|
یاداشت سیاسی نبردخلق شماره ۴۹۷ اول دی ۱۴۰۴
ویران شدن جامعه زیر بار قله های ولی فقیه مهدی سامع
کارگزاران ولایت خامنه ای، یکی پس از دیگری، برای فتح «قُلِه» ها در تلاش هستند. «حضرت آقا» به منبر می رود و فرمان صادر می کند و عَمَلِه و اَکَرِه او برای اجرای این فرمانها با هم رقابت کرده و یقه درانی می کنند. قُلِه های آلودگی هوا، قتل عام در جاده ها، تورم و گرانی، بی آبی و بی برقی و... سلسله جبال قُلِه ها در مقابل چشم همگان خودنمایی می کنند. در فرهنگ آخوندها شَرم جایی ندارد و به جای آن دروغ به وفور یافت می شود. چشم در چشم مردم از قدرت و پیشرفت دَم می زنند و پنهان نمی کنند که در اعدام هم به دنبال فتح چند قُلِه دیگر هم هستند. آنها موشکهای خود را به رُخ جهانیان می کِشَند و شرم نمی کنند که هر روز با فتح یک قُلِه، سفره مردم لاغر تر می شود. در تازه ترین قله ای که ولی فقیه نظام فتح کرده «معامله کیلویی پول ایران در صرافیهای عراق» است. این خبر را رسانه حکومتی اقتصاد پویا روز شنبه ۲۹ آذر ۱۴۰۴ پوشش داد و اضافه کرده که: «ریال کیلویی، تحقیز پول ملی». جالب است بدانیم که نرخ دلار در عربستان سعودی ۳۹ سال است که ثابت مانده و در امارات متحده عربی بیش از ۲۸ سال بدون تغییر بوده و در قطر هم بیش از ۲۴ سال است که ثابت است و در قُلِه پیشرفتهای ولایت خامنه ای طی ۴۷ سال پیش، ۱۸ هزار و ۵۰۰ برابر شده است. روز پنجشنبه ۲۰ آذر ۱۴۰۴، خامنه ای از یکی دیگر از قُلِه هایش رونمایی کرد و گفت: «اون چه که بنده احساس می کنم و می بینم خوشبختانه در بین ابزارهای مهم پیشرفت کشور پدیده مداحی جایگاه ویژه ای داره، دارید شما کار می کنید، تلاش میکنید.» (تلویزیون حکومتی شبکه اول) جامعه با این واقعیتهای تلخ دست و پنجه نرم می کند و خامنه ای که پارامترهای قدرتش به شدت کاهش پیدا کرده و مورد تنفر عمومی است، از جانب شماری از شُرَکای سابق نیز مورد سوال قرار می گیرد. پیش از این و در روزگاری که نیروهای نیابتی ولی فقیه جولان می دادند، خامنه ای در دیدار خانواده قاسم سلیمانی از جانب خدا سخن بر زبان آورد و گفت: «شاید بیست سال پیش یا بیست و سه چهار سال پیش [بود که] اینجا در این حیاط، با بچّه های سپاه، فرماندهان سپاه ــ شاید حدود بیست نفر بودند ــ نماز خواندیم، بعد من نشستم روی پلّه، یک صحبت گرم و گیرایی کردم؛ قبلاً هم فکرش را نکرده بودم؛ خدای متعال همین طور حرف می زد! در واقع زبان من بود، حرف خدا بود؛ خیلی جلسهِ عجیبی بود، خیلی تأثیراتی گذاشت.» (سایت خامنه ای، یکشنبه ۱۰ دی ۱۴۰۲) بدون تردید اکنون که آن «بچّه های سپاه» دیگر وجود ندارند، زبان درازی شماری از شرکا جای تعجب ندارد. در تعادل پُر چالش دوران انقلابی، جامعه به میزانی آزاد می شود. البته نه آن اندازه که قدرت دوگانه ایجاد شود و یا طِلِسم اختناق شکسته شده باشد. در این وضعیت جُنب و جوش زیادی، در بالا و در پائین، ایجاد می شود. این شرایط را عارف، معاون پزشکیان در جلسه ای با اساتید دانشگاه به شکل دیگری بیان می کند و البته چِک آن را به حساب دولت واریز می کند. او مدعی «امتیاز» دادن و غیر امنیتی شدن دانشگاه می شود و اضافه می کند: «بحثهای امنیتی که فکر می کنم امروز دیگه دارم می گم تا حدی می بینید یه مقدار جلسه خودمونی است یه کوچولو انصاف بیشتر به خرج بدیم، کجا الان شما یه حرکت امنیتی میبینید؟ حالا ممکنه یه نفر یه سلیقه رو داشته باشه ببینید سال گذشته ۱۶ آذر من جلسه گذاشتم با همه نهادهای امنیتی اطلاعاتی گفتم هیچ کس، پارسال گفتیم جز با دستور موافقت رئیسجمهور یا معاون اول تو دانشگاه نمی تونه دخالت کنه امسال یه پله آوردیم پایین تر، گفتیم جز با دستور وزیر و هیچ اتفاقی هم نیفتاد واقعاً فضا خیلی خوبه باید حفظ کنیم... و... دیگران تکلیف شرعی شون دخالت در امور دانشگاه ها نباشه انشاالله» (تلویزیون حکومتی شبکه خبر، پنجشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۴) عارف پنهان می کند که حدود عملیاتی امنیتیها هم نسبت به گذشته و به ویژه پس از جنگ دوازده روزه، از ترس خیزش و خروش محدودتر شده است. حرفهای یک دانشجو در روز شانزده آذر در برابر سعید جلیلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت و نماینده خامنه ای در شورای عالی امنیت ملی، بیان همین شرایط است. به گزارش رادیو فردا این دانشجو خطاب به جلیلی می گوید «دستها و نفستان آغشته به خون است» و برای «بازتاب صدای غایبان» ادامه می دهد: «ژینا، نیکا، حدیث… جان پاکشان را گرفتید. هر سال، در سالگردشان که از حضور مردم هراس دارید، خیابان را از نیروهای خود پر می کنید؛ اما صدای زن خاموش نمیشود... کاسبان تحریم و تاراج کنندگان سفره مردم... قاتل سفره کارگری هستید، و اقتصاد این کشور زیر دست و پا زدنهای شما جان می دهد.» در شرایطی که به شکل آشکار و پنهان، مستقیم و غیر مستقیم، خامنه ای مورد سوال و حمله قرار می گیرد، برخی دیگر از کارگزاران نظام خواستار «برخورد شدید و بازدارنده» می شوند.
وقتی خامنه ای رابطه و تبادل پیام با آمریکا را تکذیب می کند، برخی از کارگزاران دیروز و امروز به نوعی آن رابطه و دادن پیام را تایید کرده و شمار دیگری از ولی فقیه حمایت می کنند. سید امیر حسین قاضی زاده هاشمی، رئیس سابق بنیاد غارتگر «شهید و امور ایثارگران» در مورد ناباوران می گوید: «کسانی که دروغ به نظام می بندند، دروغ به مقام معظم رهبری می بندند به خاطر این اثری که در جامعه میگذاره باید یه برخورد شدید و بازدارنده اتفاق بیفته تا تکرار نشه...» (تلویزیون حکومتی شبکه خبر، جمعه ۷ آذر ۱۴۰۴) و حسین شریعتمداری، نماینده ولی فقیه در روزنامه کیهان می گوید: «اون چیزی که نگران کننده است این هستش که کسانی که علیرغم تکذیب ۴ مرکز اصلی دولت به این ماجرا پرداختند و این دروغ رو گسترش دادند، بعضی از کسانی هستند که تو خود دولت حضور دارند، پستهای حساس دارند، از جمله پستهای نزدیک دارند، مثلاً آقای حضرتی رئیس