|
|
|
|
فراسوی خبر..... یکشنبه ۱۲ اسفند
خرید وقت برای ادامه پولشویی زینت میرهاشمی
برآمد قیل و قال پایوران رژیم پیرامون قبول یا رد دو لایحه از لوایح چهار گانه FATF (پیوستن به کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی (پالرمو) و لایحه کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم (CFT)، در مجمع تشخیص مصلحت رژِیم، بیانگر واقعیت گردش مخفیانه مالی و غیر شفاف حکومت است. شرایطی که هر کس بخواهد بر تاریکخانه شریانهای مالی مافیای وابسته به حکومت، نوری بتاباند، با دلواپسان ولایت فقیه شاخ به شاخ می شود. کنش و واکنشهای طرفداران و مخالفان پیوستن به این کنوانسیونها، با توجه به این که هر دو باند، از مسافران وفادار به کاپیتان کشتی نظام هستند، جدال بر سر سهم بیشتر از چپاول مردم است. با تاکید بر این که هیچکدام دلشان برای مردم نسوخته است و موافقت یا مخالفت نه برای حفظ منافع مردم بلکه برای بیمه کردن نظام و منافع خودشان است، تعامل با غرب، یکی از برگهای جناح روحانی در برابر قدرت خواهی تمام عیار ولی فقیه و سپاه است.
به راستی چه منافع بزرگی پشت «نه» گفتن سردمداران سپاه و بیت ولی فقیه خوابیده است که تا آخرین لحظه چرکه می اندازند و قادر به تصمیم گیری نیستند؟ چقدر این سیستم به پولشویی وابسته است، چه میزان تغذیه مالی تروریستها با سیستم پنهانی برای رژِیم اهمیت دارد و چه هراسی در پیوستن به گردش بانکی فراملی و شفافیت روابط مالی و بانکی وجود دارد؟ در پاسخ به این سوالها نگاهی به اسامی کسانی که با این لوایح مخالفت می کنند، می توان اهمیت «نه نهایی» را حدس زد. ولی فقیه در راس همه، تا کنون هیچ موضع مشخصی نداشته است. با وجود آن که وی هنوز نفس می کشد و زنده است، موافقان و مخالفان از قول او که «گویا مرده است» به نفع خودشان نقل موضع می کنند. روحانی می گوید ولی فقیه بارها موافقت خودش را در این مورد به وی اعلام کرده است. حداد عادل، عضو مجمع تشخیص مصلحت، در مخالفت با حرف روحانی مدعی شد که ولی فقیه حرفهای موافقان پالرمو را تایید نکرده است. مصباحی مقدم، عضو دیگر این مجمع، دستور ولی فقیه برای تصویب لایحه پالرمو با دو سوم رای مثبت اعضا دانسته است. این رهنمود خود نوعی پیش به سوی نرمش قهرمانانه کسی است که بر سر دو راهی مانده است. عمامه دارانی مانند احمد جنتی، موحدی کرمانی، مجتهد شبستری، محمدی عراقی، مصباحی مقدم و ابراهیم رئیسی و پاسدارانی مانند باقر قالیباف، محسن رضایی، احمد وحیدی و حسن فیروز آبادی و دلواپسانی مانند محمود احمدی نژاد، سعید جلیلی، احمد توکلی، غلامعلی حداد عادل، حسین صفار هرندی، علی اکیر ولایتی و.... در صف مخالفان هستند. جمع بندی حرف مخالفان از زبان یک اقتصاد دان در مصاحبه با ایلنا قابل توجه است. مهدی پازوکی می گوید: «برخی از مخالفان نقل و انتقال چمدانی پول و دیگری ایجاد نهادهای موازی در عرصه بین الملل را مطرح می کنند.»
در گذر از این واکنشها و با توجه به فرصت همراه با تهدید گروه اقدام ویژه مالی FATF تا خرداد ماه، تصمیم گیری نهایی بستگی به نتیچه چرتکه انداری خامنه ای دارد. او اکنون نه راه پس دارد و نه راه پیش، اما سرانجام باید یکی از این دو راه را انتخاب کرده و هزینه آن را هم قبول کند. پیوستن به آن با رعایت همه ۴۰ ماده و بدون هیچ قید و شرط یک راه است و نپیوستن به معنی پایان ساز و کار ویژه مالی از طرف سه کشور اروپایی است. برای رژیم هیچ امکان بازی برای امتیاز گیری و تبدیل تهدید به فرصت وجود نخواهد داشت. در هر صورت رژیم از بحران سرنگونی که بر پایه اراده و خواست مردم ایران روز به روز قوی تر می شود، نجات نخواهد یافت.
|
|
|
|
|