زنان در مسیر رهایی

آناهیتا اردوان

زنان مداخله گر: سوفیا پرُوسکایا که هنگام اعدام مژه هم بر هم نزد!

سوفیا پرُوسکایا در سال 1845 در سن پترزبورگ به دنیا آمد. در سال 1869 وارد دانشگاه زنان شد و به مرور زمان به یک فعال سیاسی تبدیل شد. ابتدا به گروه "میهن و آزادی" و سپس به "گروه اراده خلق" پیوست. سوفیا همراه با رفیق زن دیگری، ورا زاوسلیش بارها برای از بین بردن تزار الکساندر دوم اقدام کردند، اما موفق نشدند. سرانجام، آنها همراه با چند تن دیگر، در شنبه اول مارس 1881، تزار الکساندر دوم را از پای در آوردند.

کروپتکین درباره سوفیا پروفسکایا می نویسد که او یک زن انقلابی مبارز، چپ و دوست خلق بود. این گونه زنان که لباس ساده ای می پوشیدند، هرگونه اتوریته ای، اعم از مرد، خدا، دولت، آخوند، شوهر، تزار و غیره را زیر سووال می بردند. یک سوم دانشجویانی که از سال 1873 برای کمک به دهقانان به روستاها می رفتند، زن بودند. زنان، از جمله سوفیا پرُوسکایا، از کلیدی ترین افراد در طرح ترور تزار بودند که به همراه دیگر رفقایشان به دار آویخته شدند.

سوفیا به هنگام مرگ مژه هم بر هم نمی زد. یک زن دیگر، گسیاگلف من، اعدام نشد چرا که حامله بود، اما در دژ "پی یرو پُل" محبوس گردید. شرایط اسارت او همه اروپا را دچار خشم و نفرت کرد. در ورشو، مشتها گره شد. نوزادی که او به دنیا آورد، بزودی در روز 25 ژانویه 1882، در یک خانه کودکان چشم از جهان فرو بست و پنج روز بعد، مادرش اعدام شد. این زمان درست مصادف با هنگامی است که رزا لوکزامبورگ وارد دبیرستان می شود، سال 1880، سالهایی که در آنها هجوم علیه امپراتور روس و خودکامگیهایش چند برابر می شود و زنان در صفوف نخست پیکار جای دارند. رزا لوکزامبورگ در آن زمان تحت تاثیر زنانی همچون سوفیا پرُوسکایا و امیلیا پلاتر قرار می گیرد. رزا لوکزامبورگ در مورد امیلیا پلاتر خوانده بود که در سال 1830 انقلاب را هدایت کرد و یا زنانی که در سال 1863 در خیزش میهن پرستانه لهستان نقش مهمی را بازی کردند.

دزدیدن عروس در قرقیزستان بدون پیگرد قانونی همچنان ادامه دارد

اخبار جهان، 22 مارچ 2012 - سخنی که معمولا به دختران جوان قرقیزستانی گفته می شود، این است که مردی می آید و آنها را با خود می برد!

مبارزه علیه دزدیدن دختران و ازدواج اجباری توسط بسیاری از زنان در کشور قزقیزستان در جریان است. اگرچه ازدواج اجباری در این کشور بر اساس بند 155 قانون جنایی ممنوع است، اما هیچگونه پیگرد قانونی در صورت عملی شدن چنین کیفری در دستور کار قرار نمی گیرد. دولت تنها زمانی می تواند در رابطه با این معضل واکنش نشان دهد که قربانی به طور مستقیم شکایت کند. این در حالیست که قربانی توسط آدم ربا در خانه زندانی می شود و موانع بسیاری را می بایست پشت سر بگذارد تا قادر باشد با خویشاوندان و یا پلیس ارتباط برقرار کند. حتی خانواده قربانی در صورت آگاه بودن از آدم ربایی قادر نیستند به جای او اعلام شکایت کنند. از دیگر سو، مخالفت خانواده با این عمل شرم آور در بسیاری از مناطق تحت نفوذ افراط گرایی، بی آبرویی را برای آنها به همراه خواهد آورد.

