فراسوی خبر... چهارشنبه ۲۱ آبان

دیکتاتورها با میل خود نمی روند، بیرونشان می کنند

زینت میرهاشمی

انتخابات آمریکا بدون شک یکی از رویدادهای مهم در هفته اخیر بود. موشکافی و چرایی این انتخابات و صف بندی طرفداران دو حزب، مد نظر این فراسو نیست. این انتخابات زیر ذره بین پایوران دانه درشت و ریز رژیم ولایت فقیه قرار گرفته و تفسیر و تعبیر شده است. گرچه خروجی انتخابات آمریکا و ویژه گیهای آن به طور عمده به شرایط داخل و مشکلات مردم آمریکا برمی گردد، اما واکنشهای پایوران رژیم نسبت به این رویداد و خیالبافیهای پیرامون آن که خودشان را به آن مشغول کرده اند، قابل توجه است.

از آن جایی که در آمریکا ولی فقیه و شورای نگهبان وجود ندارد، نهادهای قضایی مستقل در مورد اختلافها پیرامون خروجی انتخابات حُکم می دهند. ماله کش اعظم، در واکنش به کنار رفتن ترامپ با خوشحالی از ماندن «خود» و رفتن ترامپ حرف می زند. او به روی خود نمی آورد که در عمر دیکتاتوری شاه هم، چندین رئیس جمهور در آمریکا و اروپا عوض شدند و شاه «ماند». این فقط در کشورهای دیکتاتوری است که حاکمان به صندلی قدرت آنچنان می چسبند که باید صندلی را با زور از زیرشان کشید. مردم با انقلاب ضد سلطنتی، حکومت پهلوی را به زیر کشیدند. همین موضوع شامل حاکمیت خامنه ای می شود.

جواد ظریف روز ۱۹ آبان خطاب به کشورهای همسایه چند توصیه می کند که همه آنها هم بوی تهدید می دهد و هم نشانه ایزوله بودن رژیم در منطقه است. وی گفت: «ترامپ ۷۰ روز دیگر رفته است، اما ما برای همیشه اینجا می مانیم.» یک روز پیش هم گفته بود: «ترامپ رفت، ما و همسایگان ماندیم.» خامنه ای هم مدتی پیش گفت؛ ریگان رفت و ما ماندیم. این حرفها هم حماقت و هم شیادی گویندگان آن را نشان می دهد. درست مثل این است که یک آمریکایی بگوید خمینی رفت و ما ماندیم. در حالی که همه آدمها بالاخره روزی می روند و آن چه مهم است مساله ماندگاری یا رفتن یک نظام و یا یک حاکم است.

رفتن ترامپ محصول رای مردم آمریکا است و ماندن خامنه ای و ظریف و دارو دسته حاکم بر ایران با سرکوب میسر شده است. دیکتاتورها خودشان نمی روند آنها را باید سرنگون کرد. قرار نبود که ترامپ رژیم ولایت فقیه را سرنگون کند که با رفتن او ماجرا تمام شده باشد. سرنگونی وظیفه مردم ایران و مقاومت سازمانیافته آن است که همچنان در دستور کار است.

دستگاه روابط خارجی رژیم خودش را آماده کرده که بایدن هر چه زودتر کارت دعوت برایشان بفرستد. این که انتظار رژیم در دریافت کارت دعوت چه خواهد شد موضوعی است که آینده به آن پاسخ خواهد داد. اما دو نکته را می توان مورد توجه قرار داد.

شرایط ایران از زاویه جنبشهای مردمی و وضعیت رژیم، از یک سو، شرایط منطقه از نظر دخالتهای رژیم در عراق، یمن، لبنان و سوریه و کنش کشورهای عربستان و اسرائیل در منطقه از سوی دیگر، با دورانی که کشورهای ۵ به اضافه یک، توافق برجام را قبول کردند کاملا متفاوت است. در این دوره در ایران شاهد چندین قیام بودیم. ایران آبستن قیام و تحولهای عظیم است.  از این که رژیم با عدم پیوستن به پیمان «اف آ ت اف» خود را تحریم کرده است بگذریم، پیش بینیهای قیامهای احتمالی و سرنگونی رژیم، موقعیت برای سرمایه گذاری در ایران، حتا با برداشتن تحریمها برای رژیم کارساز نخواهد بود. مورد دوم این که تولید موشکهای بالستیک، دخالتهای تروریستی و تولید سلاح اتمی، به عنوان سه چالش رژیم ولایت فقیه همچنان روی میز است و در این موارد این رژیم است که باید امتیاز دهد.

 

http://www.iran-nabard.com/

https://t.me/nabard_khalgh

بازگشت به صفحه اول