فراسوی خبر ... سه شنبه ۲۸ مرداد

 

«تحمیل مرگ به کسانی که زندگی را طلب می کنند»

زینت میرهاشمی

 

در حالی که چرخ کارخانه ها و معیشت مردم نمی چرخد، قطار سرکوب و تروریسم رژیم با شتاب در حال حرکت است. شتاب سرکوب و اعمال خشونت آشکار و بی حد و حصر نه از قدرت رژیم ولایت فقیه بلکه دقیقاً وضعیت بحرانی رو به سقوط آن را نشان می دهد.

۷۲ نفر از زندانیان سیاسی دستگیر شده در قیام آبان سال پیش، که در تهدید اعدام از یک سو و بیماری کرونا از سوی دیگر به سر می برند، روز یکشنبه ۲۶ مرداد دست به اعتصاب غذا زدند. بنا به گزارش خبرگزاری هرانا، زندانیان اعتصابی در روز دوشنبه ۲۷ مرداد با احضار و تهدید از طرف ماموران زندان، به اعتصاب خود پایان دادند.

زندانیان اعتصاب کننده در نامه خود نکته مهمی را به درستی اشاره کرده اند: «اصل مطلب این است که هیچ یک از ما مجرم نیستیم و اعتراض حق ماست. مجرم آنها هستند که باعث گرانی و اوضاع فاجعه بار اقتصادی شدند. ما حقوق خود و مردم آسیب دیده را مطالبه کردیم. ما زندگی را مطالبه کردیم و محکوم به مرگ تدریجی در این تبعیدگاه شده ‌ایم. جایی که فاقد امکانات اولیه برای زیستن انسان است.» رژیم در برابر اعتراض خانواده های زندانیان گفته است که از گرسنگی بمیرید و در برابر اعتصاب نسرین ستوده در زندان، دختر او را دستگیر کرده است.

در رویدادی دیگر ۶۴ روز از اعتصاب کارگران هفت تپه می گذرد. در حالی که ولی فقیه و مزدبگیرانش و تمامی مسئولان حکومتی در خانه های امن و مجلل خود مشغول به روز کردن چپاولگری خود هستند، کارگران هفت تپه همراه خانواده های خود در گرمای بالای ۵۰ درجه در خیابانهای شوش طلب حق می کنند. ۱۳ روز از اعتراض و تجمع کارگران هپکو گذشت. روز دوشنبه ۲۷ مرداد ماموران رژیم به کارگران بیکار شده در مقابل اداره کار در افسریه تهران که فریاد می زدند «اجاره خانه نداریم خرج زن و بچه نداریم چه کنیم؟» یورش برده و آنها را مجروح کردند. ۱۶ روز از اعتصاب کارگران و کارکنان تاسیسات نفت و گاز و پتروشیمی در ۲۳ شهر و ۱۲ استان می گذرد.

اعتصاب نیروهای کار از کارگران تا معلمان و ... به طور سراسری جریان دارد، رژیم به فکر پایان تحریم تسلیحاتی و خرید سلاح و ارسال آن برای مزدورانش هست.

وحشیگری رژیم ولایت فقیه در برابر هر کسی که طلب حق کند، تحمیل مرگ است. مرگ در زندان به جای نان و اعدام به جای آزادی. اما سرنوشت همه دیکتاتورها، یک واقعیت مهم را در تاریخ ثبت کرده است. با کشتن معترض، اعتراض را نمی شود از بین برد. شورش علیه استبداد و وضع موجود و تلاش برای تغییر آن یک حق انسانی و مقدس است. ۶۷ سال پیش در چنین روزی محمد رضا شاه با کودتای آمریکایی – انگلیسی به قدرت بازگشت، اما ۲۵ سال بعد از کودتا با نیروی مردم سرنگون شد. این سرنوشت همه دیکتاتورهاست و استبداد دینی حاکم بر ایران نیز همین سرنوشت را خواهد داشت.

بازگشت به صفحه اول