فراسوی خبر... چهارشنبه ۱۳ دی

"نظام" از مُعترضان عقب مانده است

 منصور امان

در همان هنگام که جُنبش اعتراضی توده ها در اشکال و با شُعارهای مُتکامل تری به صحنه سیاسی کشور بازگشته است، حاکمیت با تمام توانی که برایش به جا مانده، به ریسمان مواضع و اُلگوهای رفتاری همیشگی خود آویخته است. "نظام" به همراه همگی دسته بندیهای درونی آن، اینگونه و روشن تر از دورانهای عادی یا نیمه آرام، نشان می دهد که گوش شنوایی برای شنیدن مُشکلات، خواسته ها و اعتراضهای جامعه ندارد.

خیزش توفنده مردُم ایران پیش می رود و با هر شُمارگانی که بر تقویم عُمر آن افزوده می شود، حرکت آن نیرومندتر و گُسترده تر گردیده و سیمای مُصممانه تری به خود می گیرد. حُکومت اما جُز توسُل به ابزارها و متُدهایی که ناکارایی و شکست آنها امروز در شکل یک خیزش سراسری به رُخ اش کشیده شده، راهکار دیگری در چنته ندارد.

پاسُخ شناخته شده حاکمان جمهوری اسلامی به مردُم مُعترض بیش از دو محور ندارد: نخُست انکار علتها و ریشه اعتراض آنها و مُنتسب کردن آن به "دُشمنان خارجی" و سپس، کشیدن تیغ به روی جامعه و تلاش برای قانع کردن آن با بُرهان باتوم، دستبند و گُلوله.

هیچ کس بهتر از رهبر "نظام" شکست خورده و رییس جمهور آن عقب ماندگی حُکومت از جامعه را به نمایش نمی گذارد. آقای علی خامنه ای روز گٌذشته (سه شنبه) مُهملات شناخته شده ای را که به طور معمول به مُعترضان، مُنتقدان و مُخالفان اش نسبت می دهد، یکبار دیگر تکرار کرد. "مقام مُعظم" که آماج اصلی حملات مردُم سراسر کشور قرار دارد، این بار نیز لجن "دُشمن" به تن زد تا در آن پناه بجوید و از گنداب اش توشه مشروعیت برگیرد.    

همزمان آقای روحانی نیز که شُهرت نامطلوبش به دادن وعده توخالی و دُروغگویی آوازه کوچه و بازار است، تلاش کرد با معجونی از همین اتهامات و افتراها و کُهنه وعده ها و تعهُدات زیرپا گذاشته شده، به استقبال شرایط جدید برود.

کیست که نداند جُملگی آنچه که حاکمیت، مردُم برآشوبیده و خیزش آنها را بدان مُتهم می کند، وظیفه دیگری جُز سرهم بندی دستاویز برای سرکوبی و خفه کردن صدای جامعه ندارد.

با هر افترایی که حُکومت به مُعترضان می بندد، با تکرار هر وعده دروغ، یکبار بیشتر به آنها ثابت می کند که درب "خیمه نظام" به روی مُشکلات، خواسته ها و نیازها امروز و اُمید و آرزوهای فردای شان بسته است. "نظام" به این وسیله به گُرسنگان، بیکاران، غارت شدگان و به جان آمدگان یادآور می شود که نزدیک ترین و عقلانی ترین راه برای دیده و شنیده شدن فرودستان، به زیر کشیدن فرادستان کور و کر است.

بازگشت به صفحه نخست