|
فراسوی خبر ... چهارشنبه ۱۳ مهر تهدید «خواص» توسط سرکرده قاتلان زینت میرهاشمی در هجدهمین روز قیام سراسری (دوشنبه ۱۱ مهر)، سرکرده مستبدان که به قول بسیجیهای دانشگاه شریف میلیاردها بار در داخل و خارج از ایران فحش (مرگ بر دیکتاتور و...) خورده بود، از غیبت خارج شد و با سخن پراکنیهای وقیحانه، قاتل مهسا، که مردم او را بارها معرفی کرده اند را تایید کرد. ظاهر شدن سرکرده قاتلان و جنایتکاران، پس از گسترده و همه گیر شدن قیام، پیوستن دانشجویان بیشتر به جنبش و بی آبرویی در سرکوب دانشجویان دانشگاه شریف در یکشنبه شب بیش از آن که نمایش قدرت باشد، بیان استیصال است. «اغتشاشگر» خطاب کردن مردم، نسبت دادن معترضان به «دشمن» و دادن دستور «تنبیه» و «مجازات» و... از جمله حرفهای ولی فقیه، با خصلت درماندگی بیشتر، بود. بخش مهم سخن پراکنی خامنه ای، تهدید «خواص» (وابستگان به قدرت و پیرامون آن) و وادار کردن آنها به «موضع» گیری و «محکوم» کردن خیزش مردم بود. وی خواستار این شد که «بعضی خواص» که «مجموعهِ نظام را محکوم کردند، پلیس را محکوم کردند و... باید صریحا موضع مخالف بگیرند.» در این رابطه پاسدار قالیباف گفت: با سخنان «دقیق و هوشمندانه» خامنه ای در باره اعتراضها «تکلیف همه ما مشخص شد.». آملی لاریجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت رژیم گفت: «برخی خواص در وقایع اخیر باید صبر می کردند تا ابعاد حادثه مشخص شود. هراس خامنه ای از شکاف در «خواص» در حقیقت ترس از ریزش در بدنه حکومت و در اقلیت محدودی است که به آنها تکیه می کند. شکاف بیشتر درون قدرت حاکمه با موضع گیری «دلسوزانه» به نفع نظام توسط تعدادی «عمامه» دار و شماری «مُکلا» برای متوقف کردن خیزش مردم، امری طبیعی است که قدرت قیام را نشان می دهد. خیالبافیهای خامنه ای و آتش به فرمانهای او برای متوقف کردن خیرش همگانی که سر بازایستادن ندارد، در روزهای گذشته، برای نمونه؛ روز سه شنبه ۱۲ مهر، نشان داده شد. ابراهیم رئیسی که هنوز تصور می کند قدرت سرکوب در دهه ۶۷ را دارد، مدعی شد که بعد از «هدایت امام » [بخوانید کشتار بی رحمانه] «فتنه دشمنان» هم خوابید و «دشمنان» [بخوانید مردم] ناکام ماندند. حضور گروههای گوناگون مردم در کف خیابان در شهرهای مختلف، دانشگاهها و مدارس، یک روز بعد از سخنان خامنه ای، تودهنی محکمی به او بود. در همین روز کشاورزان خوراسگان در شرق اصفهان، با شعار «رئیسی دروغگو زاینده رود ما کو» بار دیگر و در همراهی با مردم سراسر ایران اقدام به تظاهرات کردند. به سرکرده درمانده که در رویای «فرماندهی» دهه نودیها بود، این خبر را گفته اند که در همین روز شمار زیادی از دانش آموزان در تهران، کرج، سقز، مریوان، شیراز، مشهد و... با شعارهای «توپ تانک فشفشه آخوند باید گُم بشه»، «می کُشَم می کُشَم هر آنکه خواهرم کُشت»، «دانشجوی زندانی آزاد باید گردد»، «امسال سال خونه سید علی سرنگونه»، «بی شرف بی شرف» و «بسیجی برو گمشو» دست به تظاهرات زدند. مردم هم در کف خیابان شعار می دهند؛ «فکر نکنید تمومه، قرار ما هر روزه»، «مرگ بر دیکتاتور»، «تجاوز، جنایت، مرگ بر این ولایت» و بار دیگر عزم استوار خیزشگران برای تغییر و سرنگونی رژیم را نشان دادند. |