فراسوی خبر... چهارشنبه 18 شهریور

تراژدی آوارگان سوری، حال نوبت جام زهر منطقه ای است

منصور امان

همزمان با جاری شدن سیل شهروندان آواره شده سوری به اُروپا، رژیم جمهوری اسلامی و مُداخله ویرانگر آن در این دو کشور  هر چه بیشتر زیر ذره بین بین المللی قرار می گیرد.  

رییس جمهور تُرکیه، کشوری که گذرگاه اکثریت آوارگان به اُروپا به شُمار می رود و خود نزدیک به دو میلیون پناهنده سوری را اُسکان داده، روز دوشنبه رژیمهای جمهوری اسلامی و روسیه را مسوول بُحران انسانی سوریه معرفی کرد. آقای اردوغان این دو رژیم را مُتهم کرد که با پول و اسلحه، به بشار اسد در ایجاد این شرایط یاری می رسانند.

در یک واکُنش دیگر، رییس دولت اسکاتلند، آقای نیکُلا استروژن، خواهان مُشارکت جمهوری اسلامی در "حل بُحران مُهاجرت در اُروپا" شد. این فراخوان مُشترکی است که کُلیه دیپلُماتها و پایوران اُروپایی که در روزهای اخیر به تهران سفر می کنند، به میزبانان خود مُنتقل می کنند. فشار سیاسی مزبور و گُنجاندن آن در دستور مُذاکره، می تواند دلیل اجبار پایوران جمهوری اسلامی را به توضیح پیاپی موضع خود در مورد سوریه در همه دیدارهای مقامات اُروپایی توضیح دهد.

میزان فشاری که رژیم مُلاها از این جانب مُتحمل می شود را می توان از واکُنش عصبی وزیر خارجه "رهبر" و نیز وزیر خارجه دولت دریافت. اولی (آقای ولایتی) مُشت بر میز کوبیده: "کشورهای اُروپایی بابت پذیرش چند صد هزار پناهجوی سوری قشقرق راه انداخته اند" و دُوُمی (آقای ظریف) در دیدار با نخُست وزیر جمهوری چک پرخاش کرده: "برخی کشورها به خاطر چند ده آواره جنجال می کنند"

سازمان ملل در آخرین گُزارش خود پیرامون بُحران سوریه، از آواره شدن 11 میلیون شهروند سوری خبر داده است. بیش از چهار میلیون نفر از این جمع به از طریق کشورهای همسایه از سوریه خارج شده و 7 میلیون نفر نیز در داخل سوریه مجبور به ترک خانه و کاشانه خود گردیده اند که اکثریت آنها در صف انتظار برای فرار از جهنم برپا شده توسُط بشار اسد و مُتحدانش هستند.

مُهاجرت و آوارگی بیش از یک سوم جمعیت سوریه، بیانگر آن است که جنگ کثیف آقای خامنه ای در این کشور، پیش از همه جنگی علیه شهروندان غیرنظامی و مدنیت این کشور است؛ یک تبهکاری دولتی که با هر روز ادامه یافتن آن، سویه های جنایتکارانه و غیر انسانی تری به خود می گیرد. پاکسازی دینی – قومی مناطق مرزهای غربی و همجوار لُبنان که در نیمه راه به آوارگی ده ها هزار تن انجامیده، از جُمله جلوه های تازه این جنگ است.

تشدید بُحران انسانی آوارگان سوری، نگرانی پیرامون تاثیر سُست شدن تحریمهای نفتی و مالی رژیم مُلاها بر کانونهای تنش در منطقه را افزایش داده است. بدون مکانیزمهای پیشگیرانه و نیز مجبور ساختن آقای خامنه ای و همدستانش به سر کشیدن جام زهر منطقه ای، دسترسی آنها به منابع مالی بیشتر به خوبی می تواند در خدمت تقویت سیاستهای مُداخله گرایانه و جنگ افروزی قومی و دینی قرار گیرد. 

غرب امروز در هیات موج پناهجویان سوری چشم در چشم نتیجه سیاست پیشین خود مبنی بر باز گذاشتن دست رژیم خانوادگی اسدها - به هر بهانه ای - برای سرکوب اعتراضهای توده ای و اپوزیسیون سکولار دوخته است. دادن اجازه پروار شدن به رژیم مُلاها به بهانه توافُق هسته ای، می تواند دامنه و آثار این سیاست شکست خورده را بسا گُسترده تر به رُخ آن بکشد.  

بازگشت به صفحه نخست