شورای اطلاع رسانی ایشون توی روزنامه اعتماد داره میگه...» (همان منبع) محمد جواد لاریجانی با طرح چند خالی بندی از جمله این که «برای اولین بار است کشورهای بزرگ و قدرتمند از امکانات نظامی ما استفاده می کنند، یا اون رو طراحی معکوس می کنند و اون رو تولید می کنند، این تازه اول کار هست این مسیر ... یواش یواش ثمره های بالاتری به دست میاد ما باید صبور باشیم و پایبند انشاءالله...» به کانون مساله می پردازد و می گوید: «امروز بعضیها چنین فکر می کنند که ما کلاً مستاصلیم. دیدم بعضی از دوستان ما [بخوانید حسن روحانی]، مسئولین گاهی سخنرانی هم می کنند، ۳ ساعت راجع به این که همه درها قفله کار ما خرابه هیچ راهی نیست تنها راه این است که ما باید به آمریکا یه جوری کنار بیاییم یه خورده از این تحریمها رو برداره این تفکر استیصالی است این تصور همون چیزیست که اونا القا می کنند... حالا آنقدر دریدگی پیدا شده... تهاجمی که به مقام معظم رهبری از خارج و بعضی عناصر داخل می کنند تهاجم وسیعی است... عدم کارآمدی را انتصاب میدن به ولایت اگه ولایت در امری صریحاً دخالت کنه می گویند؛ خب پس دولت هیچکاره است و باید حق دولت را از نظام گرفت...» (تلویزیون حکومتی شبکه خبر، پنجشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۴) «دریدگی» به گفته محمد جواد لاریجانی برای آن است که زیر بار خالی بندی ولی فقیه و گماشتگان او نمی روند. خامنه ای می گوید: «ما در جنگ ۱۲روزه، ملت ایران هم آمریکا رو شکست داد هم صهیونیستها رو شکست داد بدون تردید آمدن شرارت کردن کتک خوردن و دست خالی برگشتن این شکست به معنای واقعی کلمه» است. (تلویزیون حکومتی شبکه اول، پنجشنبه ۶ آذر ۱۴۰۴) مسعود نیلی، اقتصاددان نزدیک به باند روحانی شرایط کنونی را این گونه ارزیابی می کند: «سرنوشت تاریخی بلندمدت کشور ما گره خورده به سال ۱۴۰۴ و ۱۴۰۵ یعنی اینکه ما چطوری از اینجا میتونیم بیاییم بیرون... اصلاً این جوری نمی شه اداره کرد که یعنی بخش بزرگی از نیروی نظام حکمرانی ما صرف خنثی کردن داخل خودش می شه... الان شما نمی تونید واقعاً دیگه الان موضوع مرگ و زندگی است.» (وبسایت حکومتی اکو ایران، پنجشنبه ۶ آذر ۱۴۰۴) این که جامعه با شتاب به سوی ویرانی می رود، این که خامنه ای و نهاد ولایت فقیه بیش از گذشته و در ابعاد وسیع تر از هر زمان دیگر در کانون ستیز مردم است را می توان روزانه از رسانه های حکومتی دریافت. هر مدت از بقای حکومت، ویرانی جامعه و فلاکت عمومی را فاجعه بارتر می کند. به مناسبت شب یلدا، مهرداد آقافضلی، پدر شهید راه آزادی، یلدا آقافضلی با انتشار عکسی از فرزندش نوشته است: «هرسال چند روز مونده به شب یلدا تمام فکرم این بود که چی برای تولد یلدا بگیرم خوشحال بشه، طلا دوست نداشت برای همین هر سال کارم سخت بود، الان کارم سخت تر شده، چون چیزی روحشو شاد نمی کنه جز اونی که همه می دونید.»
منبع: نبرد خلق شماره ۴۹۷، دوشنبه ۱ دی ۱۴۰۴ - ۲۲ دسامبر ۲۰۲۵
|