حفظ تاسیسات هسته ای به بهانه تولید دارو و درمان، کشاورزی، محیط زیست و صنعت که پزشکیان روز یکشنبه ۲۱ اردیبهشت تکرار کرد، یک ادعای فریبکارانه و غیر قابل باور برای مردم است. زیرا تاکنون هیچ تاثیری بر این گونه موارد نداشته است. خود مدعیان ضمن اقرار بر بحران ناترازی در همه زمینه ها، به برطرف کردن آنها هم خوشبین نیستند. همزمان با اعلام خبر قطعی برق صنایع، ۴۰ نفر از کارگران فولاد آریا در اردستان از کار اخراج شدند. مدیر این کارخانه دلیل اخراج را تعدیل نیرو به دلیل قطعی برق و از کار افتادن تولید اعلام کرده است. بنا به گفته او خطر اخراج در انتظار ۱۷۰ کارگر دیگر است. تعطیلی مدارس، تعطیلی دو هفته تولید و صنایع و... به دلیل نبود برق ورشکستگی رژیم در تولید انرژی، برق و گاز است. در شرایطی که فقط ۵۰ درصد ظرفیت صنایع در شهرکهای صنعتی فعال است، قطع برق به مدت دو هفته آنهم با شروع فصل گرما، فروپاشی آگاهانه و هدفمند اقتصاد و تولید از طرف حکومت و در ردیف یک جنایت علیه زندگی، معیشت و بهداشت میلیونها نیروی کار است. بر اساس گفته رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی: «بیش از ۱۲ هزار معدن در کشور داریم که از این تعداد، ۷ هزار و ۷۰۰ معدن یعنی بیش از ۵۰ درصد تعطیل اند. زنجیره تعطیلی معادن از سنوات گذشته آغاز شده است و در حال حاضر نیز ادامه دارد و هر روز به تعداد معادن تعطیلِ کشور افزوده می‌شود.» (ایرنا ۳۱ اردیبهشت ۴۰۴) خروجی تعطیلی صنایع، گسترش بیکاری است. رسانه نقش اقتصاد در شماره روز دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۴۰۴، در گزارش با عنوان «زخم بیکاری بر تن رنجور اقتصاد ایران» نوشت: «اقتصاد ایران سالهاست که با بحران بیکاری دست و پنجه نرم می کند؛ این معضلی است که امید را از میلیونها جوان جویای کار ربوده است. بیکاری به یکی از تهدید های اجتماعی و اقتصادی کشور تبدیل شده است.» ورشکستگی و بحران در انرژی هم مانند بحرانهای دیگر، ریشه در ساختار فاسد حکومت دارد. یکی از استادان دانشگاه شریف در ۲۵ بهمن ۱۴۰۳ از قول یکی از مجلس نشینان گفت: «یک و نیم میلیارد لیتر سوخت سالانه ای که برای نیروگاهها می فرستیم به نیروگاهها نمی رسد! حالا یا این مقدار در بازار آزاد فروخته می شود و یا از کشور خارج می شود و با اطلاع مقامات برای جبران بخشی از زیان فروخته اند... اصرار بر اینکه بخش برق در ید دولتیها و خصولتیها باقی بماند برای این است که این تخلفات مالی تداوم داشته باشد...» (پایگاه خبری آفتاب) در رویدادی دیگر، اعلام حذف ارز ترجیحی بر واردات گوشت قرمز از طرف سازمان برنامه و بودجه رژیم، گام دیگری برای حذف یارانه و ضعیف کردن معیشت اقشار محروم و ضعیف جامعه است. حذف یارانه بر روی اساسی ترین کالای غذایی و پروتئینی ضربه به امنیت غذایی و سلامتی و بهداشت میلیونها نفر است. مردم با تورم بالایی که بر روی تولیدات گوشت داخلی است، طبیعتا انتخاب این مواد غذایی با توجه به قدرت خریدشان را نخواهند داشت. حذف یارانه ها بر واردات گوشت در حالی است که محمدرضا شفیعی دبیر انجمن صنایع غذایی می گوید: « مصرف سرانه گوشت از ۱۳.۳ کیلوگرم به ۶ کیلو رسیده است/ مصرف گوشت سه دهک پایین جامعه زیر یک کیلوگرم است... تنها ۱۰ درصد در تامین گوشت وابسته بودیم ولی با سیاستگذاری غلط ۹۰ درصد تولید داخل را نابود کردیم.) (عبدی مدیا ۲۷ اردیبهشت ۴۰۴) در چنین شرایط فاجعه باری، حکومت به دنبال برگزاری مراسم کلان برای قاتل معدوم شده است. روز یکشنبه ۲۸ اردیبهشت 404 رسانه حکومتی توسعه ایرانی به طعنه نوشت: «هزینه برگزاری ۱۲۰ هزار مراسم برای سالگرد ابراهیم رئیسی از جیب محرومان برای "سید محرومان"!؟»
منبع: نبرد خلق شماره ۴۹۰، پنجشنبه ۱ خرداد ۱۴۰۴ - ۲۲ می ۲۰۲۵
|