|
یارانه و کالا برگ؛ نقاب بر چهره دردناک فقر زینت میرهاشمی
در شرایطی که تورم، واقعیت «قُلِه» های خامنه ای جنایتکار را آشکار می کند، باردیگر سیاست ریاکارانه صاحبان زر و زور با خبر کالابرگ الکترونیکی در تیتر رسانه های حکومتی به عنوان خبری خوش جای گرفت. گفته پاسدار رانت خوار و فاسد، قالیباف در مجلس ارتجاع مبنی بر توزیع کالابرگ الکترونیکی در پایان آبان ماه به عنوان «خبر خوش قالیباف» در رسانه حکومتی هفت صبح 24 آبان درج شد. رئیس مجلس نشینان گفته است: «اعتباراتی با زحمت تامین و قرار شد پایان آبان ماه، کالابرگ الکترونیکی از طریق سکوها دهیم و به همان طریقی که می دانید، کالا به خانواده ها دهیم... دوستانی در دولت برای تامین مالی زحمت کشیده اند.» ظاهرا کالابرک الکترونیکی اسم دیگری برای «سبد کالا» است که قبلا مطرح شده بود و شکل عملی به خود نگرفت. به قول معروف کالابرگ الکترونیکی که پاسدار قالیباف بر سر گیرندگان منت گذاشته و از «زحمت» کارگزاران دولت خبر می دهد، نه به دار است و نه به بار و حتا دوام آن مشخص نیست و فقط تزریق توهم به سفره های خالی مردم خشمگین از بی عدالتی است. کالابرگ، سبد غذایی از محصولات گزینشی حکومتی است. این سبد بنا به ادعای کارگزاران، سامان دادن سفره های مردم و جلوگیری از نقدینگی است. تعیین نوع محصولات و نادیده گرفتن بقیه مایحتاج خانواده از قبیل آموزش، فرهنگ، سرگرمی، سفر و بهداشت و... محدود کردن به کالاهایی مشخص این هم در ردیف اقتصاد مقاومتی و تحمیل فقر و ریاضت کشی است. بر اساس قانون بودجه 1404 رژِیم، تا کنون یارانه سه دهک یعنی 18 میلیون نفر به بهانه دهکهای پردرآمد جامعه، حذف شده است. ظاهر اجرای این مصوبه کسری منابع دولت و هدفمند کردن یارانه به سمت دهکهای فقیرتر است. ادعای دروغین و فریبکارانه مجریان این طرح، نزدیک تر شدن به «عدالت» است. معنای این ادعا؛ رساندن گوشت به قصرنشینان، استخوان به فقرا است. این دیکتاتوری فقر در برابر عدالت است. احمد میدری در توجیه حذف چند دهک جامعه از لیست یارانه بگیرها گفته است: «هر کس در تهران مالک خانه بوده و کل خانواده ۳۰ میلیون تومان درآمد داشته باشد جزو سه دهک بالا محسوب می شود.» بنا بر گفته مدیر دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت ۳۵ درصد از آمار مرگ و میر سالانه در ایران، یعنی ۱۲۰ هزار مرگ به دلیل به علت فقر غذایی است. وی درباره میزان مصرف گوشت در کشور گفت: «بر اساس سبد غذایی، باید ۹۰ گرم گوشت مصرف شود اما میزان مصرف گوشت در کشور کمتر از ۵۰ گرم است. بررسیها بیانگر این است که نیمی از جمعیت کشور، چهار گروه اصلی غذا که تأمینکننده مواد غذایی هستند را به میزان ناکافی دریافت میکنند.» (شبکه شرق، ۲۸ مهر ۱۴۰۴) در زمانی که خط فقر 55 میلیون است، یارانه خانوارهای دهکهای یک تا سه، ماهانه هر نفر 400 هزار تومان و دهکهای چهار تا نُه، 300 هزار تومان است. مبلغ یارانه آنقدر ناچیز است با توجه به رشد نامتعارف تورم، بیشتر در قاب رسانه ای برای نشان دادن «سخاوتمندی» حکومت فاسد و رانت خوار برای آرایش چهره اسفناک فقر است. ریشه سیاست پرداخت یارانه و به شمول اجرای کالابرگ احتمالی، دقیقا پیشگیری از بروز اعتراضات برای برابر کردن دستمزد با تورم، توسعه اقتصادی عادلانه به سود مردم و... است. این نوع سیاست در خدمت ثروتمندان و قدرتمندان است که سهم اصلی از منابع و ثروتها را مصرف و پسماند آن را بین فقرا تقسیم می کنند. در حقیقت سیاست پرداخت یارانه ناچیز در کشور ثروتمند ایران، به شمول کالابرگ، سفره ای برای زورمندان، استخوانی برای فقرا است. در جنگ و جدال باندهای حکومتی، نایب رئیس مجلس ارتجاع روز یکشنبه مدعی شد که: «اگر کالا برگ پرداخت نشود دو وزیر استیضاح می شوند ... هر ایرانی باید بداند که چه میزانی کالا با پروتئین مشخص در سال به او تعلق خواهد گرفت ... مردم ایران باید بدانند از منابع نفتی فروخته شده و ارزی حاصل از آن بسته کالابرگ به آنها تعلق میگیرد .» (خودرو یک، ۱۰ آبان) علیرضا نثاری عضو کمیسیون عمران مجلس ارتجاع در بی تاثیری کالابرگ بدون مهار تورم گفته است: «تورم واقعی امروز اگر صادقانه اعلام شود ۸۰ تا ۹۰ درصد است. این شرایط نتیجه ترک فعلها، رانتها و مشکلات پشت پرده مدیریتی در اقتصاد است... در دو ماه گذشته قیمت کالاهای اساسی تا ۱۰۰ درصد افزایش یافته ... در دو ماه اخیر قیمت کالاهای اساسی مثل مرغ، شیر و لبنیات حدود ۱۰۰ درصد رشد کرده، اما حقوق کارکنان فقط یکبار در سال افزایش مییابد و آن هم تناسبی با تورم ندارد.» (اقتصاد آنلاین 27 آبان 1404) رسانه کار و کارگر در شماره روز چهارشنبه 21 آبان 1404 خبر می دهد که «42 درصد جمعیت کشور دچار فقر مطلق هستند.» و اصلاحات رسانه دیگر در همین روز می نویسد: «سبد معیشت 58 میلیون تومان است... نان و ماست هم لوکس شد... حداقل حقوق فقط 28 درصد سبد هزینه خانوار را پوشش می دهد.» حقیقت تلخ سفره های خالی مردم، فقر غذایی و فقدان بهداشت، کودکان کار و بازمانده از تحصیل و... را آشکار و بدون روتوش می توان در خیابان و حرکتهای اعتراضی بازنشستگان و نیروهای کار دید. بازتاب آنها در رسانه های حکومتی و یا تبدیل شدن آن به چالشی در میان مفتخوران و سیاست سازان اقتصاد مقاومتی، دقیقا در جهت سازماندهی کردن فقر در جلوگیری از شورش و خشم مردم است. شعارهای معترضان در کف خیابان به خوبی پاسخ این مجلس نشین را روشن می کند. مردم می دانند که ثروت عمومی کشور را چه کسانی غارت می کنند.
منبع: نبرد خلق شماره ۴۹۶، شنبه یک آذر ۱۴۰۴ - ۲۲ نوامبر ۲۰۲۵
|