|
رویدادهای هنری (بهمن ۹۶) فتح الله کیائیها
درد اگر بی دردی است، درمان کجاست ؟ برای مقدمه این شماره چه نکته ای گویا تر از گزارش "جاشوآ لین" در وبسایت "وال استریت ژورنال" که ما را یکسر به وسط آشفته بازار کاسبکاری هنری تحت حاکمیت رژیم منحوس آخوندی/ارتجاعی می برد که در آن مکاره بازار و زیر پرده ای بافته از فریب و ریا و جنایت، نوکیسه های ولایی و آقا زاده های بی رگ و ریشه، تیشه به دست بر سر ته مانده های هنریِ آلوده به سالوس و مردم فریبی، دست به گریبان جنگ و جدل و چانه زنی اند. این آشفته بازاری که ذکری از آن حکایت مشتی از خروار است، در یکی از محله های لاس وگاس نیست اشتباه نکنید، در پایتخت ام القرا اسلامی است که همین چندی پیش با شعار "حکومت پابرهنه گان" امام دجالش پا به عرصه ظهور نهاد و اینک با تکیه بر بارگاه ضحاکی اش بساط برده داری و برده فروشی در چهار سوق هنر و هنرمند بر پا کرده است؛ بخوانید: "در یک شب جمعه در منطقه الهیه تهران صدای موذن برای نماز به گوش نمی رسد، ولی صدای غرش اتومبیل "فراری" شنیده می شود. رانندگی با فراری در ترافیک سنگین تهران بی معنی به نظر می رسد، اما جمعه شب زمان رفت و آمد به گالریها است. سواری با فراری در خیابان فرشته در تهران لذت بخش است. در تهران هر چه در مناطق بالاتر شهر سکونت داشته باشید، ثروتمندتر هستید. هنر مدرن ایران در گالریهای این محله ها قابل مشاهده است. فراموش نکنیم که شکاف میان ثروتمندان و فقرا از جمله دلایل اعتراضات سراسری دی ماه در ایران بود. گویا تحریمها به تنها چیزی که لطمه نزده، زندگی اشرافی آقازاده ها و حراجهای هنری آنچنانی آنان است. "مریم مجد، یکی از دو مدیر "گالری اثر" می گوید: "وقتی ما سال ۱۳۷۷ گالری مان را افتتاح کردیم، چند گالری بود، اما این روزها هر روز افتتاح یک گالری جدید را می شنویم. آشفته بازاری است. قیمت آثار هنر معاصر در ایران به شدت افزایش یافته است. هر چند اعتراضات سراسری اخیر بر بازار اثر منفی گذاشته است." "علیرضا سمیع آذر، مدیر "حراج تهران" و رییس پیشین "موزه هنرهای معاصر تهران"، می گوید: "اگر استعداد و کمی شانس داشته باشید، اکنون زمانی طلایی برای هنرمند بودن در این جا است. خوش شانس ترین شان بیشتر از پزشکان پول در می آورند." "سمیع آذر مدتی مشاور هنر خاورمیانه در "حراجیهای کریستی" در دوبی بود. بخش عمده فروش بیست میلیون دلاری این حراجی در آوریل ۲۰۰۸ از محل آثار هنرمندان ایرانی بود. فروش آثار هنری در "حراج تهران" در خرداد ماه ۱۳۹۵، هفت میلیون و چهارصد هزار دلار برآورد شد."
ادبیات
ادبیات و قیام خسته گان اعتراضات سراسری در دی ۹۶ جامعه مستقل ادبی در خارج از ایران را تکان داده است و مفهوم "ادبیات متعهد" که در سالهای پیش از قیام به تاریخ ادبیات ایران شکل و جهت بخشیده بود را دوباره در شکل متفاوتی مطرح ساخته است. "قیام خستگان" مجموعه ای از ۳۰ شعر از ۱۰ شاعر مهاجر و تبعیدی ایرانی تلاش می کند تصویر تازه ای از ادبیات متعهد به دست دهد. این کتاب توسط "نشر مانیها" و به کوشش و با مقدمه ای از محمد تنگستانی منتشر شده است.
روحانی در تدبیری جدید: هنرمندان را سانسورچی کنیم! حسن روحانی پیشنهاد داد سانسور هنرمندان به "انجمنهای نویسندگان و اندیشمندان بزرگ" واگذار شود. او روز چهارشنبه ۱۸ بهمن در مراسم سی و پنجمین دوره جایزه دولتی "کتاب سال جمهوری اسلامی" گفت: "وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید ممیزی اش را به انجمنهای نویسندگان و اندیشمندان بزرگ واگذار کند، چرا که ما باید هر کاری را به اهل آن واگذار کنیم." پیش از این وزارت ارشاد ناشران را به همکاری برای سانسور آثار نویسندگان دعوت کرده بود، اما با پاسخ رد انتشاراتیهای مستقل روبرو شده بود. حال روحانی دوباره از این تلاش شکست خورده برای افکندن مسوولیت شرم آور سانسور به دوش ناشران غبارروبی کرده و این بار آدرسهای ساختگی دیگری مانند "انجمنهای نویسندگان و اندیشمندان بزرگ" را نیز به آن اضافه کرده. او همزمان به شکست حکومت در ترویج آثار حکومتی و سفارشی و محصولات سانسور اشاره کرد و خواستار شد "وزارت ارشاد علت کتاب نخواندن جامعه ما را کشف کند".
