فراسوی خبر... یکشنبه ۸ آذر

جمهوری اسلامی، اُروپا؛ یک مُلاقات ناخوشایند

منصور امان

در میان بُهت و حیرت شُرکای اُروپایی خود، حاکمان جمهوری اسلامی قاره سبز را آماج تهدید موشکی قرار داده اند. سُکوتی که در پایتختهای اُروپایی پیرامون این رویکرد غیردوستانه حاکم گردیده، خود نشانه روشنی از سردرگُمی سیاستی است که منافع اقتصادی آن را پیش می راند و بر تعریف ارادی و تزیین شده ای از مُحیط کسب سود (بازار رژیم ولایت فقیه) اُستوار گردیده است.

هنگامی که یک مقام ارشد سپاه پاسداران تهدید کرد که اُروپا را در بُرد موشکی خود قرار خواهد داد، این رجزخوانی می بایست برای سران برلین، پاریس و لندن همچون یک صاعقه ناگهانی از آسمان صاف و بی ابر بوده باشد. چه، پاسدار حُسین سلامی، مُعاون بازوی مُسلح رژیم حاکم بر ایران، این سُخنان ستیزه جویانه را بدون آنکه اقدام تحریک کننده یا تهدید آمیزی از سوی اُروپا علیه رژیم مُلاها صورت گرفته باشد، ایراد کرد.

برعکس، اتحادیه اُروپا در برابر تلاشهای آمریکا برای پیوند دادن توافُق هسته ای با فعالیتهای منطقه ای رژیم مُلاها تاکنون مُقاومت کرده و با تاکید یکجانبه بر توافُق به دست آمده، در عمل رویکرد حاکمان ایران را در منطقه بُحران زده خاورمیانه تقویت کرده است. این جبهه گیری تا بدانجا پیش رفته که حتی موجب تیرگی روابط آلمان و عربستان و فراخوانده شدن سفیر ریاض از برلین شده است.

تهدید آقای سلامی به یک اشاره سُتونی که استدلال محبوب طرفهای اُروپایی برای توجیه سیاست سودآور شان بر آن بنا گردیده را فرو ریخته است. آنها توافُق وین را نشانه ای از تمایُل حاکمان ایران به همکاری با غرب و عادی سازی مُناسبات خویش با آن مُعرفی می کنند. اُروپا مایل است شُعارهای "دیالوگ" و "صُلح" را که کارگُزاران فرنگی کار حُکومت از سر این بازار تا آن بازار جار می زنند، به عُنوان سکه نقد به حساب آورده و خرج کند.

حال رژیم جمهوری اسلامی روی دیگر سکه را نیز به آنها نشان داده و گوشه پرده ای از آنچه که در پس ژستهای مُتمدنانه پادو - دیپلُماتهای بدون اختیارش به گونه واقعی می گذرد را بالا زده است. بدیهی است که خانُمها مرکل و می و آقای ماکرون را نمی توان به ساده لوحی و مُتهم کرد. آنها به خوبی توانایی تخمین ارزش واقعی این نمایش را دارند، با این حال رقابت با آمریکا در خاورمیانه از یکطرف و تلاش برای به تاخیر افکندن هر چه بیشتر سلاخی گاو شیرده از طرف دیگر، آنها را به این بازی خطرناک و زیانبار هدایت کرده است.

تهدید موشکی اُروپا اما فقط پایان یافتن گُنجایش سیاست تک پایه ای اتحادیه اُروپا در برابر رژیم مُلاها را در چشم انداز نزدیک قرار نداده، بلکه بُن بست راهکار این رژیم مبنی بر پناه بردن از فشارهای آمریکا به آغوش اُروپا را نیز نمایان ساخته است. این یک مُلاقات ناخوشایند در یک نُقطه ناخوشایند تر برای هر دو طرف است.         

 

 

بازگشت به صفحه نخست