|
فراسوی خبر ... چهارشنبه ۲۴ آذر چینش بودجه؛ دست در جیب مردم! زینت میرهاشمی
لایحه بودجه ۱۴۰۱، بودجه ای انقباضی برای اکثریت مطلق مردم به ویژه مزدبگیران و انبساطی برای حکومت و پیرامون آن است. تقسیم بندی بودجه، فرایند سیاست بغایت ضد مردمی حکومت است که حاصل آن، دو قطبی کردن جامعه (فقر مطلق در برابر ثروت انبوه)، تداوم افزایش فاصله طبقاتی، بی عدالتی، تبعیض و نابرابری است. در شرایطی که کارگران، معلمان، کشاورزان، پرستاران، غارت شدگان، بازنشستگان و ... در برابر تحمیل فقر و فلاکت معیشت به طور گسترده دست به اعتراض زده اند، چینش بودجه دولت رئیسی نه در جهت تامین حداقل معیشت و نیاز جنبشهای مطالبه گر بلکه در جهت امیال تروریستی رژیم، نهادهای تحت امر خامنه ای به ویژه سپاه تروریستی پاسداران است. در حکومتی که علم و دانش و انسان جایگاهی ندارد، معیشت معلمان و فرهنگیان اهمیتی ندارد. رژیم تقویت ارتجاع، جهل و عقب ماندگی را پایه ای در رشد امنیت نظام می داند. بر این مبنا بودجه سازمان تبلیغات اسلام حکومتی ۵۲ درصد افزایش پیدا کرده اما حقوق نیروهای کار ۱۰ درصد افزایش پیدا خواهد کرد. بودجه سازمان فوق را از ۷۲۶ میلیارد تومان به هزار و ۵۳۴ میلیارد و ۲۷۶ میلیون تومان رسانده اند. نهادهای مُبٍلغ جهل و خرافات، نیروهای سرکوب در خیابان و فضای مجازی جایگاه ویژه ای در بودجه دارند. طلابهای حکومتی و جیره خواران و ریزه خواران که از ارتجاعی ترین بخش جامعه سربرون آورده اند در سفره تقسیم بودجه جای خود را دارند. لایحه بودجه ۱۴۰۱ با موجی از واکنشها روبرو شد. کاهش افزایش حقوق کارمندان و مزدبگیران، حدف ارز ۴۲۰۰ تومانی، افزایش ۷۳ درصدی مالیاتها بر مردم (حقوق بگیران)، رکود بیشتر، افزایش ۱۵ درصدی بودجه نهاد ریاست جمهوری به دلیل دوره گردیهای استانی رئیسی (قاتل ۶۷)، بخشش درآمد ۴ و نیم میلیارد یورویی از فروش نفت به نیروهای مسلح رژیم برای «تقویت بنیه دفاعی» نظام، افزایش سن بازنشستگی، افزایش شرم آور نهاد مورد تنفر مردم (صدا و سیما و سازمان تبلیغات حکومتی) از جمله مواردی است که رئیس سازمان برنامه و بودجه رژیم در مصاحبه ای آن را توجیه کرد. عضو کمیسیون برنامه و بودجه در رابطه با افزایش بودجه صدا و سیما و سازمان تبلیغات اسلامی می گوید: «منبع درآمدی دارند ولی شاید به کمک ما هم نیاز داشته باشند.» رئیس سازمان برنامه و بودجه در دفاع از بودجه غارتگری و چپاولگری در رابطه با کاهش حقوق کارمندان، «افزایش حقوقهای بی ضابطه» در سالهای گذشته را «سیکل معیوب تورم دستمزد» دانسته که موجب تورم شده است. او بی شرمانه مدعی می شود که افزایش حقوقها «ریشه تورم ۴۵ درصدی» و موجب «استقراض از بانک مرکزی» شده است. استدلال این پایور و کارگزار رژیم، دستاویزی است برای تحمیل فقر و ریاضت کشی به مردم به اسم اقتصاد مقاومتی است. در حالی که افزایش هزینه ها همیشه بالاتر از افزایش دستمزدها بوده است. دستمزد در پایان هر سال برای سال بعد تعیین می شود و طی ۱۲ ماه هیچ تغییری نمی کند، اما رشد تورم و هزینه ها روزانه رشد صعودی دارند. از سویی دیگر همیشه افزایش دستمزدها متناسب با نرخ تورم نبوده است. کسری بودجه ۳۰۰ هزار میلیارد تومانی دولت و استقراض از بانک مرکزی و خلق اسکناس و... به خاطر هزینه های سرکوب، تروریسم و بمب سازی و... است. به درستی یکی از معلمان، مسعـود فرهیختـه، در تجمع روز دوشنبه ۲۲ آذر، مقابل مجلس گفت: در جامعه ای که کارگران و معلمان آن زیر خط فقر هستند؛ دو حالت وجود دارد؛ یا حاکمان آن دزد و اختلاسگر هستند، یا حاکمان آن جامعه بی لیاقت هستند و جمعیت به درستی فریاد زدند «هر دو، هر دو ...»
|