فراسوی خبر... 27 تیر

180 میلیارد دلار پولهای بلوکه 29 میلیارد شد! پیدا کنید پرتغال فروش را!

لیلا جدیدی

تا دو روز پیش از توافق هسته ای، ارقام پولهای بلوکه شده جمهوری اسلامی در خارج از کشور 100 میلیارد و بالاتر اعلام می شد. اما چه شد که دو روز بعد از توافق، بانک مرکزی رژیم یکباره این رقم را 29 میلیارد اعلام می کند؟ پیدا کردن پرتغال فروش سخت نیست و صورت مساله هم که به تعیین تکلیف سود نقدی معامله هسته ای برمی گردد، زیاد پیچیده نمی تواند باشد.

دولت آمریکا که مسدود شدن داراییهای رژیم را مدیریت می کند، این رقم را بیش از 100 میلیارد دلار تخمین زده است. آقای اوباما بعد از توافق رقم مزبور را 150 میلیارد دلار اعلام کرد و گفت ممکن است یکجا به دست نیاید، ولی بخش زیادی از آن قابل دسترسی خواهد بود.

این رقمی است که یکسال پیش اکبر کمیجانی، معاون بانک مرکزی، هم آن را اعلام کرد. او در شکوه و شکایت از تحت فشار بودن مالی رژیم، میزان داراییهای مسدود شده را 150 میلیارد دلار اعلام کرد. کمیجانی هیچوقت هم این رقم را تکذیب نکرد.

به همین صورت استاندار تهران، حسین هاشمی، هم شکایت کرده بود که "180 میلیارد دلار از پولهای کشور بلوکه شده".

پیشتر، یحیی آل اسحاق رییس اتاق بازرگانی تهران از حدود 100میلیارد دلار ارز منجمد شده در کشورهایی مانند چین، هند و ژاپن خبر داده بود.

اما بعد از توافق، ولی ‌الله سیف، رییس کل بانک مرکزی، رقم موجودی رژیم در خارج کشور را در مجموع 29 میلیارد دلار اعلام کرد که به گفته او 23 میلیارد دلار آن در کشورهای ژاپن، کره و امارات متحده عربی بلوکه شده و 6 میلیارد دلار هم بدهی نفتی هند است. جالب آنکه طیب نیا، وزیر اقتصاد، ضمن رد رقم 120 میلیارد دلار، سر و ته قضیه را با صورت دادن حدود 35 میلیارد دلار سرمایه گذاری در شرکت نفتی نیکو و حدود 22 میلیارد دلار در چین به عنوان وثیقه ‌های فاینانس بهم آورد. او 35 باضافه 22 را مساوی همان 29 میلیاردی که رییس کل بانک مرکزی اعلام کرده دانست!

سرانجام، در واکنش به انکار و تکذیبیه های دولت، غلامرضا مصباحی مقدم، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس ارتجاع، در نماز جمعه تهران تاکید کرد که ذخایر خارجی رژیم در حسابهای بانکی در خارج کشور 130 میلیارد دلار است.

این تناقض گوییها و افشای یکدیگر هیچ نشانی از ریختن سود توافق هسته ای به جیب مردم ایران ندارد. دار و دسته های گوناگون درون رژیم تنها بفکر به جیب زدن غنایم هستند. آنها چنان به حرص و طمع افتاده اند که نه تنها عقل و شعور مردم را به حساب نمی آورند بلکه، به آن اهانت نیز می کنند.

در این زمینه با هوشیاری و پافشاری بر مطالبه بدهیهای رژیم به مردم که چندین برابر بیشتر از حتی بالاترین این ارقام است، بدهکار و طلبکار را آشکار کنیم.

بازگشت به صفحه نخست