|
|
|
|
ترور مُهره کلیدی حزبالله؛ رژیم خامنهای بر لبه تیغ منصور امان ترور یک سرکرده ارشد دیگر حزبالله لُبنان توسُط اسراییل، لبه تیغی که رژیم خامنهای روی آن در حرکت است را بهگونه مُشاهدهپذیر برای همگان به نمایش گذاشته است. هلاکت هیثم علی طباطبایی که از او به عُنوان «مرد شُماره ۲» این جریان نام برده شده، دربرگیرنده پیامهای روشنی پیرامون موقعیت عُمومی بُحران خاورمیانه از یکسو و درگیری اسراییل – ج.ا از سوی دیگر است. اسراییل با وارد آوردن این ضربه به حزبالله در کانون قُدرت آن در بیروت، اولویت سیاسی–نظامی خود یعنی جلوگیری از بازگشت شرایط به پیش از ۷ اُکتبر را روی میز گذاشت و زیر این واقعیت که برای به کُرسی نشاندن دستور کارش به تمامی ابزارها و شیوه های مُتعارف و غیرمُتعارف مُتوسل خواهد شد، خط تاکید کشید. ترور مُهره کلیدی حزبالله نُقطه اوج گُذرای سیاستی است که پیش از این نیز در حملات پیوسته اسراییل به این جریان در جُنوب لُبنان خود را به نمایش گذاشته است. رسیدن سطح درگیریها به این نقطه، ارتباط بی واسطه ای با تلاشهای رژیم خامنهای برای بازسازی و تسلیح نیروی نیابتی خود دارد که در ماههای اخیر شدت بیشتری گرفته است. در رابطه با تزریق پول به حزبالله از سوی ج.ا، مُعاون وزیر دارایی آمریکا از رقم شگفتانگیز یک میلیارد دُلار خبر داده است. در همین حال گُزارشهای گوناگون نیز از ارسال مُنظم تجهیزات و ادوات نظامی حکایت می کند. آنگونه که روشن است حاکمان ج.ا با پول و سلاح در پی تجدید قوا و ترمیم استراتژی تضمین امنیتی خود هستند که زیر تابلوی «بازدارندگی» آن را پیش می بردند. به بیان بهتر، آخوند خامنهای و همدستان نظامی – امنیتی او دوباره از همان دیواری بالا می روند که پس از ۷ اُکتُبر با صدای گوش خراش از آن سُقوط کرده اند. تنها تفاوُت در این است که دیوار اکنون بُلندتر و آنها ضعیف و کوتاهتر شده اند. اگرچه برای دستگاه حاکم ریختن منابع کلان از جیب جامعه و خزانه همگانی به کوره جنگهای بیهوده و شکستخورده خرجی ندارد، اما هزینه سیاسی آن را چه در بُعد داخلی و چه از نظر بینالمللی ناچار به پرداخت است. در بُعد خارجی، حرکت رژیم ج.ا برای پی گرفتن سیاستهای بُحرانزای خود در منطقه بر محور بازسازی گروه های نیابتی و به مُوازات آن اقدامات هسته ای و موشکی ترکیب خطرناکی را ایجاد میکند که انفجار آن را به سادگی میتوان پیشبینی کرد. رژیم خامنهای رو به عقب در خیال پیشروی است. پولپاشی و موشکسازی آن تلاشهای بی فرجام حُکومتی را بازتاب می دهد که در تقلا برای خُروج از بُن بست، سر به دیوار میکوبد و به روی جنگ و ژرفش بُحران، روزنه میشکافد. |
|
|
|
|