|
فراسوی خبر ... چهارشنبه ۵ آبان جاوید رحمان: نبود چشم انداز و ضرورت اعمال فشار زینت میرهاشمی
نقض سیستماتیک حقوق بشر و استفاده از شدیدترین ابزارهای سرکوب تا زمانی که قاتلان و جنایتکاران حکومت می کنند، امیدی به کاهش آن نیست. انتصاب رئیسی قاتل ۶۷ و چینش قاتلان و جنایتکاران بر مسند قدرت، نشان دهنده این است که رژیم مانند همه دیکتاتورهای دیگر به خوبی از باتلاقی که زیر پایش قرار دارد هراس داشته و می داند که هر گامی که عقب بنشیند جنبش دادخواهی به جلو خواهد رفت. پیروزی جنبش دادخواهی یعنی سقوط حکومت جنایتکاران. بر این منظر نکته مهم در سخنرانی پایانی جاوید رحمان، این است که «هیچ چشم اندازی برای حسابرسی از مسببان این جرایم مطابق استانداردهای بین‌المللی وجود ندارد.» پایوران رژیم همه دستان شان به خونهای فرزندان ایران زمین آلوده است. آمران و عاملان جنایت برای این که کارشان به حسابرسی نرسد از ابزار قدرت و ثروت برای توجیه اعمال خود استفاده می کنند. مردم ایران در قیامهای پی در پی خود در کف خیابان به درستی شعار داده اند و تکلیف این حکومت را روشن کرده اند. آنها با دادن شعار «اصولگرا، اصلاح طلب دیگه تمومه ماجرا» پرونده حکومت مستبد دینی را برای همیشه در روانشناسی خود بستند. خروجی قیامها و شورشهای خیابانی به شمول حرکتهای اعتراضی جاری نشان از این دارد که مردم امیدی به حکومت برای اصلاح ندارند. گزارشگر ویژه ملل متحد در کمیته سوم مجمع عمومی ملل متحد در رابطه با نقض سیستماتیک و فاحش حقوق بشر در ایران توسط رژیم ولایت فقیه، بار دیگر به بخشهایی از وجود دستگیریها، ناپدیدشدگان اجباری و اعدامهای خودسرانه سال ۶۷ اشاره کرده و گفت: «من از جامعه بین‌المللی می‌خواهم تا به خواسته جدی خود برای پایان دادن به نقض فاحش حقوق بشر در ایران ادامه دهند... » جاوید رحمان، در سخنرانی خود همچنین به وضعیت «وخیم» حقوق بشر در ایران اشاره کرد و گفت: «رژیم ایران بیش از ۲۵۰ نفر از جمله حداقل ۴ کودک را در سال ۲۰۲۰ اعدام کرده است و امسال تا کنون ۲۳۰ نفر اعدام شده اند که شامل ۹ زن و یک کودک بوده و مخفیانه اعدام شده اند.» (آسوشیتدپرس ۳ آبان ۱۴۰۰) واکنش کارگزاران رژیم در رابطه با صحبتهای جاوید رحمان، تکرار حرفهای گذشته است. روایت شاکیان و شاهدان شکنجه شده در دادگاه حمید نوری در سوئد به جرم دست داشتن در قتل عام زندانیان در دهه ۶۰، وجود بیشمار زنان و مردان شجاعی که در زیر شدیدترین آزار، اذیت و شکنجه ها به جرم مخالفت با استبداد در بدترین شرایط به سر می برند، اشکها و صدای مادران داغدار و همسران و کودکان اعدام شدگان، اعدام و شلاق کودکان و آزاد بودن مجرمان دانه درشت و... همه اینها پشتوانه قوی گزارش جاوید رحمان و سرمایه های ارزشمند جنبش دادخواهی است.
|