|
کارگران هفت تپه در کف خیابان، رژیم در انتظار معجزه بایدن زینت میرهاشمی
اگر تیترهای درشت جریده های حکومتی در مورد انتخابات آمریکا و تحقیر ترامپ را با اظهارات پایوران رژیم طی یک هفته اخیر جمع ببندیم، اهمیت انتخابات آمریگا در حاکمیت ولایت فقیه و پوچی حرف خامنه ای مبنی بر بی اهمیت دانستن پیروزی هر کاندیدا، خود را نشان می دهد. انعکاس تب و تاب دوئل بین بایدن و ترامپ، همزمان دستگیری نمایندگان کارگران هفت تپه، اخراج ۱۵ تن از آنها و یورش مسلحانه به محل کارخانه و سکوت رسانه های حکومتی، بی اهمیتی وضعیت نیروهای کار در میان دستگاه حاکمه بهتر برملا می شود. آزاد کردن موقت چهار کارگر هفت تپه به نامهای ابراهیم عباسی منجزی، حمید ممبینی، یوسف بهمنی و مسعود حیوری در چهارشنبه شب به دنبال اتحاد و همبستگی کارگران این مجتمع، یک پیروزی برای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه است. رژیم پیروزی کارگران را برنتابید و استاندار خوزستان به کمک کارفرما، ۱۵ نفر از کارگران را از کار اخراج و در روز پنجشنبه با تبدیل کارخانه به پادگان و گرفتن آرایش جنگی با گسیل یکانهای ویژه سرکوب در محوطه کارخانه، مانع ورود کارگران اخراجی شد. امنیتی کردن معیشت کارگران با سرکوب و دستگیری آنها و گره خوردن زندگی کارگران با سرنوشت قدرت حاکمه ضد کارگری رقم می خورد. در حالی که هر روزه شاهد حرکتهای اعتراضی کارگران، معلمان و پرستاران در کف خیابان هستیم، یک مجلس نشین از مشهد، علاج شکمهای گرسنه فرزندان کارگران و سفره های خالی آنها را به تابش نور امام زمان حواله داد. به نظر می رسد منظور این مجلس نشین از نور امام زمان همان نور بایدن است. قدوسی در مجلس ارتجاع که وعده ظهور بایدن را در روز دوشنبه قبل پیش بینی کرده بود، گفت:«نور الهی امام زمان کاملا مشعشع می شود و گرانی و بی ارزشی پول می رود.» هنوز نور بایدن نتابیده بود، قیمت دلار مقداری پایین آمد. تا جایی که به زندگی کارگران و تهیدستان که اکثریت جامعه را تشکیل می دهند، چه بایدن بر صندلی قدرت باشد و چه ترامپ تغییری حاصل نمی شود، همان گونه که وضعیت معیشت مردم قبل از توافق برجام، بعد از توافق برجام، قبل از تحریمهای شورای امنیت و بعد از رفع آن، تغییری نکرده است، تا وقتی که این رژیم بر سر کار است، بهبودی در زندگی و معیشت اکثریت جامعه به وجود نخواهد آمد. بحران اقتصادی، فلاکت، فقر و بیکاری ریشه در تحریمها و یا مناسبات بین المللی ندارد. بلکه در ساختار فاسد و بورژوازی انگلی رانتی دارد. باندهای مافیای قاچاق، رانت خواری، پرخوری آقازاده ها، اختلاسگران و... اینها ربطی به مناسبات بین المللی و یا تحریمها ندارد. بلکه سکانداران رژِیم دل خوشند که تحریمها برداشته خواهد شد و با تاراج نفت وضع مالی شان بهتر می شود و به دنبال آن فرصتی برای تقویت بیشتر گروههای تروریستی در بغداد، یمن، لبنان و دیکتاتوری اسد ایجاد خواهد شد. اگر چه بر اساس پیش بینیها و شرایط منطقه، کفه ترازو به ضرر رژیم سنگینی می کند. انتخابات آمریکا برای رژیم آنقدر اهمیت داشت که معرکه گیران نمازجمعه را هم از آن دور نگاه نداشت. معرکه گیران نماز جمعه تشویق به سرکوب کارگران در کنار اهمیت دادن به انتخابات آمریکا را فراموش نکردند. نماز جمعه خوان و نماینده ولی فقیه در اهواز روز آدینه ۱۶ آبان به خیابان آمدن کارگران برای گرفتن حق شان را تحت تاثیر عده ای فریبکار دانست و گفت: «نه اینکه کف خیابانها بریزید، قرار است مسئولان صدای شما را به چه قیمتی بشوند؟ به قیمت اینکه نظام را به چالش بکشید؟ اینکه درست نیست.» دقیقا کارگران در کف خیابان با صدای رسا رژیم را به چالش می کشند چون این رژیم است که در دعوای کارگر و کارفرما، کارگر را سرکوب می کند. این دستگاه سرکوب است که بر بدن کارگران شلاق می زند و این رژیم است که فقر و فلاکت را به کارگران تحمیل کرده و جنگ واقعی هم در همین جا است. جنگ رژیم، جنگ با معیشت و حق طلبی نیروهای کار و مردم به پا خواسته علیه بی عدالتی است.
|