|
|
|
|
فراسوی خبر... شنبه ۷ آبان پهپادهای انتحاری بر فراز پاستور منصور امان در همان حال که رژیم ولایت فقیه در داخل کشور با یک قیام توده ای روبرو گردیده و ایزوله شدن در مُحیط اجتماعی بقای اش را تهدید می کند، استراتژی آن برای خارج شدن از انزوا در خارج نیز به خطر بُزُرگی برای ثبات "نظام" تبدیل شده است. گشوده شدن پرونده ارسال جنگ افزار ج.ا به روسیه در شورای امنیت، اتحادیه اُروپا و نیز ناتو همچنانکه از گُستردگی و یکپارچگی واکُنش به این شرارت سُخن می گوید، همزمان ابعاد سیاسی و نظامی پیامدهای آن را به روشنی به تصویر می کشد. فاکت این است که شراکت رژیم ج.ا در تجاوُز نظامی به روسیه، آن را به گونه اجتناب ناپذیری به عُنوان یک طرف جنگ در برابر غرب قرار داده که مُتحد اوکراین است و فراتر از آن، منافع ژئوپولیتیک مُهمی برای کسب یا از دست دادن در چگونگی نتیجه این تجاوُز دارد. در این راستا، آمریکا و ترویکای اروپایی (فرانسه، آلمان، انگلیس) در گام اول خواهان تشکیل یک کُمیته تحقیق پیرامون همدستی نظامی رژیم ج.ا با روسیه در جنگ با اوکراین شده اند. در حالیکه مدارک و شواهد انکارناپذیری در این باره وجود دارد، نتیجه چنین تحقیقی از پیش روشن است. این نُقطه ای است که گام دُوُم می تواند به زمین گذاشته شود و با استناد به قطعنامه ۲۲۳۱ و ضمیمه آن، "مکانیسم ماشه" را فعال کند؛ تحولی که گام سوم را به گونه ناگزیر در پی خواهد داشت و ج.ا را دوباره مشمول مُفاد فصل هفتُم منشور سازمان ملل کرده و کُلیه تحریمهای پیشین شورای را بازمی گرداند. در همین حال لازم به یادآور است که ج.ا اسلامی پیش از این در موارد گوناگونی قطعنامه یاد شده را نقض کرده، بدون آنکه غرب لازم ببیند به اقدام مُشخص و قاطعی علیه آن دست بزند. برای نمونه، حاکمان ج.ا به هیچکُدام از تعهُدات خود در توافُق اتُمی "برجام" پایبند نبوده اند، دست به آزمایش و پرتاب موشکهای بالستیک زده اند، به دست نشاندگان خود در یمن، لُبنان، عراق و غزه تسلیحات یا تجهیزات نظامی ارسال کرده اند و جُز آن. از سوی دیگر، استفاده حاکمان ج.ا از پهپادهای انتحاری برای ترور و جنگ افروزی نیز رویداد تازه ای نیست. رژیم ولایت فقیه در گذشته بارها به این ابزار برای حمله به تاسیسات غیرنظامی اقلیم کردستان عراق، عربستان سعودی و امارات توسُل جسته است. واکُنش غرب در این موارد هم آسان گیرانه بوده و از اقدامات نمادین و اعتراضات رسانه ای فراتر نرفته است. در همین حال باید توجُه داشت اگر در چشم غرب بُحران ج.ا یک بُحران منطقه ای با پتانسیل فراگیر شدن باشد، مساله تجاوز در روسیه به اوکراین یک امر جهانی با دستور کار فوری است. از این رو احتمال برخورد مُتفاوت نیز قوی تر است. آنچه که دست آمریکا و اُروپا را باز می کند، کاربُرد پهپادهای ارسالی ج.ا به سوریه است که به گونه انحصاری علیه غیرنظامیان و زیرساختارهای غیرنظامی به کار گرفته می شود. در حقیقت پهپادهای انتحاری ج.ا، ابزار ترور است که یا به گونه مُستقیم با گرفتن جان شهروندان عادی یا به گونه غیرمُستقیم توسُط تخریب امکانات حیاتی زندگی مانند آب، برق و انرژی، مردُم عادی شهرها را هدف گرفته. قُمار ج.ا برای نجات خود از انزوای بین المللی از طریق پناه بردن به دامان روسیه، به یک بازی باخت - باخت تبدیل گردیده؛ روسیه‌ی پوتین به سُرعت در حال تضعیف شدن است و نقشه های بُلندپروازانه اش نقش برآب گردیده و در سوی دیگر بازی، شراکت جنگی ج.ا با کرملین، بر دستور کار غرب پیرامون چگونگی پیشبرد کشمکش با ج.ا تاثیر تعیین کننده ای گذاشته است. تیری که در هیات پهپاد شلیک شده بود، اینک به عقب کمانه کرده و بر فراز بیت قُدرت در گردش است. تشدید بُحران خارجی و افزایش فشار بر رژیم ولایت فقیه، منابعی را که از آنها از جُمله برای تامین هزینه سرکوب جامعه استفاده می کند، محدود خواهد کرد. از این زاویه، مساله اوکراین می تواند کمبودها و کوتاهی سیاست غرب در واکُنش به مساله سرکوب تبهکارانه مردُم ایران را جُبران کند. |
|
|
|
|