طرح بودجه 93، برنامه گسترش فقر و بی عدالتی

زینت میرهاشمی

پایوران دولت روحانی ارائه زود هنگام طرح بودجه برای سال 93 را در ردیف خبرهای خوش اعلام کردند. خوش قولی حسن روحانی نسبت به احمدی نژاد ناچیزتر از آن است که در ساختمان بودجه بندی حکومت تغییری به وجود آورد. در نظام حاکم بر ایران بودجه دولت باید به گونه ای تنظیم و ساماندهی شود که بتواند دیکتاتوری ولایت فقیه را سرپا نگاه دارد. پیکان سیاستهای دولت در هزینه کردن ثروت عمومی، برآورده کردن نیازهای دستگاههایی است که امنیت رژیم و بر محور آن امنیت نهاد ولایت فقیه را تامین کند. این مراکز در اساس عبارتند از سپاه، بسیج، اطلاعات، ارتش و نهادهای مذهبی همچون سازمان تبلیغات اسلامی، هیاتهای مذهبی، حوزه علمیه قم، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و.... است. زیرا بدون این نهادها که بازوان زورمندان در قدرت است، رژیم نمی تواند بر سر کار باقی بماند. بر این منظر روشن و واضح است که منافع کارگران و مزدبگیران، زنان، اقلیتهای مذهبی و ملی و به طور کلی لایه های آسیب دیده و محروم جامعه، در هسته اصلی بودجه جای نمی گیرند. تامین منافع سرمایه داران داخلی و افزون بر آن پیشبرد سیاست نئولیبرالیستی صندوق بین المللی پول و سازمان جهانی تجارت، ارقام اصلی بودجه دولت را رقم می زند. در کشورهای توسعه یافته سرمایه داری با وجود سندیکاها و اتحادیه های قدرتمند کارگران و مزدبگیران و با توجه به حق اعتصاب و وجود رسانه های گوناگون، بخشی از نیازهای مردم در رویارویی با دولت، در بودجه منعکس می شود.

 در ایران تحت حکومت استبدادی، طبقه کارگر و مزدبگیران امکان به چالش کشیدن طرح بودجه دولت از طریق تشکلهای مستقل و رسانه ها را ندارند. کسانی هم که به کرسیهای مجلس تکیه زده اند، نمایندگان اکثریت قاطع مردم نیستند. برای نمونه تعدادی از مجلس نشینان از استانهای محروم در اعتراض به تقسیم بندی بودجه، تهدید به استعفا کردند اما استعفای آنها یک ژست تو خالی از آب درآمد.

سرکوب فعالان مدنی مانند فعالان کارگری، زنان، معلمان، روزنامه نگاران امکان به چالش کشیدن تقسیم بندی بودجه را سلب کرده است.

لایحه بودجه 93

حسن روحانی لایحه بودجه برای سال 1393 را روز یکشنبه 17 آذر به مجلس ارائه داد. کلیات طرح بودجه انتشار علنی یافته است. قسمتهایی از هزینه های دولت از طرف برخی از رسانه های حکومتی و غیر حکومتی برجسته شده و حتا شوک آور تلقی شده است. لایحه بودجه حسن روحانی در افزایش بخشهای نظامی و کاهش بخش عمران همراه با کاهش خدمات عمومی نسبت به بودجه دولت احمدی نژاد،  غیر قابل انتظار برای امید بستگان به دولت روحانی است.

حسن روحانی در مقدمه طرح پیشنهادی بودجه سال 93، نقل قولی از امام اول شیعیان به این شکل آورده که:«برنامه ریز درست (اقتصادی)، مال اندک را افزایش می دهد و برنامه ریزی نادرست، مال فراوان را نابود می کند.».

نگاهی به دزدیهای کلان در سازمان تامین اجتماعی، هدیه های داده شده به مجلس نشینان، بالا کشیدن پولهای فروش نقت و .... به وضوح نشان می دهد که  استفاده از جمله بالا به چه مقصودی است. برنامه ریزی بودجه در جمهوری اسلامی راههای دزدی، چپاول، رانت خواری و ... برای وابستگان به قدرت هموار می کند. تمامی نهادهای حکومتی و منجمله  قوای قضائیه، مجریه و مقننه در این امر شریک و سود می برند. یکی کمتر و یکی بیشتر اما منافع جمع حکومت یکسان است. پس در یک حکومت فاسد بدون مشارکت دادن نهادهای مستقل و مردمی، هر چقدر مال یا درآمد دولت افزایش پیدا کند، شمار دزدان و دزدیها بیشتر و کمیت آن کلان تر می شود. نمونه اش، درآمد استثنایی دولت احمدی نژاد و افزایش دزدیها و فساد در هرم قدرت در برابر افزایش بیکاری و فقر در میان مردم.

