صدایی که طنین انداز است و خاموشی نمی گیرد.
بیانیه مشترک
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، سندیکای کارگران فلزکار مکانیک تهران و حومه و هیات بازگشایی سندیکای کارگران نقاش تزیینات تهران و حومه
به مناسبت اول ماه مه
به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی همبستگی کارگران چندین بیانیه از جانب تشکلهای مستقل کارگری منتشر شده که نبرد خلق با توجه به صفحات محدود خود بیانیه مشترک سه تشکل کارگری را منتشر می کند.
صدایی که طنین انداز است و خاموشی نمی گیرد.
روز جهانی کارگر برای طبقه کارگر معنای خاصی دارد. در این روز همه ی مزدبگیران در سراسر گیتی همبستگی خود را با راهپیماییهای گسترده فریاد زده، تا تاکیدی باشد بر اتحاد هر روزه کارگران.
از سال 1886 که کارگران شیکاگویی برای 8 ساعت کار و دستمزدی عادلانه به رگبار بسته شدند و رهبران شان پس از محاکمه ای نمایشی در بیدادگاه محکوم به مرگ شدند، تا به امروز هنوز هم کارگران برای دستمزدی عادلانه در ازای 8 ساعت کار مبارزه می کنند. آنچه اسپایز، کارگر قهرمان شیکاگویی به سرمایه داران گفت، امروز به حقیقت پیوسته است. در 11 نوامبر(21 آبان) 1886، اسپایز درحالی که به طرف سکوی اعدام می رفت با صدای بلندی گفت:«صدایی که امروز می خواهید به سکوت وادار کنید، روزی در جهان طنین انداز خواهد شد». امروز بعد از گذشت 127 سال این صدا پُر شورتر از همیشه در سراسر جهان طنین انداز شده است. هرچند این صدا پس از بیست سال آن هم درسال 1285 با تولد اولین سندیکا به همت کارگران چاپخانه ها و راد مرد این عرصه محمد پروانه در ایران انعکاس یافت. ولی اولین گرامیداشت اول ماه مه ،بعد از 36 سال میسر شد. خواسته هایی که در سال 1301 در اولین گرامیداشت اول ماه مه عنوان شده است، بازهم خواست ما بعد از 90 سال است:
آزادی داشتن سندیکا، آزادی بیان و مطبوعات، آزادی اعتصاب و راهپیمایی، داشتن قانون کار و تامین اجتماعی مترقی، شرکت در تصمیم گیریها از جمله تغییر قانون کار و رفع بیکاری، جلوگیری از اخراج کارگران، شرکت فعال در امور کارخانه ها در جهت بهبود وضعیت کاری کارگران و واحدهای تولیدی و خدماتی، شرکت در تصمیم گیریهای کلان برای داشتن قوانین مترقی و انسانی برای طبقه کارگر و همه مزد بگیران و مردم ایران، داشتن نمایندگان واقعی کارگری در مجلس، بودن نمایندگان واقعی زحمتکشان در هیات مدیره سازمان تامین اجتماعی، شورای عالی کار، وزارت کار....
اما دوستان! همگی این خواسته ها قابل دستیابی است، اگر کارگران و همه مزدبگیران در سندیکاهای کارگری متشکل شده باشند.
پدران و مادرانمان برای دستاوردهایی که امروز برایمان بسیار عادی است راه پُر فراز و نشیبی را از سر گذرانده اند. هنوز هستند پدرانی که فراموش نکرده اند زمانی که در سال 1325 کارگران و زحمتکشان خواستار 8 ساعت کار و تعطیلی روز جمعه با حقوق، تعطیلی سالیانه با حقوق، بازنشستگی و... تلاش می کردند. بودند بسیاری از عقب مانده های فکری که عنوان می کردند که:«مگر می شود روز جمعه کار نکرد و مزد گرفت. درخانه بخوابی حقوق بگیری به عنوان تعطیلی سالیانه. کار کرده ای و حقوقت را گرفته ای حالا می خواهی کار نکنی پول حرام بگیری به عنوان بازنشستگی. می خواهند تنبلی را رواج دهند، اینها کافرند، این از خدا یی خبرها پول مفت و باج خواهی را به بچه های ما یاد می دهند.»
اما دوستان زمستان رفت و روسیاهی به آنانی ماند که چنین به دریوزگی به دامان سرمایه آویخته بودند. اما هنوز کارهای بسیاری مانده. هنوز هم بیکاری، اخراج، دستمزدهای ناچیز، قانون کار و تامین اجتماعی مورد حمله سرمایه داری در سراسر جهان قراردارد. نهادهای سرمایه داری که قصد دارند کارگران را به بردگی بگیرند؛ مانند صندوق بین المللی پول و سازمان تجارت جهانی، با هماهنگی سرمایه داری داخلی کشورها برای دزدیدن نان خانواده های کارگری متحد شده اند. پاسخ طبقه کارگر و همه مزدبگیران جهان به این حمله ها همبستگی، اعتصاب، همدردی، سازماندهی برای تصاحب نهادهای قدرت است. در کوبا، ویتنام، قبرس، حکومتها در دست طبقه کارگر است. در اکثر کشورهای اروپایی مانند فرانسه، آلمان، انگلیس، سویس، سوئد، فنلاند، روسیه و کشورهای آمریکای جنوبی مانند نیکاراگوئه، پرو، برزیل، ونزوئلا، آفریقای جنوبی و...کارگران در مجلس و در حکومت دارای وکیل و وزیر هستند. در 2 سال اخیر فدراسیون سندیکاهای کارگری ث- ژ- ت فرانسه توانسته است اکثر نهادهای مردمی ازجمله شوراها و شهرداری را تصاحب کند و در برابر خواسته های سرمایه داری کشورش نه تنها ایستادگی، بلکه آنها را در جهت اعمال سیاستهای ضد کارگری به عقب نشینی وادار کند.
دوستان کارگر! از این تجربیات و تجربیات پیشکسوتان کارگری کشورمان درس گرفته دستهایمان را به هم پیوند زنیم.
اعضای هیاتهای مدیره سندیکاهای کارگری ایران!
سالها از بازگشایی و فعالیت سندیکاهای کارگری شرکت واحد – هفت تپه – فلزکار مکانیک – نقاش – اتحادیه پروژه ای می گذرد. متاسفانه ما جز در مواردی کوتاه تلاشهایمان پراکنده بوده است و از حمایت یکدیگر به صورت قاطع و متحد برخوردار نبوده ایم. در سال جاری کوششهایمان را افزون کرده و امیدواریم در سال جدید مبارزاتمان را پیرامون دستمزدهای حقیرانه، گرانی، بیکاری، حقوقهای عقب افتاده، قانون کاری مترقی و به سود زحمتکشان و قانون تامین اجتماعی در حد شخصیت کارگران ایران، آزادی زندانیان کارگری و از همه مهمتر آزادی برپایی و فعالیت آزادانه سندیکاهای کارگری متحد شویم. بیایید امسال را به هم اندیشی و همپوشانی و همبستگی کارگری در عرصه اعلام خواسته های مشترک در عرصه مبارزه با دستمزدهایی حقیرانه، پیش نویس ارتجاعی قانون کار و تامین اجتماعی تبدیل کنیم. متحد شویم و سرمشقی قدرتمندانه از تلاشهای کارگری و سندیکایمان در پهنه جامعه به نمایش بگذاریم.
سه شنبه 10 اردیبهشت 1392 - 30 آوریل 2013
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
سندیکای کارگران فلزکار مکانیک تهران و حومه
هیات بازگشایی سندیکای کارگران نقاش تزیینات تهران و حومه