فراسوی خبر... چهارشنبه ۳۰ خرداد

پرده نمایشی که درویش ثلاث به زیر کشید و رفت

منصور امان

اعدام شتابان درویش مُحمد ثلاث و دفن مخفیانه پیکر او، نه فقط پایان یک نمایش مسخره قضایی، بلکه شکست رُسوایی بار آن نیز هست. حُکومت که تلاش می کرد سرکوب وحشیانه درویشان و فجایعی که مُزدورانش به بار آوردند را توجیه و محکمه پسند سازد، اکنون از سالُن نمایشی که به راه انداخت، با داغ یک ننگ تازه بیرون می آید.

آقای ثلاث پیش از قتل تبهکارانه خود و در حالیکه در چنگ دژخیمانش بود، فاش ساخت که به شدت برای اعتراف دروغین علیه خود در دادگاه، شکنجه شده است. در معرکه قضایی ترتیب داده شده، آقای ثلاث می بایست اتهاماتی که دستگاه امنیتی مُتوجه اش ساخته بود را تایید کرده و به ارتکاب آنها اعتراف می کرد. حُکومت با این ترفند قصد داشت به مُخاطبانش القا کند که مُخالفان خُشونت طلب و خود ضامن و مُجری صُلح و آرامش است.

ناپرهیزی کم پیشینه دستگاه امنیتی – قضایی در برگُزاری دادگاه علنی برای درویش ثلاث خود به تنهایی وجود سناریوی شناخته شده اعتراف گیری در پس آن را با صدای بُلند بازگو می کند. این یک شیوه لو رفته و رُسوای امنیتی برای تخریب دستگیرشدگان و مشروعیت بخشی به پیگرد و سرکوبی آنها است که کاربُرد خود را مُدتهاست از دست داده و به ضد خود تبدیل شده. دستیازی حُکومت به این ترفند با این وجود را می توان نشانه ای مُطمئن از درهم ریختگی و بی چاره گی در برابر حجم فشاری که از سوی جامعه حس می کند، به شمار آورد.

آقای ثلاث با افشاگری خود و وکیل او با اشاره به نقصهای فاحش و عامدانه در پرونده موکلش و پرونده سازی دروغین برای وی، آخرین قُلابها را از پرده آویخته ی نمایش بیرون کشیدند و پُشت صحنه اش را در برابر دیدگان همگان گذاشتند. بیهوده نیست که ماشین ترور قضایی حُکومت عطای تشریفات معمول اعاده دادرسی را به لقایش بخشید، آقای ثلاث را به قتل رساند و پیکر شکنجه شده اش را با شتاب زیر خاک پنهان کرد.

رفتار تبهکارانه با این دگراندیش مذهبی ادامه توحُشی است که "نظام" در کوی گُلستان و در کوی و خیابانهای سراسر کشور علیه مُعترضان و به جان آمدگان به خرج می دهد. رژیم ولایت فقیه اینک نیز نشان داد که جُز خُشونت، شکنجه و قتل، با زبان دیگری با مُعترضان، دگراندیشان و مُخالفان سُخن نمی گوید و از توسُل به هیچ شیوه فرومایه ای برای توجیه و پنهان ساختن آن پرهیز ندارد.

درویش مُحمد ثلاث به خاک سپرده شد، اما آگاهی و نفرت از این جنایت، زنده و مُتراکم روی زمین حضور دارد و رژیم جمهوری اسلامی را داوری خواهد کرد.

 

 

بازگشت به صفحه نخست