|
فراسوی خبر ... یکشنبه ۱۳ خرداد بحرانهای پسا هلاکت رئیسی در نمایشهای انتخاباتی زینت میرهاشمی
معرکه گیریهای اخیر در مجلس ارتجاع و کلید خوردن پیش پرده نمایش انتخابات ریاست جمهوری با ردیف شدن چهره هایی مشهور و پرسابقه در جنایت، کشتار، اختلاس، سرکوب و... یکی از آثار بحرانهای پسا هلاکت رئیسی، معروف به قصاب و قاتل ۶۷ است. خامنه ای در آغاز به کار مجلس دستچین شده، با گذاشتن هندوانه زیر بغل آنها، از اشغال کنندگان بهارستان خواست که از «مسابقات بی فایدهِ رسانه ای و مجادلات مضر سیاسی» دست بردارند. گزینش پاسدار قالیباف در مقام رئیس مجلس بفرموده خامنه ای، با وجود منفور بودن و افشای دزدیهای او و نفر چهارم بودن در میان راه یافتگان، نشان دهنده کیفیت بحرانِ پسا هلاکت رئیسی است. این گزینش در حالی صورت گرفت، که تحلیلگران حکومتی، شانس او را بسیار کم می دانستند. همین انتخاب، نشان دهنده بی خاصیتی مجلس در برابر اوامر خامنه ای است. برای خامنه ای و سپاه پاسداران، همانگونه که در مهندسی انتخابات مجلس میزان مشارکت مهم نبود، در گزینش ریاست مجلس هم، منفور بودن و یا برقراری توازن بین باندهای حکومتی مهم نبود. کسی باید بر کرسی ریاست مجلس ارتجاع بنشیند که مطیع مطلق خامنه ای و امنیتیها و به ویژه سپاه پاسداران باشد. در رویدادی دیگر ثبت نام برای ورود به سیرک انتخابات ریاست جمهوری آغاز شده است. عده ای شناخته شده با سابقه پاسدار و امنیتی بودن و با پرونده هایی سنگین از دزدی، اختلاس، دروغ، سرکوب مردم و... نامشان را برای ورود به نمایش جایگزینی رئیسی در تیرماه نوشته اند. ورشکستگان رانده شده از جانب ولی فقیه هم حقیرانه و برای چندمین بار شانس خود را برای عبور از فیلتر شورای نگهبان به آزمایش گذاشتند. اگر هم شانس ورود نداشته باشند، افتخار سنگینی حفظ نظام پوسیده بر شانه های شان را به ثبت می رسانند. حرفها و ادعاهای تکراری و نخ نما شده کاندیداهای بازیگری در نمایش پیشِ رو را از هم اکنون می توان شنید. گویا همه این اهالی بیت از سرزمین دیگری آمده اند و در ۴۴ سال جنایت، کشتار، فساد نقش نداشته اند و قرار است تغییر اوضاع با آنها شروع شود. ترکیب ثبت نام کنندگان تا پایان روز سوم ثبت نام و ادعاهای از هم اکنون، نشانهِ بروز بحرانهای جدیدتری است که می تواند با خونریزیهای درون قدرت همراه باشد به همان گونه که در دومین اجلاس مجلس ارتجاع شاهد آن بودیم. در تداوم جنبش انقلابی، در زمانی که سرنگونی جمهوری اسلامی به یک خواست همگانی تبدیل شده، پدیده انتخابات، نمایشی در چارچوب ساختار فاسد دیکتاتوری برای حفظ نظام است و در میان مردم خریداری ندارد. بر بستر جامعه خشمگین که اراده کرده اند رژیم را سرنگون کنند، تغییر از درون حکومت معنایی ندارد. عدم امکان تغییر از بالا را رفتار نظام و در راس آن ولی فقیه در هر لحظه به مردم نشان می دهد.
|