فراسوی خبر... یکشنبه 25 بهمن

بُحران سوریه جایگُزین بُحران هسته ای شده است

منصور امان

در همان حال که رهبران جمهوری اسلامی پایان بُحران خودخواسته هسته ای را آغازی بر عادی سازی شرایط وخیم اقتصادی - اجتماعی وعده می دهند، کشور و منابع آن را هر چه عمیق تر از پیش در گرداب یک بُحران خطرناک دیگر در سوریه فرو می برند.

تهاجُم وحشیانه روسیه و مُزدوران خارجی آقای بشار اسد به شهر میلیونی حلب که تاکنون ده ها هزار شهروند سوری را آواره و جان صدها تن از آنان را گرفته است، فقط یک تحول نظامی و فاکتوری در چارچوب کشمکشهای مُسلحانه موجود نیست. بسا بیشتر از آن، جنگ حلب تمایُل نداشتن روسیه به حل مُسالمت آمیز و در کادر بین المللی بُحران را به گونه بی پرده به نمایش گذاشته است. مُسکو به این وسیله آشکار کرده است که به "مُذاکرات صلح سوریه" به مثابه پوششی برای پیشبُرد بدون هزینه و دردسر نقشه های خود می نگرد.

نزدیکترین پیامد سیاست مزبور، ژرفش صف بندیها در سوریه و گشوده شدن جبهه های جدیدی در این کشور است که در یک سوی آن رژیم اسدها، روسیه و پیاده نظام ایرانی، لبنانی و عراقی آن قرار دارند و در طرف دیگر، غرب و کشورهای عرب منطقه موضع گرفته اند.

گروه اخیر به هیچ وجه حاضر به اُفتادن سوریه به چنگ مُسکو و بُنیادگرایان شیعه نیست و این دقیقا همان سیاستی است که روسیه با حمله به حلب نشان داده در حال عملی ساختن آن است. از این رو، گُسترش دامنه بُحران به مثابه یک محصول اجتناب ناپذیر تصادُم دو رویکرد مزبور، امری پیش بینی پذیر است که نخُستین شواهد آن را نیز می توان به چشم دید.

دو کشور عربستان سعودی و بحرین برای اعزام نیروی زمینی به سوریه اعلام آمادگی کرده اند؛ تحولی که در حقیقت جنگ نیابتی کنونی جهان عرب در سوریه را به مُداخله مُستقیم فرا می رویاند. از سوی دیگر، تُرکیه نیز با بهره برداری از ده ها هزار آواره پُشت مرزهای خود و شمار بیشتری که انتظار می رود به آنها بپیوندند، در پی افزایش سطح مُداخله مُستقیم خود در خاک سوریه است.

در همین رابطه، آقای مدویدف، نخُست وزیر روسیه، نیز که کشورش در سوریه دروازه های جهنم را به روی منطقه و جهان گشوده، پیرامون تبدیل بُحران سوریه به یک "جنگ جهانی" هُشدار داده است.       

تخمین پایور روس از پتانسیل انفجاری بُحران سوریه اغراق آمیز یا واقعی، فاکت آن است که در صورت ایجاد جبهه های جدید در این کشور، درگیریهای مستقیم به دمشق، حلب، لاذقیه یا درعا محدود نمی شود و تا پُشت مرز طرفهای منطقه ای آن امتداد خواهد یافت. از این زاویه، "جنگ جهانی" آقای مدویدف بی تردید نه جنگ غرب و روسیه، بلکه جنگ بازیگران کوچک خواهد بود. 

رژیم ولایت فقیه که به سفارش روسیه، نیروی زمینی سپاه پاسداران را نیز در کنار واحد تروریستی اش به نام "قُدس" به مُداخله نظامی در سوریه گُسیل داشته است، یک طرف و هدف مُهم جنگی به حساب می آید. در همان حال که نیروی زمینی سپاه پاسداران در جنگ کلاسیک روسیه نقش پیاده نظام را ایفا می کند، واحد قُدس آن، کماکان مسوولیت سازماندهی و عملیات نیروهای شبه نظامی لُبنانی، عراقی و افغان را بر عُهده دارد. نیروهای مُخالف سوری از حُضور چند ده هزار نفر نیروی مُزدور ایرانی در این کشور خبر می دهند.  

جالب اینجاست که بُنیادگرایان شیعه عراقی حاضر در سوریه، تجهیز خود به سلاحهای مُدرن را مدیون آمریکا هستند که آنها را به خیال جنگ با داعش در عراق مُسلح ساخته است.

رژیم ولایت فقیه بُحران سوریه را جایگُزین بُحران اتُمی کرده است؛ سیاست ویرانگر و پُر هزینه ای که همچون ماجراجویی اتُمی، در خدمت هیچکس جُز حاکمان کشور نیست و اُفُقی غیر از سفت کردن جایگاه آنها بر تخت قُدرت و ثروت ندارد.    

 

 

بازگشت به صفحه نخست