فراسوی خبر... شنبه ۷ تیر

یورش به حزب الله عراق؛ آغاز پایان سیاست دوگانه؟

منصور امان 

نزدیک به هفت ماه پس از به هلاکت رسیدن پاسداران سلیمانی و المهندس، رژیم مُداخله جوی ولایت فقیه یک ضربه سنگین دیگر در عراق دریافت کرده است که ابعاد آن فقط به پهنه نظامی و امنیتی محدود نمی ماند.

واحد ضد تروریسم عراق در بامداد روز آدینه، ششم تیر، با حمله به مرکز فرماندهی باند شبه نظامی "کتائب حزب الله" در بغداد، ۱۴ تن از اعضای آن را دستگیر و مقادیری تجهیزات جنگی شامل ده موشک را توقیف کرد. در میان دستگیر شدگان سه تن از سرکردگان این گروه نیز به چشم می خورند که به گُزارش خبرگزاری رویترز یکی از آنها "ایرانی" است.

مقامهای امنیتی عراق عملیات مزبور را اقدامی پیشدستانه مُعرفی می کنند. به گُفته آنها، "کتائب حزب الله" در حال تدارُک برای حمله به مراکز و تاسیسات آمریکایی و نیز فرودگاه بین المللی بغداد بوده است. این باند جنگ سالار که در گذشته نیز حملاتی را به هدفهای آمریکایی صورت داده است، به تازگی و با شروع مُذاکره بین دولت عراق و آمریکا که زیر عُنوان "گُفتُگوهای استراتژیک" انجام می گیرد، به اقدامات مُخرب خود شدت بخشیده و تنها در طول دو هفته، به شش حمله تروریستی علیه آمریکا دست زده است.   

حزب الله عراق بی واسطه از سوی واحد تروریسم برون مرزی سپاه پاسداران موسوم به "سپاه قُدس" تشکیل شده و هدایت می گردد. این گروه نیابتی در پروسه تشکیل دولت جدید عراق به نخُست وزیری آقای مصطفی الکاظمی نقش مُخالف با وی را ایفا می کرد و این در حالی بود که گُروه حشدالشعبی، چتر سیاسی – نظامی آن، زیر فشار محافل دینی و سیاسی از نخُست وزیری آقای الکاظمی حمایت کرد.

رویدادهای بعدی و از آن جُمله سلسله حملاتی که توسُط این گروه و یا زیر نام گروه های ناشناس و ساختگی علیه مراکز نظامی و تاسیسات آمریکا و نیروهای موتلف آن صورت گرفت، نشان داد که ج.ا یک سیاست دوگانه را در عراق پیش می برد که مُشارکت ظاهری در پروسه سیاسی یک بخش و حفظ و توسعه نُفود خویش با توسُل به ابزارهای تروریستی و نظامی بخش دیگر آن را تشکیل می دهد. باند حزب الله عراق مُجری این بخش است که در رویکردهای سیاسی و نظامی آن به روشنی بازتاب می یاید.

سیاست رسمی رژیم ولایت فقیه کاهش نُفوذ آمریکا در عراق به وسیله کاهش حُضور نظامی آن است. تا پیش از قیام مردُم عراق و ضربه آمریکا به راس نظامی امنیتی رژیم ج.ا و به هلاکت رساندن پاسدار سُلیمانی، فشار نظامی ابزار اصلی پیشبُرد این سیاست را تشکیل می داد. پس از آن و آشکار شدن تغییر سیاست آمریکا در مُعامله با شرارتهای مُلاها در عراق، آنها به موضع دفاعی رانده شدند. سیاست دوگانه محصول و برآمد شرایط جدید است که در پهنه اجرایی نیز با تغییر سازماندهی پیمانکاران و تقسیم کار جدید بین آنها مادیت یافته است.

اقدام دولت عراق علیه یک بازوی سیاست مزبور فقط یک حرکت نادر امنیتی نیست، بلکه می تواند نشانه های بُن بست این تدبیر در مجموع را نیز آشکار کرده باشد. بدیهی است که رژیم ج.ا و مُزدوران بومی آن همه نیروی خود را به کفه ترازو خواهند افکند تا مانع پیشروی این روند گردند. این امر آقای الکاظمی را در روزها و هفته های آتی در برابر یک آزمون جدی قرار می دهد که در پروسه آن دولت او در صورت عقب نشینی می تواند به گونه تعیین کننده ای تضعیف شود و در صورت ایستادگی موقعیت خود را در توازن داخلی سیستم فرقه ای بهبود بخشد و برگ برنده و پُشتوانه ای سیاسی در انتخابات آینده به دست آورد.          

 

 

بازگشت به صفحه نخست