فراسوی خبر سه شنبه 13 مرداد

از بادکُنَک «گفتگو تمدنها» تا طبل توخالی «مجمع گفتگوها»

زینت میرهاشمی

روز دوشنبه 12 مرداد خبر انتشار «یک یادداشت» با عنوان «یک توصیه اخلاقی یا یک ضرورت راهبردی» از طرف یکی از بی اخلاق ترین کارگزاران رژیم در یک سری روزنامه های عربی زبان منتشر شد. نویسنده این یادداشت کسی جز محمد جواد ظریف نیست. توصیه ظریف در این یادداشت بی شباهت به راهکار خاتمی نیست.

هنگامی که محمد خاتمی، سفرهای خود به خارج از مرزها را با سوس گفتگوی تمدنها و ادویه لبخند اجرا می کرد، در صدد بود که با سریالی از جعلیات، چهره ای مدرن، لطیف و مداراگر از یک حکومت وحشی به قدرتهای بزرگ نشان دهد. وارد کردن نام سازمان مجاهدین خلق ایران به لیست تروریستی رویکرد دولتهای آمریکا و اتحادیه اروپا در برابر این جعل تاریخی برای دو چهره گی رژیم و تقویب جناح به اصطلاح میانه رو بود. اما نشان دادن دو چهره از حکومت، به دلیل این که بر ساختار واقعی حکومت منطبق نبود و به عبارتی تقسیم قدرت با وجود خلیفه ارتجاع امکان نداشت، به شکست کامل انجامید، خاتمی حذف شد و لیست گذاری هم به سود کامل ولی فقیه شد. همزمان سرکوب در وحشیانه ترین شکل اش در دوره خاتمی ادامه یافت و برآمد احمدی نژاد به جعل دو گانه سازی خاتمه داد.

اکنون سوال این است که آیا راهبرد مطرح شده در قالب تاسیس یک «مجمع گفت و گوی منطقه ای» از طرف ظریف همراه با سفرهای وی به کشورهای همسایه، با توجه به رویدادهای یک دهه گذشته در منطقه خریداری دارد؟ روشن است که سخن پراکنی حسن روحانی در ستایش توافق نامه وین به دست «پهلوان هسته ای» و یاداشت این «پهلوان» با عنوان «یک توصیه اخلاقی» همراه با صحبتهای عراقچی در پشت صحنه صدا و سیما بی ارتباط باهم نمی تواند باشد.

در حالی که محدود کردن دخالت نظامی رژیم در منطقه و مهار حمایت مالی و نظامی رژیم از نیروهای تروریستی و بنیادگرای شیعه در منطقه یکی از موارد روی میز در دوران پسا تحریم که در قطعنامه آخر شورای امنیت هم منظور شده است، توصیه اخلاقی ظریف چندان خریداری ندارد. حسن روحانی در صحبتهای روز شنبه 11 مرداد، عراقچی در صحبتهای پشت پرده خود در صدا و سیمای رژیم و موضعگیریهای مکرر ولی فقیه و .... همه این موارد در رابطه با حیاتی بودن دخالتگریهای رژیم در منطقه تاکید دارد و حالا ظریف برای لطیف کردن این آشوب طلبی بر طبل توخالی مجمع گفتگوها می کوبد.

تمامی رویکردهای رژیم در منطقه خلاف شرایط و مواردی است که محمد جواد ظریف برای تاسیس مجمع یاد شده برشمرده است. سیاست رژیم در تولید تنش و بحران در منطقه برای رسیدن به قدرت منطقه ای، برضد «احترام به حاکمیت، تمامیت ارضی و استقلال سیاسی تمامی کشورها، مرزهای غیر قابل نقض، عدم دخالت در امور داخلی سایر کشورها، حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات، .... اشاعه صلح، ثبات، پیشرفت و سعادت در منطقه»، که ظریف آن را ردیف کرده است.

در مقابل توصیه های اخلاقی محمد جواد ظریف چند توصیه انسانی مطرح است. البته این توصیه های انسانی به هیچ وجه از جانب رژیم ولایت فقیه مورد قبول قرار نمی گیرد. اما ساده ترین و ابتدایی ترین خواستهای مردم ایران را بازتاب می دهد؛

زندانیان سیاسی و عقیدتی و فعالان اجتماعی را آزاد کنید. بگذارید نهادهای حقوق بشری و احمد شهید از سیاهچالهایتان دیدن کنند. به جای شلاق و شکنجه، گفتگوهای متمدنانه را با مردم ایران شروع کنید. تن به یک انتخابات آزاد زیر نظر سازمان ملل متحد بدهید. گورتان را گم کنید تا مردم ایران در هوایی آزاد آنچه را که می خواهند انتخاب کنند.

بازگشت به صفحه نخست