فراسوی خبر... ۲۱ فروردین

مُستقیم یا غیرمُستقیم؛ مساله این نیست

منصور امان

دونالد ترامپ با اعلام اینکه روز شنبه مُذاکرات با نمایندگان رژیم ج.ا به گونه مُستقیم برگزار خواهد شد، یک غوغای سیاسی و رسانه ای در داخل و خارج بر پا کرده است. هفته هاست که پُرسش پیرامون مُستقیم یا غیر مُستقیم بودن مُذاکرات، موضوع مُسلط بر تنش خارجی ج.ا بوده است؛ پُرسشی که حاکمان ایران طرح و به بحث غالب تبدیل کرده اند.

رژیم ولایت فقیه در گُذشته نیز نشان داده است که چگونه میدان نبرد حاشیه‌ای ایجاد می‌کند تا مساله اصلی به موضوع مرکزی روی میز تبدیل نشود یا اینکه از دایره بحث خارج شود. برانگیختن بحث بر سر شکل مُذاکره یکی از این آوردگاه های حاشیه ای است. در دوره دولتهای اوباما و به ویژه بایدن، این هدف در شرط گذاریهای فانتزی برای نشستن پای میز مُذاکره بازتاب می یافت. در حال حاضر و از آنجا که «نظام» در موقعیتی نیست که بتواند روی سبیل شاه نقاره بزند، بنابراین سطح تاکتیک خود را به کشمکش بر سر شکل مُذاکرات کاهش داده است. در اینجا فُرم تعیین کننده مُحتوا می‌شود و موضوعات مُرتبط با آن را زیر تاثیر خود می گیرد، امری که اگرچه کارایی آن گذرا است، با این حال می تواند تا اندازه ای فضای حاکم بر فرآیند حل و به دست گرفتن موضوعات را شکل دهد.

ترامپ با نشاندن این موضوع در مرکز توجُه، در حقیقت در چارچوب روایت ج.ا مانُور می دهد؛ چیزی که ژست و لحن پیروزمندانه وی هنگام اعلام خبر، نشانده شدن عمیق آن را در دستگاه فکری کاخ سفید به نمایش می گذارد. او براستی می پندارد که از ج.ا امتیازی گرفته است و حاکمان آن در برابر وی انعطاف نشان داده اند. حال آنکه هیچکس بهتر از آخوند خامنه ای نمی داند که دوران خوش قایم باشک بازی در این هُتل و آن بُحران با دولت بایدن سپری شده و او در انتها چاره ای جز بازی با قواعد دوران کُنونی ندارد.

از زاویه تنگنایی که رژیم ج.ا در آن بسر می برد، پذیرش مُذاکره رودرو از جانب آن به خودی خود یک سکه مسین بی ارزش است که «مُعامله گر» کاخ سفید آن را به مثابه سکه زر بین انگُشتان می گرداند و به تماشا می گذارد. تمایُل بی مهار دونالد ترامپ به خودنمایی و اعلام پیروزی و کسب موفقیتهای مشکوک نُکته پنهانی نیست، سووال اما این است که آیا عارضه یاد شده در این مورد نیز حرف اصلی را می زند یا آنکه ترامپ رویکرد خود در برابر ج.ا را اینگونه شکل می دهد. در هر صورت، این شُروع خوبی برای برخورد با بُحران چندجانبه ج.ا نیست.  

بازگشت به صفحه نخست