|
فراسوی خبر ... دوشنبه ۱۱ فروردین افزایش ۲۰ درصدی حقوق بازنشستگان، فقیرتر کردن آنان است زینت میرهاشمی بر اساس قانون بودجه، دستپخت کابینه وفاق امنیتی - نظامیها، حقوق کلیه بازنشستگان از جمله کشوری و لشکری و تامین اجتماعی با افزایش ۲۹ درصدی، به ۱۱ میلیون و ۷ هزار تومان در سال ۱۴۰۴ تعیین شد. متناسب سازی حقوق که یکی از خواسته های بازنشستگان است با وعده ۳۰ درصد در سال آینده نادیده گرفته شد. کلید واژه افزایش حقوق برای مزدبگیران و بازنشستگان که از طرف نهادهای حکومتی به کار برده می شود، به دلیل عقب ماندگی ممتد مزد در رابطه با بالا رفتن نرخ تورم و کاهش ارزش ریال، به معنای افزایش حقوق نیست بلکه برعکس سبب کاهش قدرت خرید حقوق بگیران می شود. در سال گذشته، چهره فقر و تنگدستی بازنشستگان معترض در خیابانهای بسیاری از شهرهای ایران عیان بود. بازنشسته نمادی از فقیر بودن در حکومت فاسد و دزد ولایت فقیه است. در سال گذشته بیش از ۳ هزار و ۷۰۲ روز حرکت اعتراضی بازنشستگان در سراسر ایران انجام شده است. باوجود وعده های داده شده در برابر این حرکتهای اعتراضی، میزان ۲۰ درصد در برابر تورم بالای ۵۰ درصدی و گذر دلار از ۱۰۴ هزار تومان، دردی از فقیر بودن بازنشستگان کم نخواهد کرد. این میزان حتا نسبت به خط فقر ۲۵ میلیونی که از طرف برخی اقتصاددانان حکومتی هم بیان می شود، هیچ است. فلاکت اقتصادی و نرخ متغیر تورم آن چنان سهمگین است که محمدرضا باهنر عضو مجمع تشخیص مصلحت، یکی از بانیان وضع موجود گفته است: «راجع به محاسبه رشد تورم هم این را به شما بگویم که ۷ سال تورمِ ۴۰ درصدی، ۲۸۰ درصد نمی شود؛ زیرا این تصاعد هندسی است؛ یعنی ۷ تا ۴۰ درصد پشت سر هم، ۶۰۰ درصد می‌شود و این وحشتناک است.» (عصر ایران، ۲۲ مهر ۱۴۰۳) فقیر کردن مردم در رژیم ولایت فقیه مربوط به سیاست اقتصادی حکومت است. به این معنا که اقتصاد مقاومتی تحمیل فقر به مردم جهت پیشبرد سیاست حکومت است. استفاده از دین برای توجیه فقر، وعده بهشت برای فقیران در جهنم موجود را از زبان یکی ازنماینده های ولی فقیه بخوانیم. مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه استان مرکزی به نام سید محسن دیباجی در مصاحبه با خبرگزاری تسنیم وابسته به سپاه پاسداران گفته است: «یکی از علتهایی که رزق و روزی جامعه کم می شود به دلیل گناهان فراوان جامعه است، گناهان فراوان جامعه برکت را از بین می برد، بی نمازی نحسی می آورد، اگر از میان اهل خانه یک نفر بی نماز باشد در آن خانه نحسی وارد می شود و برکت از خانه می رود.» (تسنیم، ۹ فروردین ۱۴۰۴) او «مشکل بی برکتی و تورم» را نوعی «تنبیه» خدا دانسته است. مقصر دانستن مردم در بحران اقتصادی و تشویق به ریاضت کشی و کم مصرفی نوعی نسخه پیچی جدید برای درمان فقر است که از طرف پزشکیان هم مرتب تکرار می شود. معنای این نسخه پیچی تشدید چپاول و تقسیم آن بین باندهای مافیایی حکومت است.
|