|
فراسوی خبر ... یکشنبه ۲ آبان
واقعی شدن قیمت ارز یا جا به جا شدن جیب رانتخوارن زینت میرهاشمی
گفتار درمانی رئیسی قاتل در روز دوشنبه ۲۶ مهر آن چنان بی اعتبار بود که در عرض ۴۸ ساعت، باز هم ارزش ریال در برابر دلار سقوط کرد و با افزایش ۳۵۰ تومان به ۲۸ هزار و ۲۸۰ تومان رسید. او چند نکته پیرامون معیشت مردم از جمله حذف ارز مطرح کرد که همین مساله به چالش در دستگاه حکومت تبدیل شده است. برای بار دیگر ساختار فاسد حکومت و تقویت رانتخواری در عرصه اقتصاد از جدال موافقان و مخالفان درون حکومت برملا می شود. دلار ۴۲۰۰ تومانی واقعی نبوده و بالا و پایین رفتن ارزش آن در بحران اقتصادی زیانهای جدی را بر اقشار فقیر و کم درآمد جامعه وارد کرده است. مردم با درآمدهای کم و ثابت هر صبح که بیدار می شوند قدرت خریدشان نسبت به روز قبل کاهش و عدم تعین قیمتها بی سابقه است. مردم به تومان مزد می گیرند اما به دلار خرج می کنند. به گواهی آمارهای مربوط به تورم و قیمتها، دلار ۴۲۰۰ تومانی هیچگاه بر سفره های مردم تاثیر مثبت نداشته و حذف آن نیز چیزی به سفره آنان اضافه نمی کند. همانگونه که یارانه های پرداخت شده با افزایش تورم قدرت خرید مردم را بسیار کاهش داده است.
سخنگوی کمیسیون بودجه مجلس ارتجاع در رابطه با توجیه حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی گفته است: «دولت مخالف افزایش حقوقها است؛ کسری بودجه داریم؛ راهی جز حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی باقی نمانده» است. بنا به گزارش وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی رژیم، «۳۰ میلیون نفر تا پایان سال ۱۴۰۰ در فقر مطلق خواهند بود.» بر اساس این گزارش بیش از یک سوم مردم در ایران در «فقر مطلق» هستند. حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی به عنوان یک راهکار در جهت جبران کسری بودجه برای توجیه عدم افزایش مزد، عدم پرداخت بدهی های دولتی و جا به جایی رانت از جیب یک عده به جیب عده ای دیگر است.
از سوی دیگر همزمان با فشارهای اقتصادی بر مردم و تحمیل فقر، رژیم از ترس به راه افتادن سیل خشم مردمی به خیابانها برای دستگاه سرکوب هزینه بسیار می کند. از هزینه کردن برای رشته دکترای امر به معروف و نهی از منکر، برای راه اندازی اوباشان در خیابانها، برای «مطالبه گری خواسته های داعشی رژیم»، برای وارد کردن دستگاه سرکوب سپاه پاسداران به زندگی مردم به عنوان «کفالت اجتماعی» برای «رسیدگی به روح و جان» شهروندان. طرح سرکوبگرانه «کفالتی» قرارگاه خاتم الانبیای سپاه پاسداران با گسیل کردن آتش به اختیاران بسیجی و کمک گیری از مساجد و ائمه جمعه قرار است با اعمال خشونت به «روح و جان مردم»، آنها را از کف خیابان دور کنند.
افزایش ابعاد سرکوب اگر چه هزینه مطالبه گری و حرکتهای اعتراضی را بالا برده اما نتوانسته است مردم را از دادخواهی در کف خیابان حذف کند. ابعاد حرکتهای اعتراضی نیروهای کار و نارضایتی عمومی همراه با نفی رژیم در کلیت آن به چالش اصلی رژیم تبدیل شده است. این را از به روز کردن راهکارهای سرکوبگرانه داعشی رژیم می توان فهمید و همچنین از شکاف بیشتر درون حکومت پس از برآمد منصوب ولی فقیه در مسند ریاست جمهوری.
|