قابل ذکر است که ازدواجهای اجباری که طی پروسه دزدیدن قربانی صورت می گیرد، هرگز به صورت قانونی به ثبت نمی رسد. یک فعال حقوق بشر ابراز می داد که عدم پیگرد قانونی از سوی ماموران دولتی در واقع به معنای صدور جواز برای انجام جنایت مزبور است. وی اضافه می کند که ماموران دولتی نه تنها از این معضل اجتماعی جلوگیری به عمل نمی آوردند، بلکه خود در بسیاری موارد مبتکر آن هستند. مدافعان حقوق زنان و حقوق بشر در قزقیزستان جهت تصویب قوانینی که مانع آدم ربایی دختران و ازدواج اجباری شود، مبارزه می کنند، اما این مبارزه به سختی و کُند پیش می رود.

افزایش قدرت مافیای سکس در عراق

شبکه خبری زنان، 12 می 2012 - بر اساس گزارش تشکل "تغییرات اجتماعی از طریق آموزش در خاورمیانه"، شمار زنانی که در عراق برای بهره کشی جنسی قاچاقاق می شوند، بعد از سرنگونی دولت صدام حسین، به طور تکان دهنده ای افزایش یافته است.

جنگ و اشغال کشور، شرایط زندگی زنان عراقی را به گونه ای تغییر داد که آنان به اجبار جهت دستیابی به زندگی بهتر به دام مافیای سکس، گرفتار می آیند. هراس از ربوده شدن و آزار و اذیت در میان زنان عراقی از بعد از سال 2003 به شدت رشد یافته است. بر اساس گزارش "تشکل زنان برای رهایی زنان عراقی"، نزدیک به چهار هزار زن از زمان یاد شده به مناطق دیگر جهت بهره کشی جنسی قاچاق شده اند. قاچاقچیان حرفه ای معمولا زن هستند که دختران جوانی که در اثر هراس از ازدواج اجباری و آزار و اذیت از خانه گریخته اند را در شهرهای بزرگ به دام می اندازند. رانندگان تاکسی نیز تلاش می کنند تا دختران و زنان عراقی را فریب دهند.

بر اساس این گزارش، دخترانِ جوان در سنین نه تا ده سال از عراق به کشورهای سوریه، عربستان سعودی، اُردن، لبنان و ...قاچاق می شوند. افزون بر این، بسیاری به فعالیت در کلوبهای سوریه مجبور می گردند. متاسفانه اولیای امور و مراجع قانونی سعی در پنهان کردنِ فاجعه دارند. بی تردید بی اهمیت شمردن و سهل انگاری در برخورد به این معضل از سوی ساختار سیاسی حاکم به رشد فزاینده مافیای سکس و مشکل بهره کشی جنسی از دختران عراقی در منطقه خواهد انجامید.

جنگ علیه مواد مخدر، زندگی زنان را به تباهی کشانده است

رویتر، 8 می 2012 - وکیل مدافع حقوق زنان، یکی از اعضای گروه تحقیقاتی دانشگاه بارسلونا و متخصص پدیده کشتار زنان ابراز می دارد که خشونت مرتبط با جنگ علیه مواد مخدر و تبهکاری سازمان یافته به موازات فساد دولتهای کشورهای آمریکای جنوبی، تاثیرات ویژه ای بر زندگی زنان گذاشته است.

تشکلهای مدافع حقوق زنان برای اولین بار از دولتهای کشورهای آمریکای جنوبی می خواهند که خط مشی کنونی خود علیه مواد مخدر را مورد بازبینی قرار دهد. صدها تشکل زنان در کشورهای مختلف آمریکای شمالی تصمیم گرفته اند تا تاثیر پنهان مبارزه علیه مواد مخدر بر زندگی زنان منطقه، به ویژه پیرامون رشد فزاینده کشتار زنان را به گوش اولیای امور برسانند.

