|
فراسوی خبر ... دوشنبه ۲۳ آبان با قلب تپنده قیام و رویای رهایی از بردگی و بندگی زینت میرهاشمی رژیم از همهِ ابزارهای خشونت و وحشیگری برای توقف قیامی که هر چه سازمانیافته تر، هدفمندتر و هوشمندانه تر ادامه دارد، استفاده می کند. از کشتار عریان با گلوله، باتوم، شکنجه و دستگیری گسترده دهها هزار نفر تا به راه انداختن تبلیغات مسموم برای تفرقه افکنی بین مردم سراسر ایران شیوه های تاکنونی برای مرعوب کردن جامعه بوده است. اما به خاطر مقاومت مردم کفگیرش به ته دیگ خورده و کف خیابان همچنان در هماوردی با حکومت، دست بالا را دارد. از مجموعه رویدادهای ۵۹ روز قیام در کف خیابان، می توان رابطه بین مردم و حکومت را چنین خلاصه کرد: مردم کنشگر و حکومت واکنش دهنده است؛ مردم گامی جلوتر از حکومت هستند. دانشجویان، دانش آموزان و جوانان شورشی و مردم قیام آفرین هر روز طرحی نو در می اندازند و رژیم دنبال شورشگران برای مهار قیام و انقلاب است. به این معنا که مردم برای خواست مشخص که همانا سرنگونی رژیم است جانهای شان را فدا می کنند و رژیم برای دفاع از امنیت خودش سرکوب می کند. مردم در خیابان توجه جهان را جلب کرده و در مقابل رژِیم هر روز با فضاحت و بی آبرویی بیشتری روبرو است. در میانه جنگ واقعی مردم با حکومت، دلواپسان نظام از ملا و مکلا در برابر سیل خروشان مردم به فکر سدبندی ایمنی برای دیکتاتوری ولایت فقیه، هستند. اشغالگران بهارستان وحشت زده از قیام مردم، اعمال اراده «خدای دهه شصت» در اعدام معترضان را راه حل می دانند. از دور خارج شدگان مورد غضب ولی فقیه، کارشناسان رژیم و فسیل شدگان سیاسی هم کلید حل بحران را در بازگشت خود به هرم قدرت می دانند. در مطلبی با عنوان «چراغ سبز حاکمیت به اصلاحات» که روز یکشنبه ۲۲ آبان در روزنامه حکومتی آرمان ملی منتشر شده یکی از مجلس نشینان «از اخبار غیر رسمی در باره چراغ سبز حاکمیت به برخی چهره های سیاسی مانند علی لاریجانی و اسحاق جهانگیری برای حضور در صحنه قدرت» پرده برداشت. قالیباف، پاسدار دزد و آدمکش، روز یکشنبه ۱۵ آبان، از «حکمرانی نو» و ضرورت تغییر در شیوه حکمرانی بعد از پایان سرکوب و اعدام معترضان حرف زد. البته این اختلاسگر و دزد اموال مردم، برقراری آرامش را شرط قرار داده است. لاریجانی رانده شده از هِرَم قدرت، گفته است: «شاید در گوشه ای از سخنان آنها هم یک حرف حقی وجود داشته باشد». وی خواهان «تغییرات مشروع» شده است. امان الله قرایی مقدم جامعه شناس حکومتی نوشته است: «باید در نظر داشت اگر جمعیت معترض آرام نشود، مثل یک سیل گسترده شده، جمع شده و به رودخانه تبدیل می شود و خشک و تر را با هم می سوزاند... تصمیم گیران باید مراقب باشند و گوش شنوایی داشته باشند، به نظرات مردم توجه کنند تا از این طریق، اغتشاش و آشوب صورت نگیرد و از بروز پدیده خطرناک مبارزه مسلحانه جلوگیری شود.» (سایت حکومتی اعتماد آنلاین، جمعه ۲۰ آبان) رویای رهایی از بردگی، بندگی و سرنگونی استبداد دینی، همچون خون در قلب جامعه جاری است و تپش آن، دنیا را تکان داده است. قیامی که سر باز ایستادن ندارد، و پیش می رود تا این رویا را به واقعیت تبدیل کند.
|