آلمان و تلاش برای جمع آوری ادبیات عرب آکادمی علوم ایالت "ساکسن" آلمان پروژه‌بزرگی را برای جمع آوری آثار تاریخ ادبیات عرب در قرون ۱۲ تا ۱۹ میلادی آغاز کرده است. درکی معین در غرب سبب شده که این مقطع از تاریخ جهان عرب نادیده بماند. نبود نامهای عربی در میان بزرگان ادبیات جهان شاید به این مساله برگردد که آثار عربی در ابعادی گسترده به زبانهای غربی ترجمه نشده اند و لابی قوی و فعالی برای این ادبیات در غرب وجود ندارد؛ ضعفی که آشنایی محدود غرب با ادبیات معاصر عرب و نیز ادبیات کلاسیک آن، به خصوص در حد فاصل قرنها ۱۲ تا ۱۹، یعنی دوران موسوم به پساکلاسیک جهان عرب را در پی داشته است. آکادمی علوم ایالت ساکسن در شرق آلمان قصد دارد به این وضعیت پایان دهد. کارشناسان این آکادمی در لایپزیگ آلمان از چند هفته پیش پلاتفرم اینترنتی بزرگی را با نام Bibliotheca Arabica (کتابخانه عربی) ایجاد کرده اند که ادبیات جهان عرب در فاصله قرنهای یاد شده را به صورت دیجیتال ثبت و نگهداری می کند.
سینما!
گلشیفته فراهانی در نقش همسر رهبر حزب الله تازه ترین فیلم گلشیفته فراهانی که محصول مشترک سه کشور اسراییل، آلمان و فرانسه است، به زودی اکران خواهد شد. "سرپناه" را "اران ریکلیس"، سینماگر صاحب نام اسراییلی کارگردانی کرده است و بازیگرانی از اسراییل نیز در کنار گلشیفته فراهانی ایفای نقش می کنند. گلشیفته نقش "مونا"، همسر رهبر حزب الله را بازی می کند که خبرچین موساد بوده؛ رازش برملا شده و به سرعت او را از بیروت خارج می کنند. اما بیرون بردن او از لبنان با ماجراهای زیادی همراه می شود. سناریو این فیلم بر اساس کتاب "حلقه ماموران" نوشته "شولامیت هرابن" نوشته شده است.
"شکل آب" و کاندیدای سیزده اسکار فیلم "شکل آب" ساخته "گیلیرمو دل تورو" در ۱۳ رشته نامزد دریافت اسکار شده و بدین ترتیب محبوب ترین فیلم در رقابتهای دریافت این جایزه به شمار می رود. داستان این فیلم درباره خدمتکاری است که در یک آزمایشگاه به یک موجود افسانه ای برمی خورد و دلباخته آن می شود. کارگردان فیلم، دل تورو، هم نامزد اسکار شده است.
موسیقی
التون جان و آخرین تورش! التون جان روز چهارشنبه (۲۴ ژانویه / ۴ بهمن) در مراسمی در نیویورک گفت: "من دیگر به تور نخواهم رفت. تور کنسرت آینده که از سپتامبر شروع می شود. آخرین تور من خواهد بود." اما اگر کسی فکر کند که التون جان می خواهد از خوانندگی دست بکشد، اشتباه می کند. خواننده بریتانیایی گفت که می خواهد همچنان "خلاق باشد" و حتما چند آلبوم دیگر منتشر کند. او همچنین گفت که می تواند تصور کند کنسرتهایی بدهد که به خاطرشان مجبور به سفرهای زیاد و طولانی نباشد.
تنها اسطوره موسیقی بازمانده از اردوگاه آشویتس بدرود گفت "کوکو شومان"، نوازنده گیتار سبک جاز، چشم از جهان فرو بست. او یکی از آخرین جان به دربردگان هولوکاست بود. شومان در اردوگاههای "ترزین شتات" و "آشویتس" مجبور شده بود همراه با گروه "گتو سوینگرز" برای افسران اس اس موسیقی اجرا کند. کوکو شومان در سال ۱۹۲۴ در برلین به دنیا آمد و نام اصلی اش "هاینس یاکوب شومان" بود. پدرش مسیحی و مادرش یهودی بود. گفته می شود که دوست دختر فرانسوی اش نام "کوکو" را بر او نهاده بود چون نمی توانست نام کوچک اصلی او را تلفظ کند. کوکو شومان در سپتامبر ۱۹۴۴ همراه با دیگر اعضای "گتو سوینگرز" به اردوگاه مرگ آشویتس انتقال یافت. این گروه دستور داشت که هنگام ورود تازه واردان به اردوگاه و نیز پس از پایان کار کارگران موسیقی بنوازد.
شعر ماه بی هیچ تفسیر و تعبیری، شعری را از "رضا کُلت" می خوانیم؛ شعری ساده و بی پیرایه که ما را به عمق فاجعه می خواند.
حال بهم زن های سانتی مانتال در کنار استخرهای شان لمیده اند آب پرتقال کوفت می کنند و با کودکان وحشت زده فقر احساس همدردی می کنند دیواری مبتذل از نامهربانی با لباسهای کهنه و بی مصرف شان ساخته اند پنهانی خندیده اند و در جمع اشک ریخته اند تیغ خود را در برابر ستم طبقاتی برکشیده اند اما نه برای بریدن ریشه ی فقر بلکه برای هرس کردن ثروت خویش
"رضا کُلت"
(منابع: دویچه وله، صدای امریکا، رادیو فردا، رادیو زمانه، بی بی سی)
منبع: نبرد خلق شماره ۳۹۵، سه شنبه اول اسفند ۱۳۹۶ - ۲۰ فوریه ۲۰۱۸
|