همانطور که تجاوز به زنان در جنگ پدیده ای نمادین است، در سیاست جنگ علیه مواد مخدر نیز یک پیوستگی بین مسلح شدن گروههای مواد مخدر و تجدید حیات بیرحمانه اتوریته مردانگی سبب می شود که خشونت خانگی نیز افزایش یابد. زنان در حالت عادی از سوی همسران خود مورد خشونت قرار می گیرند. این معضل اجتماعی با دستیابی مردان به سلاح گرم و عدم اجرای عدالت، دقیقا مانند کشور مکزیک که معافیت مجرمان از مجازات قانونی از مرز 65 درصد می گذرد، رشد می کند.

از دیگر سو، بسیاری از قربانیان بهره کشی جنسی که زنان هستند، توسط قاچاقچیان به فروش مواد مخدر نیز مجبور می گردند. بیشتر زنانی که به دلیل قاچاق مواد مخدر در زندانهای کشور آرژانتین بسر می برند، قربانی مافیای سکس هستند. بر اساس گزارشات موثق، سیاست مبارزه با مواد مخدر سبب افزایش قتل زنان در آمریکای مرکزی و مکزیک شده است. در کشور هندوراس، میزان قتل زنان چهار برابر بیشتر از مردان افزایش یافته است. این جنایت شامل قطع عضو، تجاوز جنسی و شکنجه است.

این گزارش اضافه می کند که اعمال خشونت علیه زنان در حالت صلح نیز وجود دارد، اما در شرایط جنگی تشدید می شود. حلِ معضل مواد مخدر مستلزم یک تغییر در سیاست جهانی است، اگرچه چنین تغییری به ریشه کن کردنِ خشونت علیه زنان نمی انجامد، اما دستکم قادر است میزان قتل زنان در کشورهای آمریکای جنوبی را به میزان کشورهای دیگر کاهش دهد.

زنان امارات متحده عربی نقش ویژه ای در پروسه رشد کشور خود دارند

شبکه خبری زنان، 17 می 2012 - چهره بازار کار امارات متحده عربی با ورود فزاینده زنان و در اختیار گرفتن فرصتهای شغلی بلند مرتبه تغییر یافته است.

حمایتهای دولت و خانواده تنها دلیل این فرایند نیست، بلکه شرکتهای خصوصی بیشتر به استخدام زنان تحصیل کرده به جای مردان تمایل پیدا کرده اند. افزایش مشارکت زنان در نیروی کار کشور یکی از مهمترین فاکتورها در راستای رشد و پیشرفت ملی به شمار می آید. در حال حاضر زنان 66 درصد از نیروی کار دولتی، 30 درصد موقعیتهای شغلی ارشد و تصمیم گیری را به خود اختصاص داده اند. 15 درصد از این میزان در مشاغل فنی، پزشکی، پرستاری و داروسازی و 15 درصد باقیمانده نیز در نیروی ارتش، گمرک، شهربانی و کنترل نظم عمومی است. نزدیک به 12 هزار فعال اقتصادی زن، بیش از 11 هزار پروژه سرمایه گذاری به ارزش 12.5 میلیارد درهم را اداره و کنترل می کنند. 37.5 درصد از نیروی کار بانکها نیز از زنان تشکیل شده است.

از سال 1970 تا 1980، شرکت زنان در نیروی کار به دلیل فاکتورهایی مانند سنت و آداب و رسوم، بسیار ناچیز بود و حضور زنان در محیطهای عمومی به سختی پذیرفته می شد. بدین ترتیب، بیشتر زنان تحصیل کرده ترجیح می دادند که به جای کار کردن، در خانه بمانند. اما با تاسیس دانشگاه تکنولوژی، رشد آموزش زنان شتاب یافت و سپس انستیتوهای دیگری آغاز به کار کردند که با حمایت دولت از حقوق زنان، وضعیت به شکل کنونی تغییر یافت. اکنون بیش از 77 درصد از زنان به تحصیلات عالیه در دانشگاهها مشغولند. این میزان بالاترین نسبت در جهان است.

