فراسوی خبر... یکشنبه ۱۳ فروردین

راهکار ترامپ برای بُحران سوریه چیست؟

منصور امان

دولت آمریکا می گوید برکناری بشار اسد دیگر در سیاست سوریه ای آن تقدُم ندارد. آیا این به معنای یک تغییر استراتژی است؟ شواهد به این سووال پاسُخ منفی می دهد.

یک بازنگری کوتاه در رویکرد ایالات مُتحده آمریکا در دوران ریاست جمهوری آقای اوباما نشان می دهد که برکناری رژیم اسدها در هیچ دوره ای سیاست این کشور در برخورد به بُحران سوریه را هدایت نمی کرده است. این جهتگیری را چه در دوره شروع اعتراضهای مُسالمت آمیز مردُم سوریه و چه پس از درگرفتن جنگ داخلی و ستیزه های نیابتی بین المللی در پی آن می توان به سادگی مُشاهده کرد.

این واقعیت که دولت پیشین آمریکا در برابر فاکتور درونی تغییرات از پایین در کشورهای "پیرامونی" صف کشیده را فقط مردُم مُعترض سوریه نمی بایست تجربه می کردند. قبل از آنها، میلیونها ایرانی که در سال ۱۳۸۸ در جُنبشی دموکراتیک به پا خاسته بودند، شاهد آن گردیدند که چگونه کاخ سفید رویکرد منفی خود در برابر خیزشها را با خواست حل و فصل اختلافهایش با حاکمان ایران مُعامله کرد.

آشکار ترین پاسُخ به این سووال که نُقطه ثقل سیاست آمریکا کُجا نیست را آقای اوباما زمانی ارایه کرد که رژیم اسدها "خط قرمز" ترسیم شده توسُط او را بدون هیچگونه پیامدی نادیده گرفت و حملات جنایتکارانه خویش علیه شهروندان سوری را به تهاجُم شیمیایی نیز گُسترش داد.     

بر این اساس، سیاستی که دولت آقای ترامپ اعلام کرده، وِیژگی تازه ای ندارد و کمتر از این، نشانه های یک استراتژی در آن دیده می شود. بیشتر چنین می نماید که دولت جدید آمریکا مایل است نداشتن یک راهکار درازمدت در باره بُحران سوریه را با نفی سیاست دولت پیشین مُتوازن کند.

کُلی گویی پیرامون "تعیین سرنوشت بشار اسد به دست مردُم سوریه" مانند آنچه که به تازگی آقای تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا، مطرح ساخته، نمی تواند جای یک نقشه راه روشن در باره حل بُحران سوریه را بگیرد. رژیم اسدها و پُشتیبانهای خارجی آن و در راس آنها حاکمان ایران، مانع اصلی بر سر راه هر تحول مُسالمت آمیز در مُناسبات سیاسی این کشور هستند. بدون کنار زدن این موانع، سُخنی هم از آینده سیاسی ملت سوریه نمی تواند در میان باشد.

موکول ساختن "سرنوشت بشار اسد" به غلبه بر داعش، افکندن مُشکل از این شانه به آن شانه به حساب می آید و بیراهه ای است که فقط چند گام جلوتر، به نُقطه کُنونی ختم می شود.     

 

 

بازگشت به صفحه نخست