|
|
|
|
آمریکا ناهمگون، خامنه ای بلاتکلیف منصور امان علی خامنه ای با ناسزاگویی به آمریکا و بلوف زدن، به بُن بستی که در آن گرفتار آمده واکنش نشان داد. خشم ولی فقیه ج.ا تنها یک دلیل دارد و آن ناکام ماندن ترفندهای وی و رژیم اش برای رهایی از زیر فشار و تهدیدهای ترامپ با کمترین هزینه است. در حالیکه در هفته های گذشته چنین می نمود که روند تحوُلات و مُذاکرات همراه آن در مسیر مطلوب حاکمان ج.ا پیش می رود، گفته های نماینده رییس جمهوری آمریکا و وزیر خارجه وی در باره برچیدن تاسیسات اتُمی مُلاها و ضرورت پایان یافتن غنی سازی، به شتاب کام آنها را تلخ کرد. استراتژی آخوند خامنه ای و شُرکا در مُذاکرات، افکندن آن در مسیر «برجام» است، به گونه ای که با عقب نشینی تاکتیکی و محدود، ضمن دور کردن خطر تحریمهای بیشتر و شاید برخورد نظامی، تواناییهای پایه ای خود را نیز حفظ کنند. برای آنها سازش با آمریکا یک دوره انتقالی به حساب می آید که در طی آن با کاهش تنش و رفع تحریم از منابع مالی، خود را تثبیت کرده و برای دوران پسا سازش آمادگی کسب می شود. این در حقیقت همان نُسخه ای است که ج.ا با سازش با آمریکای اوباما انشا کرد و به نتیجه مطلوب دست یافت. هنوز روشن نیست موضع سخت آمریکا در روزهای گذشته تا چه اندازه پایدار یا گُذرا است. در طول چهار دوره مُذاکرات انجام شده، ترامپ، اعضا دولت و نماینده وی، ویتکاف، پیرامون خواسته های آمریکا سُخنان ناهمگونی به زبان آورده اند. روشن اما این است که در سطح بین المللی هیچکس حاضر نیست حتی یک پول سیاه روی اعتماد به رژیم بدنام ج.ا حساب باز کند. این بی اعتمادی در مورد مساله بُمب اتُم ژرف تر است و ابعاد گُسترده تری دارد. خامنه ای در سُخنان سرخورده-لحن خویش در روز سه شنبه وعده داد که بعدا دلیل مُخالفت آمریکا با غنی سازی رژیم اش را توضیح خواهد داد. گذشته از سیاستهایی که حُکومت ج.ا را به عُنوان خجالت آور «شرور بین المللی» مُزین کرده، بی تردید کسی تهدیدهای هسته ای مُشاوران او، پایوران حُکومت، سرکردگان سپاه پاسداران و اعضای مجلس را از یاد نبرده است. آنها در ماه های اخیر بارها بدون پرده پوشی در باره ضرورت مُسلح شدن به جنگ افزار اتُمی و «تغییر دُکترین هسته ای» لفاظی کرده اند و آن را به مثابه کارت مُعامله و ابزار بازدارندگی در دست می گردانده اند. «دلیل» را علی خامنه ای و گُماشتگانش روی سینی زیرین ارائه می کنند. آمریکا و خواسته های آن تنها مُشکل آخوند درمانده، خامنه ای، نیست. به مُوازات آن، اُروپا نیز شُمارش معکوس فعال کردن مکانیزم ماشه را آغاز کرده است. مُلاقات با ترویکای اروپایی در استانبول در هفته گذشته دیرترین هنگام برای دریافت این درک بود که مُذاکره جُداگانه با اُروپا ثمری ندارد. بدون حل مساله با آمریکا، اُروپا وارد هیچ توافُقی هرچند محدود یا سطحی با ج.ا نخواهد شد. به بیان دیگر، پس از مُدتها بازی «نظام» با مساله بازرسیها، دوربینهای نظارتی، اجازه دسترسی و جُز آن، پرونده «مکانیزم ماشه» ضمیمه پرونده مُذاکره با آمریکا گردیده است. زیر این فشار دوگانه، رژیم حاکم دُچار سردرگُمی شده است؛ چیزی که علی خامنه ای با ژست عقب کشیدن از مُذاکره و جُمله «نمی دانیم چه خواهد شد»، به روشنی آن را بیان کرد. |
|
|
|
|