اعتراف به عدم بهبود در وضعیت مردم

زینت میرهاشمی

وعده های حسن روحانی نه تنها در عمل هیچ جایی در زندگی مردم جا باز نکرد، بلکه حتا در حرف هم توسط کارگزاران دولتش به چالش کشیده شد. اعتراف معاون اول حسن روحانی به ناکارایی راهبردهای اقتصادی دولت پیرامون بحران اقتصادی، تورم، فقر و واقعیت زندگی فلاکتبار مردم، پوچ بودن شعارهای روحانی را نشان می دهد.

همه پایوارن رژیم، از ریز و درشت، در سیاستگذاری و راهبردهای اقتصادی بدون مشارکت مردم، در فقدان سندیکاها، اتحادیه و تشکلهای مردمی و بدون در نظرگرفتن نظر کارشناسان با صلاحیت، عمل می کنند.

طبقه حاکمه در جایگاه سرمایه دار بزرگ حتا شعور برنامه ریزی اقتصادی دراز مدت به نفع طبقه خودش را هم ندارد. بلکه همه راهبردهای آنها مقطعی، سود بیشتر در زمان کوتاه تر، انباشت سرمایه از طریق رانت، چپاول و در نهایت انتقال سرمایه به خارج از مرزها و تعیین جای امن برای آینده شان است. ماجرای دو تابعیتی بودن شمار زیادی از مسئولان بالای حکومت، تحصیل فرزندان آنها در خارج از ایران و استفاده از دموکراسی در کشورهای میزبان در شیوه زندگی، ماهیت طفیلی گری سرمایه داری حاکم را نشان می دهد.

اسحاق جهانگیری روز 26 مهر گفت: «ماشین اقتصاد کشور در گودالی افتاده که خروج از آن زمانبر است». وی مانند ولی فقیه، هزینه خروج اقتصاد از چاله را بر دوش مردم گذاشت و «مردم را به تحمل و صبر» دعوت کرد. وی صریحاً اعتراف کرد که دولت نتوانسته «سطح رفاه مردم را به قبل از سال 90 بازگرداند».

ایران با داشتن منابع طبیعی نفت و گاز در رتبه 91 فهرست کشورهایی که بیشترین گرسنگان را دارد، قرار دارد.  

بر اساس خبر درج شده در سایت رادیو آلمان به تاریخ 26 مهر سال جاری، در اطلس «موسسه آلمانی کمک به گرسنگان جهان» در اکتبر 2016، فهرستی از کشورهایی که بیشترین آسیب را از گرسنگی دیده اند منتشر شده است. این موسسه کشور ایران را در رتبه 91 از نظر میزان گرسنگی مردم به ثبت رسانده است.

معاون اول روحانی در روز سه شنبه 13 مهر گفت:«بیش از 10 هزار واحد صنعتی در سراسر کشور با استفاده از تسهیلات بانکی از وضعیت رکود خارج شده اند.» بخش عظیمی از تعطیلی واحدهای تولیدی در روند خصوصی سازی، و به بیان دقیق تر شبه دولتی (خصولتی) شدن انجام گرفته است. واحدهای تولیدی دولتی که به رانت خواران، آقازاده ها و خودیها با ارازنترین قیمت سپرده شد که بسیاری از این واحدها پس از مدتی تعطیل شدند. در سیستم بانکی و فساد اداری و مالی جمهوری اسلامی، معلوم است که چه کسانی استفاده کنندگان از تسهیلات بانکی هستند و خواهند بود. اسامی برخی از آنها در اختلافهای جناحی از تاریکخانه اشباح به بیرون درز کرده است. راهبرد مورد نطر معاون روحانی، همچنان به روند نابودی واحدهای تولیدی کمک خواهد کرد. از سویی دیگر، نرخ افزایش بیکاری این ادعای کارگزار دولت روحانی را بی معنا می کند.

جلالی رئیس مرکز پژوهشهای مجلس رژیم گفت: «تا سال 1400 افراد بیکار به 11 میلیون نفر می رسد». وی تاکید کرد که بیکاری «در برخی از قشرهای جنسی، سِنی و قومیتی در حدود 50 درصد است» (مشرق – چهارشنبه 7 مهر)

بنا به گزارش ایلنا دوشنبه 12 مهر؛ بر اساس سالنامه آماری سازمان تامین اجتماعی «فقط 7 درصد از بیکاران کشور بیمه بیکاری می گیرند.» می توان تصور کرد که رشد بیکاری و عدم برخورداری از بیمه های اجتماعی چه تعداد از نیروی کار را به سمت خانه خرابی و نیستی سوق می دهد.

ارائه آمار واقعی از طرف منابع رسمی در جمهوری اسلامی امری رایج نیست و بر همین مبنا آمارهای گوناگون در مورد بیکاری ارائه می شود. اما همین آمارهای ارائه شده از لابلای مجادلات جناحی و با رسانه های حکومتی از یک سونامی بیکاری حکایت می کند که زنان پیشقراولان آن هستند.

به عنوان مثال، خبرگزاری حکومتی تسنیم در تاریخ 17 مهر، گزارشی از آمار مرکز ایران در مورد نرخ بیکاری داده است. بر اساس این گزارش «جمعیت بیکار کشور از 2 میلیون و 647 هزار نفر در بهار پارسال به 3 میلیون و 149 هزار نفر در بهار سال 95 افزایش یافته است که از رشد 19 درصدی شمار رسمی بیکاران خبر می دهد.» بر اساس این داده آماری، یک ساعت کار در هفته شاغل به حساب می آید.

یکی از آسیبهای اجتماعی در پی افزایش بیکاری، نبود چشم انداز و بحران اقتصادی، افزایش خودکشی به ویژه در میان جوانان و زنان است. خودکشی تبدیل به یک سونامی در ایران شده است.

رئیس اورژانس اجتماعی رژیم در روز سه شنبه 30 شهریور اعلام کرد که در سال 94، 4 هزار و 20 نفر در اثر خودکشی جان شان را از دست داده اند. وی بیشترین بخش این آمار را متعلق به افراد بین 15 تا 20 سال اعلام کرد. رئیس اورژانس گفت که در کشورهای آمریکایی و اروپایی بیشتر افراد در سنین بالا دست به خودکشی می زنند در حالی که در ایران بیشترین حودکشی در میان جوانان است.

منبع: نبردخلق شماره 376، شنبه اول آبان ۱۳۹۵ – ۲۲ اکتبر ۲۰۱۶

 بازگشت به نبردخلق

بازگشت به صفحه اول