|
تقارن دو رویداد، گزارش از قطعه 33 در یادبود رفقای شهید در تپه های اوین
حامی.پرهام
سی و نه سال از تیرباران ناجوانمردانه رفیق فدائی بیژن جزنی همراه با شش تن از رفقای فدایی و دو تن از مجاهدین خلق در شامگاه بیست و نهم فروردین سال 1354 می گذرد. در زمانی که رژیم دیکتاتوری پهلوی در برابر قدرت اراده و اعتقاد راسخ جنبش پیشتاز فدایی و سایر نیروهای مخالف سلطنت به درجه ای از درماندگی رسیده بود که چاره ای در حفظ خود به جز کشتار مخالفان نمی دید، در بند و زندانی کردن مخالفان نیز خود خطری بیشتر برای رژیم در برداشت. زیرا، رفقای خلاق و اندیشمند ی چون رفیق بیژن جزنی محیط زندان را نه به عنوان یک حصار بلکه فرصتی برای روشنگری سایر زندانیان و سازماندهی بیشتر تشکیلات و انتشار کتب و مقالات ماندگاری تبدیل نموده بودند. دژخیمان دیکتاتوری پهلوی در اقدامی غیر انسانی و جنایتکارانه تنها چاره را در کشیدن ترمز حرکت فراگیری که منجر به براندازی رژیم می شد و در خاموش کردن منبع و چشمه خروشان این جنبش دید. بدین ترتیب، دستان پلید اش را به خون فداییانی آغشته کرد که نه تنها راهشان و هدفشان خاموش نگردید بلکه بیش از پیش فروزان گشت و شعله های این شراره سرخ خرمن دیکتاتوری خاندان پهلوی را نابود کرد. امروز سی ام فروردین که جهت تجدید عهدی که با خون رفقای فدایی داریم به اتفاق جمعی از رفقا به قطعه سی و سه قدم نهادیم و با جوانانی که در زمان حیاط این شهیدان چشم به دنیا نگشوده بودند مواجه شدیم که با شاخه های گل سرخ مزار شقایقهای ماندگار تپه های اوین را آذین می بستند به حقانیت راه سازمان پرافتخارمان بیش از قبل پی بردیم. راهی که از رستاخیز سیاهکل آغاز شد و با خون بیژنها رشد کرد. راهی که با مقاومت و از جانگذشتگی رفقای بسیاری چون ستاره ای درخشان در آسمان کشورمان راهنمای هر برابری خواهی است. بی تردید،در دورانی که جوانان کشورمان با تحلیل درست از شرایط مشخص، راهی جُز فروپاشی دستگاه مطلقه ولایت فقیه نمی بینند، گام در مسیر آزادیخواهی می گذارند. بدین جهت، رژیم ارتجاعی و استبدادی جمهوری اسلامی نیز در بحران فراگیر داخلی و جهانی، از بسط و انقلابی شدن جنبش به شدت می هراسد و افسار گسیخته هیبت و خوی استبدادی خود را بار دیگر به نمایش گذاشت. نیروی سرکوبی جمهوری اسلامی، در اقدامی وحشیانه با یورش به بند 350 زندان اوین، زندانیان سیاسی بی دفاع را مورد آماج وحشیگری خود قرار داد. این توحش و اقدامات غیر انسانی از نوع همان هراس و زبونی گزمگان شاه و ساواک از ندای حق طلبی خلق ایران است.
|