لایحه بودجه آن گونه که حسن روحانی در سخن پراکنی اش در مجلس گفت، جدای از توزیع منابع، تصویری از اقتصاد کلان سال 93 را ترسیم می کند. تقویت نظامیگری، چرب کردن ریش سردمداران نهادهای مذهبی در جهت حفظ ولایت فقیه، سیاست کلان اقتصادی روحانی را پرده برداری می کند.

روحانی در سخنرانی خود در مجلس در هنگام ارائه طرح  از «سهام عدالت» حرف زد. در حالی که سهام عدالت تنها یک اسم دهن پرکن و بدون محتوا در دوره احمدی نژاد بوده و تاکنون برای محرومان کمک موثری به همراه نداشته است. همگان بر این امر تاکید می کنند که مردم از «سهام عدالت» جز اسم چیزی عاید شان نشده است. حسن روحانی هم اقرار می کند که «سودی عاید مردم نشده است».

در لایحه پیشنهادی بودجه سال 93، بودجه تمامی نهادهای نظامی و امنیتی که به حفظ دیکتاتوری مربوط می شود به طور متوسط 30 تا 50 درصد افزایش پیدا کرده است. میزان بودجه ای که در طرح پیشنهادی حسن روحانی است نسبت به میزان بودجه پیشنهادی احمدی نژاد برای سال 92، بیشتر است. در حالی که پایوران دولت روحانی همگی بر کسری بودجه و عدم توانایی دولت در برآورد کردن بودجه سال 92 تاکید می کنند. آنها مرتب داد سخن می دهند که صندوق دولت خالی و یک اقتصاد ویرانه تحویل گرفته اند. با توجه به اقتصاد بیمار و بحران زده کنونی بالارفتن بودجه ی 13 دستگاهی که در خدمت نظامیگری و ترویج دین حکومتی هستند در ازای فقدان بودجه کافی برای فرهنگ و بهداشت مردم پرداخت می شود. کارگران و مزدبگیران با فقیرتر شدن بهای افزایش چنین بودجه هایی را می پردازند.

در طرح پیشنهادی بودجه سال 93، بودجه مجمع تشخیص مصلحت نظام، مرکز تحقیقات استراتژیک این مجمع، شورای نگهبان، محلس، سپاه پاسداران، معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور، سازمان بسیج، وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی، وزارت امور خارجه و ارتش، از 30 تا 50 درصد افزایش پیدا کرده است.

این افزایشها در حالی است که حقوق پایه کارگران و مزدبگیران که همه ساله توسط شورای عالی کار تعیین می شود در حد ناچیزی افزایش پیدا کرده و هیچ خوانایی با میزان تورم ندارد. در حقیقت دستمزد واقعی کارگران و مزدبگیران هر ساله کاهش پیدا کرده است. بالابردن بودجه نهادهایی که بر شمردم نه تنها به سود مردم ایران نخواهد بود بلکه فقر و تنگدستی را افزایش خواهد داد.

بر همین منظر، تقسیم بندی بودجه ارائه شده چشم انداز بهبود وضعیت معیشتی و بهداشتی اکثریت مردم را نشان نمی دهد. افزایش بودجه ارتش و سپاه و نهادهای نامبرده با توجه به وضعیت نابسامان اقتصادی بر دوش مردم خواهد افتاد. اگر به نقل قول آغازین حسن روحانی بازگردیم، برنامه ریزی اقتصادی ارائه شده روحانی که در طرح پیشنهادی بودجه ارائه شده نابودی بیشتر ثروت ملی مردم در راه افزایش توانایی نظامی جمهوری اسلامی برای پیشبرد سیاست سرکوبی و صدور ارتجاع و تروریسم خواهد بود.  

 بازگشت به صفحه نبردخلق