|
|
فراسوی خبر .... یکشنبه ۲۸ بهمن
بن بست مجمع تشخیص مصلحت نظام
زینت میرهاشمی
سرنوشت لایحه الحاق رژیم ایران به کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی (پالرمو)، در چرخه منافع سپاه پاسداران و برخی از نهادهای وابسته به ولی فقیه از یک سو و بقیه پایواران نظام از دیگر سو با چالش جدی روبرو شده و مجمع تشخیص مصلحت نظام در روز شنبه ۲۷ بهمن نتوانست در این مورد تعیین تکلیف کند. کش دادن تصویب نهایی این لایحه نشان می دهد که سیستم پولشویی در حاکمیت و به ویژه برای سرکردگان سپاه اهمیت زیادی دارد.
رویدادهای روزهای گذشته، سخن پراکنیهای شدید الحن امامان جمعه، راهپیمایی و تحصن های دلواپسان در مخالفت با پیوستن به این کنوانسیون، سکوت خامنه ای و سرانجام عدم تعیین تکلیف سرنوشت این لایحه، نمایی از بحران درون رژِیم و جدال باندهای حکومتی بر سر «تشخیص مصلحت نظام» در امر روابط بین المللی را به نمایش گذاشت. جمعبندی کُنِشهای درون حاکمیت با توجه به رویدادهای برون مرزی که با محوریت موضوع جمهوری اسلامی اتفاق افتاده حاکی از شکل گیری جبهه قدرتمندی علیه خطر تروریسم و دخالتهای رژیم در منطقه است. همین وضعیت شکاف و تضادهای حکومتی را گسترش داده تا جایی که حتا «تشخیص مصلحت» نیز برای سرنشینان کشتی ورشکسته نظام مورد مناقشه است. عدم تصویب لایحه فوق، نوعی خود تحریمی از طرف رژیم است. این رویدادها نشان می دهد که فشار بیشتر روی رژیم آنها را به وحدت نرسانده بلکه به شکاف و از هم گسستگی بیشتر می رساند.
کنفرانس ورشو اگر چه در بیانیه پایانی اش اسمی از رژیم ایران نیاورده اما ترکیب شرکت کنندگان در این کنفرانس مسیر جدیدی برای یک «اتحاد» علیه خطر رژیم را باز کرده است. روزی نامه های رژیم مدعی هستند که کنفرانس ورشو شکست خورده است. دلیل آن را عدم شرکت برخی از کشورهای اروپایی و نبودن نام رژیم در بیانیه پایانی آن دانسته اند. سخنان تهدید آمیز ظریف علیه آمریکا و هم پیمانانش با این عنوان که «شروع جنگ با ایران یک خودکشی است»، ترس حاکمیت را از همسویی اسرائیل و کشورهای عربی نشان می دهد. اما خروجی این کنفرانس هرگونه که رقم بخورد در این حقیقت هیچ تغییری نمی دهد که سرنوشت مردم ایران در اساس به دست خود مردم و نیروهای انقلابی در قیامهای توده ای علیه نظام رقم خواهد خورد.
|
|
|