فراسوی خبر... آدینه ۱۶ اردیبهشت

"قوت لایموت"ی که ج.ا آن را به فنا کشید

منصور امان

برابر با دستوری که رهبر ج.ا در اولین روز سال جدید به زیردستانش ابلاغ کرد، نان نیز که غذای اصلی اقشار و طبقات کم درآمد به شمار می آید، از سُفره آنها حذف شد.

آقای خامنه ای روز اول فروردین با این ادعا که مردُم در مصرف نان "اسراف" می کنند و "نان دور می ریزند"، به کارگُزارانش دستور اکید داد: "این حتما بایستی تعدیل بشود." اکنون، کمتر از دو ماه بعد، دولت دست نشانده او با حذف یارانه نان و فُروش آرد به نرخ دُلار، این فرمان را به دست اجرا گذاشته است.

کیست که نداند جولان رئیس کارتل صدمیلیارد دُلاری با اتهام گُستاخانه "اسراف"، هدفی جُز زمینه چینی برای فشار بیشتر بر جامعه به منظور سنگین تر کردن کفه ثروت و درآمد "نظام" ندارد. پیشتر یک مقام اقتصادی مجلس مُلاها چُرتکه انداخته بود که حذف یارانه نان و دیگر کالاهای اساسی، ۴۰۰ هزار میلیارد تومان درآمد اضافی به جیب حاکمیت و کارگُزارانش خواهد ریخت.

درحالی که در نتیجه بربریت اقتصادی حاکمیت و سیاستهای ناعادلانه اش، اکثریت جامعه برای تامین نیازهای اولیه خود برای زنده ماندن به مشقت افتاده، مصرف سرانه گوشت به سه کیلو در سال سُقوط کرده، کارخانه های تولید فراورده های لبنی به دلیل نبود خریدار برای محصولات شان تعطیل می شود و طاعون گُرسنگی و سووتغذیه زیر سقف خانه ها لانه می کند، "نظام" چنگال دراز کرده تا نان را نیز از دست مردُم بقاپد. 

تاثیر ضربه سنگین حاکمیت به معیشت جامعه بی درنگ در بازار و بر پیشخوان خود را به نمایش گذاشته است. بهای انواع نان افزایش قیمتی از ۶۵ تا ۳۰۰درصد داشته و این هنوز انتهای گرانی نیست. مواد نشاسته ای جایگزین مانند ماکارونی نیز از این موج برکنار نمانده و سه تا چهار برابر گرانتر شده است.

کرشمه های ریاکارانه حاکمیت همچون توزیع به نرخ دولتی از طریق کوپُن و کارت ملی یا پرداخت یارانه که برای ماله کشی بر بُریدن نان مردُم و گرفتن ضرب واکُنش اعتراضی آنها به میدان افکنده می شود، حتی به گونه مُوقت نیز توانایی فریب و آرام نگه داشتن جامعه را ندارد. پوشالی و بی تاثیر بودن این دست ژستها در مورد همه اقلامی که از سُفره مردُم ناپدید شده، به تلخی تجربه شده است. 

در میان موج سهمگین افزایش قیمتها، آنچه که بیش از همه گران و گرانتر می شود، قیمت بقای رژیم ولایت فقیه است که وجه آن با جان، کرامت، آزادی، شادی و آسودگی خیال مُطالبه می شود. روی ریل "اقتصاد مُقاومتی" این رژیم، قطار فلاکت پس از گذر از ایستگاه های گوشت، مُرغ، میوه و لبنیات، اینک با شتاب به ایستگاه مرگ تدریجی نزدیک می شود. پس از نان نوبت چیست؟ 

بازگشت به صفحه نخست