مشارکت زنان در نیروی کار با وجود ادامه اعمال تبعیض جنسیتی در پرداخت دستمزد، موفقیتی در کمرنگ تر کردن تضاد جنسیتی در جامعه امارت متحده عربی به حساب می آید.

اعتصاب غذای زنان مصری برای آزادی زندانیان در بند دولت نظامی

شبکه خبری زنان، 22 می 2012 - زنان جوان مصری و حامیان "جنبش به سوی دموکراسی" در مصر، روز یکشنبه 20 می 2012 با تحصن و اعتصاب غذا در پایتخت کشور خواستار آزادی زندانیان سیاسی در بند از زندانهای دولت نظامی شدند. افزون بر این، آنها بر خواست خود مبنی بر تغییر و حمایت از حقوق بشر در منطقه تاکید ورزیدند.

اعتصاب غذای 24 ساعته فلسطینیها الهام بخش حرکتهای مشابه در مصر و دیگر کشورهای منطقه برای اعمال فشار بر ساختارهای سیاسی جهت دستیابی به دموکراسی و عدالت شده است.

اعمال خشونت خانگی در کشور ترکیه

رویتر، 7 ژانویه 2012 - بیش از یک سوم زنان ترکیه ای، در دوره ای از زندگی خود از سوی همسر و یا مردی از خویشاوندان، مورد خشونت فیزیکی و جنسی قرار گرفته اند. این میزان در مناطق روستایی بیش از پنجاه درصد است.

اعمال خشونت جنسی علیه زنان، نماد بربریت است

ایندیپندنت، 10 ژوئن 2012 - صدها مرد به راهپیمایی زنان مصری که خواستار پایان خشونت جنسی علیه زنان بودند، حمله کردند. به گزارش خبرگزاری ایندیپندنت، مردانی که پنجه بُکس در دست داشتند، به زنان که تعداد آنها از پنجاه نفر تجاوز نمی کرد، حمله برده، آنها را محاصره کرده و به آزار و اذیت آنان پرداختند. زنان و دختران شرکت کننده در راهپیمایی با وجود اعمال وحشیانه متجاوزان، از شعار دادن دست برنداشته و با صدای بلند فریاد می زدند: "اعمال خشونت جنسی علیه زنان نمادی از بربریت است."

زمانی که تظاهرکنندگان قصد دور زدن در میدان را داشتند، مردان مهاجم دوباره به آنها حمله بردند که مردان شرکت کننده در راهپیمایی نیز مجبور به دفاع از خود شدند. زنان و مردان شرکت کننده در راهپیمایی شعار می دادند: "ما خواستار مصری جدید بدون هر گونه اعمال خشونت علیه زنان در خیابانهایش هستیم."

صدور حکم سنگسار در سودان

رویتر، 1 ژوئن 2012 - خانم انتظار شریف عبدالله که کمتر از هیجده سال دارد و متاهل است، به اتهام باردار شدن از طریق روابط نامشروع با مردی دیگر از سوی دولت سودان به سنگسار محکوم شده است.

سازمان عفو بین الملل با صدور بیانیه ای از دولت سودان خواسته است که صدور حکم مزبور و قانون مجازات سنگسار را ملغی سازد.

قابل ذکر است که خانم انتظار شریف عبدالله در دادگاه اتهام داشتن روابط جنسی نامشروع بر اساس قانون شریعت اسلام را رد کرده است. اما بعد از مورد شکنجه و آزار و اذیت قرار گرفتن توسط برادر خود، مجبور به پذیرش این اتهام شده است.

وی همراه با نوزادی که به دنیا آورده است، در زندان به سر می برد و طی پروسه صدور رای دادگاه از امکانات حمایتی مانند داشتن وکیل مدافع بی بهره بوده است.

بازگشت به صفحه اول ایران نبرد

بازگشت به صفحه نبردخلق