|
نامه پاكروان به چهار هنرمند زنداني
كاش ديگر هنرمندان كشورمان را از خواب غفلت بيدار كند
امروز 30 دیماه، نامه ای با امضای چهار هنرمند جوان منتشر شده که دلم را به درد آورد. من نمی دانم این جوانان چه کرده اند که امنیت ملی را به خطر انداخته اند. نمی دانم چگونه می توان با موسیقی و نواختن ساز یا ساختن فیلمی در باره ی دیوار نوشته های شهر، اذهان مردم را مشوش کرد. اما این را می دانم که وقتی کسی گرفتار می شود پیش از هر کس دیگر به حمایت نزدیکانش نیاز دارد. وقتی 18 فروردین 1393، سالن صلح و سازش پر شد از هنرمندان و اساتید دانشگاه، احساس غرور کردم. همه شان با ظرافتی در خور هنرمند، بال بال زدند برای نجات جان ریحان، یا بهتر است بگویم برای نجات من از تلخی. وقتی اشک همکاران و اساتید خودم را می دیدم که روی ریشهای سفیدشان می ریخت مطمئن بودم انسانیت زنده است. وقتی رئیس دانشگاهی که ریحان در آن درس می خواند را می دیدم که می لرزید و می گفت؛ بگذارید درسِ کرامت انسان را به دیگر دانشجویانم دهم، جرقه های امید به نجات در دلم روشن می شد. وقتی می دیدم همکلاسیهای سابق ریحان آن همه راه را آمده اند تا گامی برای نجات دوست شان بردارند، همدلی را درک کردم. اکنون اما، این چهار هنرمند گله مند هستند. می گویند دادگاه شان عادلانه نبوده، می گویند جامعه بین المللی هنرمندان نسبت به وضعیت آنان عکس العمل نشان داده اند و انتظار دارند جامعه هنري وطني نيز اقدامي كند. دل نازک چهار هنرمند جوان را بي اعتنايي نسبت به رنجهاي آنان نشكنيم. می خواهم مسئولیتی که این نامه بر دوش هر هنرمند می گذارد را به دوستان هنرمندم گوشزد کنم. جامعه هنری می بایست تعهد خود را نسبت به گرفتاریها و مسائلی که برای تک تک اعضایش پیش می آید، نشان دهد. به عنوان عضو کوچکی از جامعه هنر ایران می خواهم بدانم مهدی رجبیان و یوسف عمادی چگونه با نواختن ساز اذهان عمومی را مشوش کرده اند؟ می خواهم بدانم چگونه حسین رجبیان و کیوان کریمی با ساختن فیلم کوتاه و مستند، امنیت ملی را به خطر انداخته اند؟ نمی توانم نسبت به نامه این چهار هنرمند جوان بی تفاوت باشم. نمی توانم نگویم مرا ببخشید که دیرتر از هنرمندان ایتالیا و آمریکا و فرانسه و دیگر کشورها به حمایت از جوانی هدر رفته شما در پشت میله ها برخاسته ام. ما را ببخشید که تنهایتان گذاشتیم. از همه هنرمندان مصرانه می خواهم نسبت به سرنوشت این چهار هنرمند عکس العملی در خور جامعه هنر نشان دهند. جای هیچ هنرمندی پشت میله ها نیست. منبع: کانال تلگرام مادرانه منبع: نبردخلق شماره ۳۷۹، آدینه ۱ بهمن۱۳۹۵ - ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷
|