|
فراسوی خبر ... دوشنبه ۱۹ خرداد زینت میرهاشمی هزینه غنی سازی، فقر، فلاکت و ناامنی برای مردم
قطعنامه سه کشور اروپایی فرانسه، آلمان و بریتانیا به شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی در روز پنجشنبه ۱۵ خرداد، همراه با گزارش اخیر این آژانس مبنی بر تخلفات و عدم رعایت تعهدات پادمانی از طرف رژیم ولایت فقیه، بار دیگر هدف رژیم برای دستیابی به سلاح هسته ای را برجسته می کند. این که خروجی شورای حکام بعد از قطعنامه پیشنهادی سه کشور اروپایی و حمایت یا عدم حمایت آمریکا، چه خواهد بود و این که آیا قطعنامه به شورای امنیت خواهد رفت، معلوم نیست. این که آیا پنجره فرصت برای رژیم باز خواهد ماند هم معلوم نیست. اما یک چیز روشن است. اگر منافع مردم ایران در بِدِه بستانها به شمار نیاید، هر فرصتی به رژیم برای تنفس داده شود، به سود مردم نیست. آنطور که ارزیابیها از پنج دور مذاکره نشان داده می شود، غنی سازی اورانیوم از نظر حجم و سطح مورد مشاجره است. حرفهای رئیس جمهور آمریکا متناقض و سخن پراکنیهای خامنه ای و پایوران رژیم، لاف زنی و شعاری، همراه با ژستهای پوشالی به نام «مقاومت» در برابر «دشمن» است. اتاق فکر رژیم هم در میانه قطعنامه شورای امنیت و طرح پیشنهادی ترامپ دنبال راه حل برای هر چه نرم کردن مزه تلخ زهر است. خامنه ای روز چهارشنبه ۱۴ خرداد مدعی شد که طرح پیشنهادی آمریکا «بر خلاف رشد و پیشرفت کشور است.» او صفر کردن غنی سازی اورانیوم را خط قرمز و غیر قابل پذیرش دانست. اما تاسیسات هسته ای و غنی سازی اورانیوم باوجود هزینه های سرسام آور چه سود و زیانی برای مردم ایران داشته است؟ ادعای کارگزاران رژیم مبنی بر کاربرد نیازهای پزشکی و انرژی، صنعت زیست فناوری، یک دروغ است. طی ۲۰ سالی که از هزینه کردن کلان از جیب و ثروت عمومی مردم در این راه می گذرد، جز فقر، تنگدستی، بی دارویی، بیکاری، ریاضت کشی و بیشمار آسیبهای اجتماعی، برای مردم سودی نداشته است. رژیم مسئول تحریمهایی است که به مردم آسیب زده است. بحران انرژی و گاز، آب و بهداشت نشان می دهد که انرژی هسته ای و دستیابی به بمب اتمی برای مردم نه تنها سودی نداشته بلکه همواره پرچم جنگ و ناامنی در حوزه اجتماعی و اقتصادی را بر فراز ایران تکان داده است. البته برنامه هسته ای برای رژیم سود داشته است. در پی آن با تولیداتی در ساختار فاسد حکومتی روبرو هستیم: کاسبان تحریم، کاسبان فیلترینگ، برادران قاچاقچی، مافیای قاچاق سوخت و ... . عنی سازی در هر اندازه ای برای رژیم و در راس آن خامنه ای، «نماد قدرت» و اهرمی برای حفظ حریم امنیتی و چانه زنی با کشورهای غربی از یک سو و از سوی دیگر برای تولید بحران و تنش در سرکوب صدای مردم در داخل است. دلباختگان به حفظ رژیم، پیش بینی می کنند اگر توافق انجام نشود «بهای دلار در سال ۱۴۰۴ به ۱۵۰ هزار تومان و در سال ۱۴۰۵ به بیش از ۲۰۰ هزار تومان می رسد نرخ تورم در وضعیت عدم توافق در سال جاری ۴۵ و در سال آینده به ۵۲ درصد می‌رسد. رشد اقتصادی بدون نفت کاهش یافته و به سطح نیم‌درصد خواهد رسید.» (روزنامه جهان صنعت یکشنبه ۱۸ خرداد) گرچه توافق خوبی به معنای برد برد در انتظار رژیم نخواهد بود، اما چه بشود و چه نشود باید گفت تا زمانی که رژیم بر سر کار است، دستیابی مردم به توسعه ای پایدار و دموکراتیک و برخورداری از معیشتی عادلانه امکان تحقق نخواهد داشت.
|