فراسوی خبر... یکشنبه 13 دی

آلودگی هوا؛ آب پاشی احمدی نژاد به کمپین درمانی ابتکار رسید

منصور امان

سه هفته پس از رسیدن میزان آلودگی هوا در تهران به شرایط قرمز و ناسالم، مسوول ارشد مُحیط زیست مُلاها در نقش یک فعال سازمانهای غیردولتی پدیدار شده تا از طریق شبکه اجتماعی "توییتر"، "وُزرا، مسوولان و عُموم مردُم" را به کمپینی برای کاهش دمای محل کار و زندگی فرا بخواند.     

خانُم معصومه ابتکار در حالی با راه اندازی کمپین اینترنتی فعال شده است که در طول دوره مذکور، وی و دولت در برابر فرو رفتن تهران و شهرهای بُزُرگ کشور به کام کُشنده دود مه، نقش تماشاچی را ایفا کرده اند. دولت آقای روحانی برای حفاظت فوری و بی واسطه از شهروندان در مُقابل آلودگی و خطرات آن، دست به هیچ اقدام اضطراری نزد و با هیچ تدبیر ویژه ای به رویارویی با این وضعیت فوق العاده برنخاست.  

انفعال تکان دهنده دستگاه دولت به خوبی بی برنامگی آن در برخورد به یکی از چالشهای مُهم زندگی شهری را آشکار کرده است. دولت و پیرو آن، مسوول بوروکراسی مُحیط زیست اش، نه برای مُقابله با بُحران آلودگی هوا آمادگی دارند و نه حتی به راهکارهای تسکینی برای کاهش و محدود ساختن تاثیرات فوری آن اندیشیده اند.

با این حال، مُنصفانه باید گفت که دولت آقای روحانی تنها دولتی در تاریخ نظام ولایت فقیه نیست که رویارویی جدی با بُحرانهای زیست مُحیطی در دستور کار آن ثبت نشده است. "دولت تدبیر و اُمید" در این رابطه می تواند به یک سُنت و تاریخ 37 ساله استناد کند که برجسته ترین نمود آن در این پهنه، تعطیلی مدارس و جلوگیری مُرددانه از حرکت برخی خودروها بوده است.  

ناگفته نباید گذاشت که این پروسه روتین استثناهایی نیز به خود دیده است که کمپین خانُم ابتکار را از آن جُمله باید به حساب آورد. پیش از او یک نوآوری دیگر در تشریفات تکراری رویارویی "نظام" با آلودگی هوا را آقای احمدی نژاد، گُماشته ولی فقیه بر منصب ریاست جمهوری، با طرح آب پاشی روی شهر به وسیله هواپیماهای سم پاش ارایه کرده است.

ابتکار خانُم ابتکار مبنی بر فراخواندن و تشویق شهروندان به کاهش آلاینده ها مُثبت می بود هرگاه دولت نیز به تکلیف و وظایف اجتماعی خود در این رابطه همین الان و همینجا عمل می کرد و فراتر از آن، مسوولیت برداشتن گامهای ملی و فراگیر را که به سبب بُزُرگی ابعاد و منابع در توان اعضای مُنفرد یا مُتشکل جامعه نیست، به گردن می گرفت.  

در شرایط نبود چنین اراده ای یا نشانه ای از آن، کمپین مُدیر دولتی بیشتر به یک مانُور سیاسی شباهت پیدا می کند که هدف اصلی آن بیرون خزیدن از زیر فشار رقیبان دولت است. آنها در هفته های گُذشته به بهانه آلودگی هوا حملات مُتمرکزی را علیه دولت سازمان داده اند.

مُخاطب خانُم ابتکار جامعه نیست، او رو به باند رقیب کمپین خود را بر پا کرده است. دولت و مقامهای اجرایی آن اگر سُخنی با مردُم داشتند، می توانستند از طریق اقدام عملی در جهت حفاظت از جان و سلامت آنها به گوش شان برسانند.   

بازگشت به صفحه نخست