فراسوی خبر... آدینه ۲۶ آذر

به یاری خانواده های بیماران مستقر در چادرهای اطراف بیمارستان بشتابیم

لیلا جدیدی

هر روز و هر هفته از شهرهای دور و نزدیک مردمی که دسترسی به درمان بیماریهایی که آنان را در خطر مرگ قرار داده ندارند، به همراه عضو یا اعضایی از خانواده خود به تهران می آیند. آنها امید دارند تا در تنها بیمارستان تخصصی کشور که از ثروت ملی آنان براه افتاده اما نام "امام خمینی" را یدک می کشد، درمان شوند. خانواده های همراه بیمار که نمی توانند مخارج اسکان خود را در تهران تهیه کنند، در سرما و گرما در خیابانهای اطراف بیمارستان چادر می زنند و یا زیر نیمکتها روزها و شبهای دو چندان رنج آور و طاقت فرسایی را در هوای گرم و یا سرد و بیخبری و نگرانی از حال بیمار خود بسر می کنند.

از گرگان، اصفهان، ارومیه، آذربایجان غربی تا کرمانشاه... ۱۶ روز، ۲۲ روز، یکماه، ۵ ماه، بیماران ۴ روزه، ۷ ماهه، سرطان خون، ریه، قلب... همه و همه زیر سقف کوتاه چادر یا چتر بی انتهای آسمان.

پدری در باره علت چادر نشینی می گوید: "چطور می توانیم این راه را برویم و برگردیم؟" پدر دیگری می گوید: "من یک کارگرم، یا باید بگذارم پسرم بمیرد، یا گدایی کنم و یا دزدی." دیگری می گوید: "کسانی در این جا دو ماه ، شش ماه، یکسال مانده اند. همه دار و ندار خود را فروخته اند." پدر یک خانواده می گوید: "خدا وکیلی پول شام نداریم. کارم را از دست دادم با آمدنم به اینجا. ما شب تا صبح در این هوای سرد با فرزندانمان می لرزیم." دیگری می گوید: "می ترسیم بخوابیم، وسایل ناچیزمان را می دزدند." و سرانجام یکنفر فریاد بر می آورد: "چند میلیارد به حسابهای خود می ریزید؟ آیا می شود ۱۰ یا حتی ۵ درصد آنرا برای ما، برای نیازهای اولیه ما هزینه کنید؟ شما قانون هستید، هر کاری دوست دارید می کنید. ما حرفی نمی زنیم ولی کمی هم به درد این ملت برسید."

زندگی و سلامت مردم هرگز مشغله جمهوری اسلامی نیست. در واقع هزینه تامین نیازهای مردم غارت می شود تا علاوه بر پر کردن حسابهای بانکی، هزینه کشتار مردم سوریه نیز بشود. آنها به فکر ما نیستند، حتی زمانی که در برابر چشمان شان گرسنگی می کشیم و از سرما می لرزیم.

شهروندان، هموطنان ساکن تهران، اکنون باید با نشان دادن عدالت خواهی و همبستگی مدنی به یاری این هموطنان بشتابیم. برای آنها خوراک و پوشاک گرم و پتو ببریم، نیازهای اولیه آنان را برطرف کنیم. نشان دهیم که در روزهای سخت در کنار هم هستیم.

به کمک خانواده های بیماران بشتابیم و اعلام کنیم که شرایط موجود را غیر انسانی و نقض حقوق بشر به حساب می آوریم.

بازگشت به صفحه نخست