فراسوی خبر... آدینه 20 شهریور

دسته گُل رفسنجانی در سطل زُباله خامنه ای

منصور امان

باند حاکم از زبان سُخنگویش، آقای خامنه ای، عزم خود بر "مُهندسی انتخابات" را با هدف تعیین توازُن در مجلس شورای اسلامی و قبضه کردن مجلس خبرگان رهبری به نمایش گذاشته است.

همانگونه که انتظار می رفت، آیت الله خامنه ای در واکُنش به انتقادهای جناح رقیب از نظارت استصوابی شورای نگهبان، بدون اما و اگر به دفاع از اُرگان زیر دست خود برای "مُهندسی انتخابات" برخاست و بر جایگاه بی بدیل آن در ساختار "نظام" تاکید ورزید.

رهبر باند ولی فقیه که به طور معمول ترجیح می دهد از بیان نقشه و رویکرد واقعی خود پرهیز کند، با حمله مُستقیم به مواضع آقایان رفسنجانی و روحانی، اهمیت و حساسیتی که جدال دسته بندیهای قُدرت در دوران "نرمش قهرمانانه" و شکست هسته ای یافته را آشکار ساخت.

وی در این راستا، تفسیر حُجت الاسلام حسن روحانی از نقش نظارتی شورای نگهبان را "حرف بی منطق" نامید و به وی یادآور شد که حذف نامزدهای رقیب و چینش اُرگانهای انتخابی را "حق قانونی، منطقی و عقلی" شورای نگهبان و به زبان روشن تر، حق خود می داند.

وی سپس دسته گُلی را که آقای رفسنجانی به مُناسبتهای گوناگون به وی به دلیل اشاره به "حق اُلناس" تقدیم می کند، به سطل زُباله افکند و برای رفع سووتفاهُم از منظورش از عبارت مزبور، آن را با رُسواترین مثالی که می توانست بیاورد، یعنی تقلُب انتخاباتی 88 مُستند کرد.

آیت الله خامنه ای تن دادن به ریاست جمهوری آقای روحانی در چارچوب عقب نشینی خارجی را شیادانه احترام به آرای مردم و "حق اُلناس" نامیده بود. آقای رفسنجانی از آن پس همواره تلاش کرده است از یکسو با ریسمان بافته شده توسُط خود "مقام مُعظم"، اشتهای قُدرت او را لگام زند و از سوی دیگر، شکل گیری یک تغییر سیاست در برخورد "نظام" به آرا و نظرات مردُم را به جامعه بباوراند.

حال آقای خامنه ای هر دوی این توهُمات را به کنار زده و به جناح رقیب نشان داده که هر روز نوروز نیست و "حق اُلناس" یک حراج دایمی برای تقسیم سهم به شمار نمی رود. او به این وسیله همچنین به رُقبایش خاطرنشان می کند که سازش هسته ای خارجی را به مفهوم عقب نشینی داخلی نپندارند و وی خیال ندارد ابزارهای اعمال قُدرت مُستبدانه ولایت فقیه مانند شورای نگهبان و نظارت استصوابی را چونان سانتریفیوژهای نطنز و فُردو واگذار کند.

اگر چه آیت الله خامنه ای از در گرفتن زودرس جدال بر سر بُرش کیک قُدرت ابراز ناخُرسندی کرده، اما خود او با پرداختن بدان و جبهه گیری تهاجُمی نشان داده که دینامیسم "نرمش قهرمانانه" با چاشنی "جام زهر"، از طریق این تسمه انتقال، راه خود در دستگاه قُدرت را یافته است.

 

 

بازگشت به صفحه نخست